Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...
20 / 8 / 2019

(Μια επανάληψη από το παλιό blog.)

 

Τι άποψη έχεις για τους πειρατές; Όχι, δεν μιλάω γι’αυτούς του Διαδικτύου· μιλάω για τους παλιούς, κακούς (;) πειρατές που κούρσευαν καράβια. Κι όταν λέω για άποψη δεν εννοώ αν τους συμπαθείς ή όχι· εννοώ πώς τους φαντάζεσαι.

Ο περισσότερος κόσμος νομίζει ότι ο παλιός πειρατής ήταν ένας τύπος με ξύλινο πόδι, γάντζο στο χέρι, καλύπτρα στο ένα μάτι, γελοίο κωνικό καπέλο στο κεφάλι, και παπαγάλο στον ώμο. Ή έναν συνδυασμό από τα άνωθεν τα στοιχεία.

Αυτή η εικόνα του πειρατή έγινε δημοφιλής από το A General History of the Pyrates και ενισχύθηκε τρομερά από τη δημοφιλή κουλτούρα τις τελευταίες δεκαετίες. Αλλά είναι τραγελαφική εικόνα, και καμιά σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα, ή με τη λογική. Είναι πιο πολύ για διακωμώδηση των πειρατών παρά για οτιδήποτε άλλο. Αυτός είναι και ο λόγος που οι περισσότερες σύγχρονες ταινίες με πειρατές ή είναι κωμωδίες ή στα όρια της κωμωδίας. Δεν βγάζουν πια καλές ταινίες με πειρατές. Πιο σωστά παρουσιάζονται οι πειρατές στα διάφορα έργα επιστημονικής φαντασίας, ως κουρσάροι του διαστήματος, παρά οι υποτιθέμενα “πραγματικοί” κουρσάροι. Και, όχι, ούτε το Pirates of the Caribbean μού άρεσε· σταμάτησα να τα βλέπω ή από το πρώτο ή από το δεύτερο της σειράς ‒ δεν θυμάμαι ακριβώς, και πραγματικά δεν θέλω να θυμηθώ.

Αν ψάχνεις να δεις μια καλή ταινία με πειρατές, δες το Captain Blood. Τρομερή ταινία, για οποιαδήποτε εποχή.

Τέτοιες ιστορίες με κουρσάρους θέλω να βλέπω. Αλλά είναι πια πολύ δύσκολο να τις βρεις.

Και γιατί, θα μου πεις, κόπτομαι τώρα για τους πειρατές; Βασικά, ανέκαθεν μου άρεσαν οι πειρατές, και ανέκαθεν πίστευα ότι σήμερα τούς έχουν *αμήσει. Επιπλέον, τελευταία γράφω κάτι περιπέτειες με πειρατές, και το έχω πάρει λιγάκι προσωπικά το θέμα.

Εκτός αυτού, είναι ακόμα καλοκαίρι (σχετικά). Φαντάσου με τέτοιο καιρό να ήσουν κουρσάρους στο Port Royal, τη Χρυσή Εποχή της Πειρατείας. At the height of its popularity, the city had one drinking house for every 10 residents… (What the fuck?)

Παρεμπιπτόντως, για όσους νομίζουν ότι οι πειρατές είναι μόνο κάτι από το παρελθόν, ας μάθουν ότι υπάρχουν και σήμερα πολλοί σύγχρονοι πειρατές, ειδικά στις ακτές της Σομαλίας. Ορίστε και μια λίστα με καράβια που έχουν κουρσέψει από το 2005. Δεν θα ήθελα να συναντήσω αυτούς τους τύπους…

(Και ποιος είναι αυτός ο χαρούμενος κύριος, ο Jolly Roger;)

(Απλά επειδή αυτό το τραγούδι δεν θα μπορούσε να λείπει από ένα τέτοιο post. Θα ήταν παράνομο.)

 

 

Επίσης . . .

Επιλογές Ιουνίου (17/6)


A Book of Marionettes (1920) — Απεικονίσεις ακέφαλων (περ. 1175–1724) — Arent van Bolten — The Magician (W. Somerset Maugham) — Durenstein της Evelyn Waugh — Playing Catch, του Algernon Blackwood — Martin Monnickendam (1874–1943) — Βασικά βιβλία Sword & Planet (Don Wollheim, Edwin L. Arnold, Otis Adelbert) — Η Φαντασία ως το Κέντρο της Πραγματικότητας — Τρέιλερ ALIEN: EARTH του Ridley Scott — Jon Foreman — Το Sword & Sorcery του Pinnacle Books — Ιστορίες με ταξίδια στην τέταρτη διάσταση — Ο αρχαίος φόβος για τους ζωντανούς-νεκρούς

 

Φανταστικά Βιβλία


Όχι βιβλία φαντασίας· αυτά που είναι μόνο στο μυαλό μας

Υπάρχουν βιβλία φαντασίας, και μέσα σε αυτά υπάρχουν και φανταστικά βιβλία. Φανταστικά βιβλία, επίσης, μπορούν να υπάρξουν και σε βιβλία συμβατικής λογοτεχνίας, αλλά αυτό είναι πιο σπάνιο.

Ένα από τα γνωστότερα φανταστικά βιβλία είναι, φυσικά, το Νεκρονομικόν. Σύμφωνα με κάποιους δεν είναι καν φανταστικό αλλά υπάρχει· έχω, μάλιστα, μία μεταφρασμένη έκδοσή του από τις εκδόσεις Κάκτος. Δεν ξέρω, όμως, αν όντως μπορείς να καλέσεις τους δαίμονες για τους οποίους γράφει· δεν το έχω ποτέ δοκιμάσει. Οπότε, εδώ αναφέρομαι στο Νεκρονομικόν καθαρά ως φανταστικό βιβλίο, όπως το παρουσίαζε ο Lovecraft μέσα από τις αφηγήσεις του. Είναι ίσως το γνωστότερο φανταστικό βιβλίο σε αναγνώστες της φανταστικής λογοτεχνίας.

Αλλά υπάρχουν και πολλά ακόμα.

Κατ’αρχήν, όλα τα βιβλία που εμφανίζονται μέσα σε έναν φανταστικό κόσμο είναι, προφανώς, φανταστικά. Όμως, όταν αναφερόμαστε σε φανταστικό βιβλίο, μιλάμε για κάτι που ξεχωρίζει μέσα στην αφήγηση, κάτι που έχει συγκεκριμένο τίτλο και χρησιμότητα. Κάτι που μπορεί να έχει τη δυνατότητα να γίνει ακόμα και καλτ, όπως το Νεκρονομικόν.

[Συνέχισε να διαβάζεις]

 

Επιλογές Ιουνίου (4/6)


Καταπληκτικά γκράφιτι & Φάρος (εργοστάσιο τεχνητής νοημοσύνης στην Ελλάδα) & Ορολογία επιστημονικής φαντασίας από τα pulp & David Schleinkofer (1952-2025) & 366 παράξενες ταινίες & Ulrich Eichberger & «Παλιομοδίτικες» εικονογραφήσεις για το Hobbit (Tove Jansson) & Ο χάρτης της ξωτικοχώρας (Bernard Sleigh) & Δαιμονολογία & Unicodia (δωρεάν ο πιο ολοκληρωμένος πίνακας χαρακτήρων στον κόσμο) & Rafael Silveira & Ed Binkley & Οι Βίκινγκς στον Δρόμο του Μεταξιού & Citizen Sleeper: Spindlejack (δωρεάν σόλο roleplaying game) & Δαίδαλος (ο νέος ελληνικός υπερυπολογιστής) & Ατέρμονα links στο LinX (φυσικά)