Πόσοι θυμάστε το παλιό επιτραπέζιο παιχνίδι Talisman που πλέον θεωρείται κλασικό; Όσοι δεν το ξέρετε, ίσως θα έπρεπε να το γνωρίσετε. Δυστυχώς, δεν έχω τις παλιές του εκδόσεις – έχω μια πιο πρόσφατη – αλλά όχι και την τελευταία που κυκλοφόρησε. Αν δεν κάνω λάθος, έχω την τρίτη έκδοση. Αρκετά καλή, αλλά νομίζω ότι οι προηγούμενες ήταν πιο εμπνευσμένες, πιο χαοτικές, και πιο παράξενες. Η τελευταία, η τέταρτη, δεν κράτησε για πολύ: γρήγορα εξαφανίστηκε, αν και έβγαλαν ένα σωρό expasion.

Υπάρχει όμως και το digital edition του Talisman. Το ανακάλυψα τυχαία ψάχνοντας κάτι άλλο στο διαδίκτυο, και τότε ήταν δωρεάν – ακριβώς από αυτό το site που σας παραπέμπω. Δεν ξέρω τι έχει γίνει και αυτή τη στιγμή δεν είναι δωρεάν. Ήταν δωρεάν ολόκληρο, με όλα τα expansion· οπότε, φυσικά, το κατέβασα. (Και ακόμα είναι αρκετά οικονομικό, αν και όχι δωρεάν, δυστυχώς.) Το σκάλισα λίγο ως παιχνίδι, και έχει όντως πλάκα, αν και διαφέρει κάμποσο από το παλιό στιλ. Είναι σαν να προσπαθούν να επαναφέρουν το πολύ παλιό, πειραματικό ύφος αλλά με νέα δεδομένα.

Ως παιχνίδι, όμως, δεν με ικανοποίησε. Προσπαθώ να παίξω και πάντα στη μέση το αφήνω. Ναι μεν όλα είναι ΟΚ και καλοφτιαγμένα, αλλά με ενοχλεί να μη μπορώ να δω τον πίνακα του παιχνιδιού από κοντά. Ακόμα κι όταν ζουμάρεις, εμφανίζεται μόνο η περιοχή γύρω από τον ενεργό χαρακτήρα· δεν μπορείς να πας να κοιτάξεις από κοντά ό,τι θέλεις. Και οι κάρτες απλά εμφανίζονται κι εξαφανίζονται.

Δεν ξέρω, αλλά δεν έχω καθόλου την ίδια αίσθηση όπως στο επιτραπέζιο παιχνίδι όπου έχεις τα πάντα μπροστά σου.

Υπάρχουν, νομίζω, κάποιες βασικές διαφορές ανάμεσα στα ηλεκτρονικά και στα επιτραπέζια παιχνίδια οι οποίες δεν είναι εύκολο να γεφυρωθούν. Το digital edition του Talisman απλώς αναπαράγει το επιτραπέζιο παιχνίδι μέσα στην οθόνη σου, αλλά, κατά τη γνώμη μου, για να ήταν πραγματικά επιτυχημένο θα έπρεπε να ήταν βασισμένο στο επιτραπέζιο παιχνίδι, όχι απλώς αναπαραγωγή του. Ένα video game, δηλαδή, με έμπνευση το Talisman, όχι το ίδιο το Talisman.

Ωστόσο, κι αυτό όπως είναι έχει πλάκα, και μπορεί να είναι διασκεδαστικό. Όμως, ξέρετε... η αίσθηση δεν είναι η ίδια. Δεν μπορεί να είναι. Αν θέλω πραγματικά να παίξω Talisman που είναι όντως Talisman, θα κατεβάσω την παλιά τρίτη έκδοση που έχω επάνω στο ράφι μου και σκονίζεται τόσο καιρό.

Παράξενα οράματα.

Μυστηριακές Οντότητες

Χτες, Παρασκευή, 28 Φεβρουαρίου, έτυχε να έχω μια δουλειά στο κέντρο της Αθήνας. Είχα ακούσει, βέβαια, για την απεργία, αλλά υπέθετα ότι ώσπου να φτάσω εκεί – μεσημέρι – τα μαγαζιά θα είχαν ανοίξει. Είχα ακούσει, επίσης (αν και ακούω ελάχιστα τα νέα, ομολογουμένως), ότι θα γινόταν και μια διαδήλωση για την τραγωδία των Τεμπών.

Δεν περίμενα, όμως, ότι θα αντίκριζα το χάος που αντίκρισα. Μιλάμε για Χάος με κεφαλαίο χι.

Ήταν γύρω στις 2 μμ. Από την Πύλη του Αδριανού μέχρι την Ακρόπολη, την Πλάκα, την Αθηνάς, γινόταν Χαμός στο Ίσωμα (ναι, ακριβώς έτσι όπως το λένε, και με κεφαλαία τα πρώτα γράμματα). Τα πάντα κλειστά, φυσικά, και συναντούσες, κυρίως, κόσμο – πολύ κόσμο – που σου έδινε την εντύπωση ότι προσπαθούσε να φύγει, να απομακρυνθεί, ενώ αρκετές φάτσες ήταν καταφανές ότι είχαν φάει δακρυγόνα και άλλα χημικά που σίγουρα δεν κάνουν καλό. Από το βάθος, από τη μεριά του Συντάγματος, ακουγόταν ΜΠΑΝΓΚ! ΜΠΑΝΓΚ! σαν να έπεφταν πιστολιές. Μέσα στους δρόμους της Πλάκας, κάτι παιδαρέλια (αναρχικοί, υποθέτω) που δεν μπορεί να ήταν πάνω από 20-25 χρονών έτρεχαν αποδώ κι αποκεί, και μπάτσοι επάνω σε μοτοσικλέτες τούς κυνηγούσαν ανάμεσα από τον τρομοκρατημένο (από την παρουσία των μπάτσων) κόσμο. Κάπου εκεί γύρω πρέπει να είχαν πέσει και κάποια τυχαία δακρυγόνα και ροπαλιές, έχω την εντύπωση. Συγχρόνως, έβλεπες κάτι κυράδες με τα παιδάκια τους να περιφέρονται δώθε-κείθε – φανατικές κουμουνίστριες, εικάζω. Και μετά, ήταν και κάποιοι νεαρούληδες και κοπελίτσες, ηλικίες από 15 έως 25, που προφανώς είχαν έρθει για να κάνουν την πλάκα τους αλλά αρκετοί απ’αυτούς ίσως και να βρήκαν τον μπελά τους από κάποιους μηχανόβιους κρανοφόρους με ρόπαλα και βόμβες αερίων. Και φυσικά δεν έλειπε και η συνομοταξία που ονομάζω στοιχειά των διαδηλώσεων: κάτι τύποι που εμφανίζονται μόνο στις διαδηλώσεις – σε οποιαδήποτε διαδήλωση, δεν κάνουν διακρίσεις – και έχουν πρόσωπα πλισέ, φάτσες σαν αγρίμια, ή θυμίζουν ζωντανούς νεκρούς ή χρήστες. Αυτούς εγώ τούς φαντάζομαι να κοιμούνται σε βαθιά, σκοτεινά υπόγεια συνεχώς, να τρέφονται με σκοτεινά όνειρα, και, μόλις ονειρευτούν διαδήλωση, να σηκώνονται πάνω και να γλιστράνε ώς εκεί μέσα από τις σκιές και τις χαραμάδες των τοίχων.

Κοντολογίς, η κατάσταση ήταν τραγική.

Και, πραγματικά, αναρωτιέμαι σε τι βοηθάνε όλα αυτά. Η υπόθεση των Τεμπών είναι επίσης τραγική, αλλά πρέπει – έπρεπε ήδη – να έχει κινητοποιηθεί η Δικαιοσύνη: εισαγγελείς, δικηγόροι, αστυνομία, ειδικοί ερευνητές, ίσως και κάποιοι δημοσιογράφοι (πέρα από αυτούς που απλά βρήκαν την ευκαιρία για πολιτική προπαγάνδα). Δηλαδή, οι άνθρωποι που έχουν σχέση μ’αυτά τα πράγματα και πρέπει να αποδώσουν ευθύνες. Με το να γίνεται φασαρία στους δρόμους και κάποια παιδαρέλια να πετάνε πέτρες στους μπάτσους και να κυνηγιούνται μαζί τους τρομοκρατώντας τον κόσμο, και να πέφτουν τυχαία δακρυγόνα αποδώ κι αποκεί, και να επικρατεί ένας γενικός πανζουρλισμός, δεν νομίζω ότι επιτυγχάνεται τίποτα απολύτως.

Και μπορώ να φανταστώ τώρα τον Μητσοτάκη να σκέφτεται: Τ’αρχίδια μας κουνήθηκαν... και να τρίβει τα χέρια του για άλλους λόγους.

Αμφιβάλλω, δε, αν οι περισσότεροι από αυτούς που εμφανίζονται σε τέτοιες διαδηλώσεις είχαν πάει καν να ψηφίσουν στις προηγούμενες εκλογές, όπου είχαμε αποχή άνω του 50%, η Αριστερά ήταν (εσκεμμένα) διαιρεμένη ώστε να μην μπορεί το ποσοστό της να προβάλει αντίσταση, και όλοι οι υπόλοιποι ήταν (όπως πάντα) επίσης σκόρπιοι. Κατά συνέπεια, οι φανατικοί και μερικοί παραπλανημένοι ψήφισαν ΝΔ, και πάλι Νέα Δικτατορία έχουμε. Φυσικά· τι άλλο; Αφού δεν υπήρχε αντίσταση, και πάνω από τον μισό πληθυσμό δεν πήγε καν να ψηφίσει.

Και μετά βγαίνουμε και φωνάζουμε στον δρόμο...

Ναι μεν και αυτό χρειάζεται, αλλά μόνο με αυτό δεν γίνεται κάτι. Την επόμενη μέρα, πάλι τα ίδια έχεις. Η συλλογική δράση για πολιτική αλλαγή δεν γίνεται με τις φωνές και το κυνηγητό στους δρόμους.

Θυμάμαι και άλλες διαδηλώσεις στις οποίες είχα βρεθεί. Εκείνες ήταν για το θέμα της χούντας του κορονοϊού. Τότε, πολύ λιγότερος κόσμος ερχόταν παρότι ήταν ένα θέμα που σε επηρέαζε άμεσα στη ζωή σου. Σε κλείδωναν μέσα και δεν σε άφηνα να κυκλοφορήσεις, σε κατηγοριοποιούσαν και σε δίωκαν σαν παράνομο για μια απόφασή σου να μην πάρεις ένα φάρμακο, και κάτι άλλα τέτοια ωραία, χρησιμοποιώντας ως αιτιολογία κάποιο μικρόβιο που πλανάται στον αέρα αλλά – για κάποιο λόγο! – δεν μπορεί να μπει στο σπίτι σου και – επίσης για κάποιο μυστηριώδη λόγο και αντίθετα με κάθε γνώση βιολογίας – το σταματάς άμα φοράς ένα κομμάτι πανί επάνω στη μούρη σου. Αυτό ήταν ένα θέμα που σε επηρέαζε στην καθημερινή σου ζωή· αλλά λίγοι ενδιαφέρονταν πραγματικά να διαμαρτυρηθούν.

Η τραγωδία στα Τέμπη είναι όντως τραγικό γεγονός – είναι φριχτό αυτό που συνέβη, και κάποιοι θέλουν κρέμασμα που το άφησαν να συμβεί – αλλά δεν σε επηρεάζει στην καθημερινή σου ζωή, δεν αλλάζει τίποτα για εσένα, ή για τον καθένα, προσωπικά, εκτός από αυτούς που είχαν δικούς τους στο δυστύχημα/έγκλημα.

Παρ’όλ’ αυτά, κάποιοι βρήκαν την ευκαιρία να κάνουν σαματά, να κυνηγιούνται με τους μπάτσους, και να γίνεται ένας γενικευμένος χαμός που κανένα αποτέλεσμα δεν πρόκειται να φέρει εκτός αν κινητοποιηθεί σωστά η Δικαιοσύνη.

Ορίστε και μια λιγάκι διαφορετική άποψη για την τραγωδία των Τεμπών που έτυχε να φωτογραφήσω καθοδόν προς την Αθήνα του Χάους:

Θεότητες των τοίχων...

Μυστηριακές Οντότητες

Η τραγωδία που είχε ξεκινήσει εδώ δεν σταματά, αλλά συνεχίζεται και χειροτερεύει.

Είμαστε τραγικοί τελικά σ’αυτή τη χώρα.

Το Κράτος μας κυνηγά «πειρατές» ανάμεσα σε απλούς πολίτες (αμφίβολο, βέβαια, αν θα πιάσει) για να τους ρίχνει πρόστιμα 750 € και άνω.

Πρέπει κι αυτή να είναι μία από τις τρομερά έξυπνες προσπάθειες της Κυβέρνησης να αναβαθμίσουν την οικονομία. Οι άνθρωποι δεν ασχολούνται με μπανάλ και κλισέ πράγματα όπως να υποβοηθήσουν την επιχειρηματικότητα και τα νοικοκυριά. Όχι, έτσι δεν θα φτιάξει η οικονομία. Αν θες να μαζέψεις λεφτά και να αναβαθμιστείς, υπάρχουν καλύτεροι τρόποι, όπως οι εξής:

Ρίχνε πρόστιμα όπου βρεις και για τον οποιονδήποτε λόγο (από το γιατί δεν φόρεσε κράνος κάποιος πάνω στη μηχανή μέχρι για το αν το μπαλκόνι του ήταν 1 cm πιο κοντό απ’ό,τι έδειχνε το σχέδιο του οικήματος), βάζε εξωφρενικές και παράλογες φορολογίες (όπως «τεκμαρτό» 15.000 € για ελεύθερους επαγγελματίες και άλλα τέτοια κουλά των Κουλών), κάνε υπέρογκες αυξήσεις τιμών ώστε ο κόσμος να μη μπορεί να αγοράσει τα είδη πρώτης ανάγκης, διπλασίαζε και τριπλασίαζε τους λογαριασμούς για βασικά πράγματα (όπως το ρεύμα και το νερό) με διάφορα άχρηστα τέλη και φόρους προς μυστηριώδεις «τρίτους» και ό,τι άλλη μαλακία μπορείς να φανταστείς.

ΕΤΣΙ θα αναβαθμιστεί η οικονομία! Ξεζουμίζοντας τους πολίτες μέχρι αηδίας. Κάνοντας τους έχοντες φτωχούς και τους φτωχούς δούλους.

Μιλάμε για τρομερό σχέδιο δράσης.

Νομίζεις ότι ένα ληστρικό λεφούσι κουρσάρων έχει αμοληθεί πάνω σ’αυτή τη χώρα λαφυραγωγώντας δεξιά κι αριστερά.

Αν αυτοί οι άνθρωποι ψάχνουν για «πειρατές», δε χρειάζεται να πάνε μακριά. Μόνο μέχρι τον καθρέφτη.