Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...
14 / 5 / 2022

Τελευταία φορά που είχα πάρει τη Lifo επιδιδόταν σε τρομοκρατική κορονοπροπαγάνδα ενώ έγραφε για τους κακούς «ψεκασμένους» που λένε την αλήθεια– εεεε, συγνώμη, που είναι «ακροδεξιοί», «δεξιοί αναρχικοί», «τρελοί», και κάτι τέτοια. Μια κατάσταση που προκαλούσε, τουλάχιστον, αηδία. Είχα πει να μην ξαναγγίξω το έντυπο παρά μόνο με μάσκα για να μην κολλήσω τίποτα. Ή, καλύτερα, να μην το ξαναγγίξω απλά.

Αλλά την έκανα πάλι τη μαλακία και το πήρα. Φύλλο της Lifo 12/5/2022. Κοιτάζοντας τις σελίδες του νομίζεις ότι σ’αυτή τη χώρα υπάρχει τρομερή οικονομική ανάπτυξη και όλα πάνε καλά: οι πάντες χαμογελάνε ώς τ’αφτιά και ακολουθούν το όνειρό τους ενώ τα λεφτά πέφτουν με τη σέσουλα.

Μια βόλτα στην Αθήνα, όμως, θα σας πείσει για το... αντίθετο. Φυσικά.

Καλά, εντάξει, το ξέραμε ότι η Lifo είναι, κατά βάση, διαφημιστικό φυλλάδιο, αλλά πλέον πρέπει να είναι διαφημιστικό φυλλάδιο συγκεκριμένα της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση γι’αυτό το πράγμα.

Ακόμα και την «αγιότητα» της ΔΕΗ εκθειάζει ενώ ο κόσμος αναστενάζει κάτω από την παράλογη αύξηση του ρεύματος. Δείτε αυτό – όχι δείτε το. Ένα με την κοινωνία η ΔΕΗ, ένα με τους πολίτες, τους απλούς ανθρώπους, τους ολιγοχρήματους. Αχ, ΔΕΗ, πόσο σ’αγαπάνε!...

Και δείτε και το άλλο, τώρα, για τον Όμιλο Ιατρικού Αθηνών. Πςςς... Καλά, φυσάμε σ’αυτή τη χώρα... Όλα είναι υπέροχα!

Δεν ντρέπονται τίποτα πλέον. Πλήρης αναισθησία και άρνηση της πραγματικότητας, σε σημείο ψυχικής διαταραχής.

Ούτε καν τα γκράφιτι που έχει βάλει σ’αυτό το φύλλο (ο βασικός λόγος που το πήρα) δεν είναι της προκοπής. Απλώς μερικά πολύ, πολύ φανερά. Επιλεγμένα, καταφανώς, από ανθρώπους που δεν τριγυρίζουν στους δρόμους της Αθήνας.

Και, όπως πάντα, σταθερά, η Lifo πρέπει στις πρώτες σελίδες να ευλογήσει τα τριχίδιά της λέγοντάς μας πόσο δημοφιλής είναι. Να, βρε, δείτε: το έβγαλε η Focus-Bari: είμαστε οι καλύτεροι!

Φόκους μπάρι και το δεξί μας το παπάρι. Με το συμπάθιο.

Ελπίζω, τουλάχιστον, η Κυβέρνηση του Εμβολιαστικού Σκότους να τους έριξε κανένα τάλιρο παραπάνω αυτή τη φορά. Σίγουρα το αξίζουν.

*

Σε ένα πράγμα πρέπει μόνο να συμφωνήσω (αν και, μάλλον, αυτό θα έπρεπε να γραφτεί – και ίσως όντως να γραφτεί – σε μελλοντικό κείμενο εδώ για τη μετα-εμβολιοχουντική περίοδο): Υπάρχει πράγματι άνοδος της οικονομίας και της κυκλοφορίας αυτό τον μήνα στην Αθήνα. Προφανώς και υπάρχει. Αφού πιο πριν σερνόμασταν μέσα σε έναν λάκκο γεμάτο πίσσα. Ε, από εκεί, μόνο πιο πάνω μπορείς να πας. Έστω και με το να σέρνεσαι στη λάσπη.

 

 

Επίσης . . .

Επιλογές Ιουνίου (17/6)


A Book of Marionettes (1920) — Απεικονίσεις ακέφαλων (περ. 1175–1724) — Arent van Bolten — The Magician (W. Somerset Maugham) — Durenstein της Evelyn Waugh — Playing Catch, του Algernon Blackwood — Martin Monnickendam (1874–1943) — Βασικά βιβλία Sword & Planet (Don Wollheim, Edwin L. Arnold, Otis Adelbert) — Η Φαντασία ως το Κέντρο της Πραγματικότητας — Τρέιλερ ALIEN: EARTH του Ridley Scott — Jon Foreman — Το Sword & Sorcery του Pinnacle Books — Ιστορίες με ταξίδια στην τέταρτη διάσταση — Ο αρχαίος φόβος για τους ζωντανούς-νεκρούς

 

Φανταστικά Βιβλία


Όχι βιβλία φαντασίας· αυτά που είναι μόνο στο μυαλό μας

Υπάρχουν βιβλία φαντασίας, και μέσα σε αυτά υπάρχουν και φανταστικά βιβλία. Φανταστικά βιβλία, επίσης, μπορούν να υπάρξουν και σε βιβλία συμβατικής λογοτεχνίας, αλλά αυτό είναι πιο σπάνιο.

Ένα από τα γνωστότερα φανταστικά βιβλία είναι, φυσικά, το Νεκρονομικόν. Σύμφωνα με κάποιους δεν είναι καν φανταστικό αλλά υπάρχει· έχω, μάλιστα, μία μεταφρασμένη έκδοσή του από τις εκδόσεις Κάκτος. Δεν ξέρω, όμως, αν όντως μπορείς να καλέσεις τους δαίμονες για τους οποίους γράφει· δεν το έχω ποτέ δοκιμάσει. Οπότε, εδώ αναφέρομαι στο Νεκρονομικόν καθαρά ως φανταστικό βιβλίο, όπως το παρουσίαζε ο Lovecraft μέσα από τις αφηγήσεις του. Είναι ίσως το γνωστότερο φανταστικό βιβλίο σε αναγνώστες της φανταστικής λογοτεχνίας.

Αλλά υπάρχουν και πολλά ακόμα.

Κατ’αρχήν, όλα τα βιβλία που εμφανίζονται μέσα σε έναν φανταστικό κόσμο είναι, προφανώς, φανταστικά. Όμως, όταν αναφερόμαστε σε φανταστικό βιβλίο, μιλάμε για κάτι που ξεχωρίζει μέσα στην αφήγηση, κάτι που έχει συγκεκριμένο τίτλο και χρησιμότητα. Κάτι που μπορεί να έχει τη δυνατότητα να γίνει ακόμα και καλτ, όπως το Νεκρονομικόν.

[Συνέχισε να διαβάζεις]

 

Επιλογές Ιουνίου (4/6)


Καταπληκτικά γκράφιτι & Φάρος (εργοστάσιο τεχνητής νοημοσύνης στην Ελλάδα) & Ορολογία επιστημονικής φαντασίας από τα pulp & David Schleinkofer (1952-2025) & 366 παράξενες ταινίες & Ulrich Eichberger & «Παλιομοδίτικες» εικονογραφήσεις για το Hobbit (Tove Jansson) & Ο χάρτης της ξωτικοχώρας (Bernard Sleigh) & Δαιμονολογία & Unicodia (δωρεάν ο πιο ολοκληρωμένος πίνακας χαρακτήρων στον κόσμο) & Rafael Silveira & Ed Binkley & Οι Βίκινγκς στον Δρόμο του Μεταξιού & Citizen Sleeper: Spindlejack (δωρεάν σόλο roleplaying game) & Δαίδαλος (ο νέος ελληνικός υπερυπολογιστής) & Ατέρμονα links στο LinX (φυσικά)