Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...
9 / 7 / 2020

Μόλις επέστρεψα από διακοπές δύο εβδομάδων χωρίς άμεση πρόσβαση στο Διαδίκτυο, όχι επειδή δεν μπορούσα να έχω αλλά επειδή δεν ήθελα. Στις διακοπές κάνω διακοπή.

Ήμουν σ’ένα νησί που θεωρείται πολύ τουριστικό (και δεν λέω ποιο είναι, για να μη θεωρηθεί ότι προσπαθώ να διαφημίσω ή να δυσφημίσω) αλλά τώρα έμοιαζε σαν να είχε επιστρέψει 20 χρόνια προς το παρελθόν, από άποψη κίνησης τουλάχιστον. Δε θυμάμαι ποτέ ξανά να έχω δει τέτοια ερημιά σ’αυτό το μέρος.

Ο κορονοϊός έκανε κι εδώ τη δουλειά του.

Ο εσωτερικός τουρισμός που μας έλεγαν ότι θα κινηθεί έχει κινηθεί ελάχιστα – ίσως επειδή ο κόσμος ακόμα φοβάται πολύ, ή δεν έχει λεφτά – αλλά, ούτως ή άλλως, δεν φαίνεται να μπορεί να αναπληρώσει το κενό του διεθνή τουρισμού.

Τέλη Ιουνίου μπήκα μερικές φορές σε ΚΤΕΛ αυτού του νησιού και ήμουν ο μοναδικός επιβάτης – λες και το είχα νοικιάσει ολόκληρο! Παραλίες που άλλες φορές ήταν γεμάτες ξαπλώστρες με ξένους τουρίστες ήταν τώρα έρημες, κι έβλεπες έναν άνθρωπο κάπου στο βάθος...

Το μόνο καλό ήταν πως στο νησί ο κόσμος δεν φορούσε μάσκες παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις. Αλλά γιατί να τις φορέσει; Από τι να προστατευτεί; Από μικρόβια στον θαλασσινό αέρα; Ακόμα και μέσα σε λεωφορείο με 2-3 επιβάτες είναι ανούσιες οι μάσκες όταν οι επιβάτες κάθονται ο ένας στην αρχή, ο άλλος στη μέση, κι ο άλλος στο τέλος.

Ξενοδοχεία που παλιά ήταν γεμάτα ξένους τουρίστες τώρα στοίχημα ήταν αν είχαν έναν άνθρωπο από το εξωτερικό. Τα καταστήματα άνοιγαν αργά και έκλειναν νωρίς.

Αρχές Ιουλίου, η κίνηση αυξήθηκε λίγο. Λίγο.

Μπορώ να πω ότι προσωπικά μού άρεσε αυτή η ερημιά. Υπήρχε μια ησυχία, μια άνεση. Ένα άπλωμα. Είχες την αίσθηση ότι όλος ο χώρος είναι δικός σου. Και εννοείται πως το σκηνικό θύμιζε βιβλίο του Ballard, αν και όχι το Vermilion Sands, που είναι και το αγαπημένο μου.

Όμως όλα αυτά δεν είναι καθόλου καλά για τους ανθρώπους που ζουν στο νησί – και σε πολλά άλλα ελληνικά νησιά ή τουριστικές περιοχές της Ελλάδας – και περιμένουν αυτό τον καιρό να βγάλουν μερικά λεφτά για να περάσουν τον χειμώνα. Ακόμα και τώρα αν ο τουρισμός αρχίσει να είναι όπως παλιά – πράγμα που αποκλείεται να συμβεί – πάλι θα έχουν πρόβλημα, πάλι θα έχουν χάσει.

Η κατάσταση είναι κακή με κεφαλαίο κάπα.

Και μετά, τα mainstream media δείχνουν ένα πανηγύρι που έγινε κάπου, από κάποιους «ανεύθυνους», και κράζουν προσοχή! μην κολλήσουμε πανούκλα...

Μη φοβάστε, δεν πρόκειται να κολλήσετε πανούκλα από αυτό. Έχει πέσει χειρότερη επιδημία από τον κορονοϊό, παγκοσμίως.

 

 

Επίσης . . .

Επιλογές Ιουνίου (17/6)


A Book of Marionettes (1920) — Απεικονίσεις ακέφαλων (περ. 1175–1724) — Arent van Bolten — The Magician (W. Somerset Maugham) — Durenstein της Evelyn Waugh — Playing Catch, του Algernon Blackwood — Martin Monnickendam (1874–1943) — Βασικά βιβλία Sword & Planet (Don Wollheim, Edwin L. Arnold, Otis Adelbert) — Η Φαντασία ως το Κέντρο της Πραγματικότητας — Τρέιλερ ALIEN: EARTH του Ridley Scott — Jon Foreman — Το Sword & Sorcery του Pinnacle Books — Ιστορίες με ταξίδια στην τέταρτη διάσταση — Ο αρχαίος φόβος για τους ζωντανούς-νεκρούς

 

Φανταστικά Βιβλία


Όχι βιβλία φαντασίας· αυτά που είναι μόνο στο μυαλό μας

Υπάρχουν βιβλία φαντασίας, και μέσα σε αυτά υπάρχουν και φανταστικά βιβλία. Φανταστικά βιβλία, επίσης, μπορούν να υπάρξουν και σε βιβλία συμβατικής λογοτεχνίας, αλλά αυτό είναι πιο σπάνιο.

Ένα από τα γνωστότερα φανταστικά βιβλία είναι, φυσικά, το Νεκρονομικόν. Σύμφωνα με κάποιους δεν είναι καν φανταστικό αλλά υπάρχει· έχω, μάλιστα, μία μεταφρασμένη έκδοσή του από τις εκδόσεις Κάκτος. Δεν ξέρω, όμως, αν όντως μπορείς να καλέσεις τους δαίμονες για τους οποίους γράφει· δεν το έχω ποτέ δοκιμάσει. Οπότε, εδώ αναφέρομαι στο Νεκρονομικόν καθαρά ως φανταστικό βιβλίο, όπως το παρουσίαζε ο Lovecraft μέσα από τις αφηγήσεις του. Είναι ίσως το γνωστότερο φανταστικό βιβλίο σε αναγνώστες της φανταστικής λογοτεχνίας.

Αλλά υπάρχουν και πολλά ακόμα.

Κατ’αρχήν, όλα τα βιβλία που εμφανίζονται μέσα σε έναν φανταστικό κόσμο είναι, προφανώς, φανταστικά. Όμως, όταν αναφερόμαστε σε φανταστικό βιβλίο, μιλάμε για κάτι που ξεχωρίζει μέσα στην αφήγηση, κάτι που έχει συγκεκριμένο τίτλο και χρησιμότητα. Κάτι που μπορεί να έχει τη δυνατότητα να γίνει ακόμα και καλτ, όπως το Νεκρονομικόν.

[Συνέχισε να διαβάζεις]

 

Επιλογές Ιουνίου (4/6)


Καταπληκτικά γκράφιτι & Φάρος (εργοστάσιο τεχνητής νοημοσύνης στην Ελλάδα) & Ορολογία επιστημονικής φαντασίας από τα pulp & David Schleinkofer (1952-2025) & 366 παράξενες ταινίες & Ulrich Eichberger & «Παλιομοδίτικες» εικονογραφήσεις για το Hobbit (Tove Jansson) & Ο χάρτης της ξωτικοχώρας (Bernard Sleigh) & Δαιμονολογία & Unicodia (δωρεάν ο πιο ολοκληρωμένος πίνακας χαρακτήρων στον κόσμο) & Rafael Silveira & Ed Binkley & Οι Βίκινγκς στον Δρόμο του Μεταξιού & Citizen Sleeper: Spindlejack (δωρεάν σόλο roleplaying game) & Δαίδαλος (ο νέος ελληνικός υπερυπολογιστής) & Ατέρμονα links στο LinX (φυσικά)