Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...
10 / 10 / 2020

Μέχρι στιγμής δεν είχα ακούσει για το Black Sails, και απορώ γιατί. Δεν είχε προωθηθεί αρκετά, ή απλά έτυχε να μην υποπέσει στην αντίληψή μου; Όπως και νάχει, χαίρομαι πολύ που το ανακάλυψα τώρα. Καταρρίπτει, μάλιστα, αυτό που συνήθως λέω, ότι σήμερα δεν φτιάχνουν πια καλές ταινίες με πειρατές, ότι είναι όλες χαζές κωμωδίες κατά βάθος χωρίς την παραμικρή σοβαρότητα.

Το Black Sails δεν έχει καμία σχέση με αυτά που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια στις οθόνες. Είναι μια γαμάτη σειρά γεμάτη πειρατές. Για χαρακτήρες έχει κάποιες κλασικές πειρατικές φιγούρες που ή είναι ιστορικές ή μυθιστορηματικές, όπως Captain Flint, Mr. Silver, Jack Rackham, Ann Bonnie. Δε νομίζω, βέβαια, ότι κάνουν τα ίδια πράγματα που έκαναν στην πραγματική Ιστορία ή στα μυθιστορήματα, όμως αυτό δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Το Black Sails έχει μια πλοκή που δεν σε αφήνει καθόλου να χαλαρώσεις, κρατά το ενδιαφέρον σε κάθε στιγμή, γίνεται από κωμική μέχρι επική μέχρι θανάσιμη, και συνεχώς εμβαθύνει στους χαρακτήρες ως προσωπικότητες.

Τώρα είμαι στη δεύτερη σεζόν και δεν μπορώ να ξεκολλήσω. Έχω εθιστεί. Γιατί, εκτός των άλλων – εκτός του ότι είναι, ομολογουμένως, γαμάτη σειρά – είναι και κάτι ακόμα: επιτέλους, μια σύγχρονη σοβαρή ιστορία με πειρατές στις οθόνες μας.

Θεματολογικά, δεν εξιδανικεύει τους πειρατές, δεν τους κάνει μονοδιάστατους καλούς που αντιμετωπίζουν κακούς Άγγλους ή Ισπανούς. Οι πειρατές είναι καθάρματα: σκοτώνουν, βιάζουν, κλέβουν. Είναι πειρατές. Και είναι τρομαχτικοί. Όμως, συγχρόνως, έχουν τα δικά τους ιδανικά και τη δική τους ηθική, και εναντιώνονται σε απολυταρχία, εκμετάλλευση, και καθεστώς δουλείας.

Σε πολλές περιπτώσεις δεν μπορούσα καν να αποφασίσω ποιον χαρακτήρα συμπαθώ και ποιον αντιπαθώ. Οι πάντες μοιάζουν συμπαθητικοί και αντιπαθητικοί ταυτόχρονα. Σαν πραγματικές προσωπικότητες.

Ο διάλογος επίσης είναι άψογος. Θυμίζει παλιά εποχή αλλά χωρίς να είναι παρωχημένος ή τραγελαφικός. Κάθε πέμπτη λέξη είναι το fuck. Βρίζουν σαν πούστηδες. Είπαμε, είναι πειρατές.

Το βασικό σκηνικό της σειράς είναι το Nassau, ένα παλιό πειρατικό λιμάνι στις Μπαχάμες. Το τι γίνεται μέσα σ’αυτή τη μικρή πόλη πρέπει να το δεις για να το πιστέψεις.

Η σειρά είναι εκπληκτική. Σίγουρα αξίζει να τη δεις αν σου αρέσουν οι πειρατές. Κι αν όχι, ίσως να σου αλλάξει τη γνώμη για τις σύγχρονες πειρατικές ιστορίες.

 

 

Επίσης . . .

Επιλογές Ιουνίου (17/6)


A Book of Marionettes (1920) — Απεικονίσεις ακέφαλων (περ. 1175–1724) — Arent van Bolten — The Magician (W. Somerset Maugham) — Durenstein της Evelyn Waugh — Playing Catch, του Algernon Blackwood — Martin Monnickendam (1874–1943) — Βασικά βιβλία Sword & Planet (Don Wollheim, Edwin L. Arnold, Otis Adelbert) — Η Φαντασία ως το Κέντρο της Πραγματικότητας — Τρέιλερ ALIEN: EARTH του Ridley Scott — Jon Foreman — Το Sword & Sorcery του Pinnacle Books — Ιστορίες με ταξίδια στην τέταρτη διάσταση — Ο αρχαίος φόβος για τους ζωντανούς-νεκρούς

 

Φανταστικά Βιβλία


Όχι βιβλία φαντασίας· αυτά που είναι μόνο στο μυαλό μας

Υπάρχουν βιβλία φαντασίας, και μέσα σε αυτά υπάρχουν και φανταστικά βιβλία. Φανταστικά βιβλία, επίσης, μπορούν να υπάρξουν και σε βιβλία συμβατικής λογοτεχνίας, αλλά αυτό είναι πιο σπάνιο.

Ένα από τα γνωστότερα φανταστικά βιβλία είναι, φυσικά, το Νεκρονομικόν. Σύμφωνα με κάποιους δεν είναι καν φανταστικό αλλά υπάρχει· έχω, μάλιστα, μία μεταφρασμένη έκδοσή του από τις εκδόσεις Κάκτος. Δεν ξέρω, όμως, αν όντως μπορείς να καλέσεις τους δαίμονες για τους οποίους γράφει· δεν το έχω ποτέ δοκιμάσει. Οπότε, εδώ αναφέρομαι στο Νεκρονομικόν καθαρά ως φανταστικό βιβλίο, όπως το παρουσίαζε ο Lovecraft μέσα από τις αφηγήσεις του. Είναι ίσως το γνωστότερο φανταστικό βιβλίο σε αναγνώστες της φανταστικής λογοτεχνίας.

Αλλά υπάρχουν και πολλά ακόμα.

Κατ’αρχήν, όλα τα βιβλία που εμφανίζονται μέσα σε έναν φανταστικό κόσμο είναι, προφανώς, φανταστικά. Όμως, όταν αναφερόμαστε σε φανταστικό βιβλίο, μιλάμε για κάτι που ξεχωρίζει μέσα στην αφήγηση, κάτι που έχει συγκεκριμένο τίτλο και χρησιμότητα. Κάτι που μπορεί να έχει τη δυνατότητα να γίνει ακόμα και καλτ, όπως το Νεκρονομικόν.

[Συνέχισε να διαβάζεις]

 

Επιλογές Ιουνίου (4/6)


Καταπληκτικά γκράφιτι & Φάρος (εργοστάσιο τεχνητής νοημοσύνης στην Ελλάδα) & Ορολογία επιστημονικής φαντασίας από τα pulp & David Schleinkofer (1952-2025) & 366 παράξενες ταινίες & Ulrich Eichberger & «Παλιομοδίτικες» εικονογραφήσεις για το Hobbit (Tove Jansson) & Ο χάρτης της ξωτικοχώρας (Bernard Sleigh) & Δαιμονολογία & Unicodia (δωρεάν ο πιο ολοκληρωμένος πίνακας χαρακτήρων στον κόσμο) & Rafael Silveira & Ed Binkley & Οι Βίκινγκς στον Δρόμο του Μεταξιού & Citizen Sleeper: Spindlejack (δωρεάν σόλο roleplaying game) & Δαίδαλος (ο νέος ελληνικός υπερυπολογιστής) & Ατέρμονα links στο LinX (φυσικά)