Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...
29 / 12 / 2022

Φαίνεται πως έχουν επανεκδόσει τα βιβλία με τον Lone Wolfe, του Joe Dever, αυτά τα Choose-Your-Own-Adventure gamebooks, και έχουν στήσει ένα καθαρά διαφημιστικό, εντυπωσιακό website το οποίο σε τραβά να αγοράσεις. Και δεν λέω πως αυτό είναι τίποτα το κακό· αλλά υπάρχει και εκείνο το άλλο website που δίνει όλα τα βιβλία του Lone Wolf, καθώς και άλλα βιβλιοπαιχνίδια, δωρεάν (ναι, νόμιμα· δεν είναι πειρατικό). Και αναρωτιέμαι τι θα γίνει μ’αυτό. Θα το κυνηγήσουν ώστε να κλείσει; Θα το αγνοήσουν απλώς ώστε να περάσει στο περιθώριο; Τίποτα από τα δύο;

Όπως και νάχει, κατεβάστε τώρα όλα τα δωρεάν βιβλία όσο έχετε καιρό. Μετά, μπορεί να τα βρίσκεις μόνο σε πειρατικές σελίδες.

Αλλά δεν είναι εκεί το θέμα, για εμένα. Το θέμα είναι ότι από όλα αυτά βλέπουμε, ξεκάθαρα, πάλι αυτή την τάση για εμπορευματοποίηση του διαδικτύου η οποία ξεκίνησε, αν δε λαθεύω, από το 2012 και ύστερα (ή εκεί γύρω), και έχει πραγματικά βλάψει το διαδίκτυο. Πολλοί νέοι χρήστες του διαδικτύου δεν ξέρουν καν πώς ήταν παλιά.

Παλιά, υπήρχε μόνο η μαγεία και η ανταλλαγή της πληροφορίας, με κάποια ελάχιστη διαφήμιση. Σήμερα, υπάρχει μια συνεχόμενη εμπορική διαφήμιση και κάποια από την παλιά μαγεία και την ανταλλαγή της πληροφορίας.

Εντάξει, αν αληθινά θέλεις κάποια πράγματα, μπορείς να ψάξεις να τα βρεις. Και πάντα έτσι θα είναι το διαδίκτυο. Δεν μπορεί κανένας να το μετατρέψει απλώς σε ένα διαφημιστικό φυλλάδιο, όσο κι αν το θέλει. Όμως, σήμερα, αναζητώντας το πραγματικό διαδίκτυο είναι σαν να κινείσαι underground, ακόμα κι όταν δεν πλοηγείσαι σε onion websites αλλά σε κανονικά websites.

Οι ιστοσελίδες έχουν γεμίσει διαφημιστικό περιεχόμενο ενώ παλιά ήταν γεμάτες ουσιαστικό, δημιουργικό περιεχόμενο. Το βλέπω σε πάρα πολλά μέρη. Κατά πρώτον, σε sites που πηγαίνω για βιβλία φαντασίας. Παρουσιάζονται τόσα πολλά βιβλία και με τόσο διαφημιστικό τρόπο (γιατί είναι διαφήμιση, δεν είναι κάτι άλλο – απλώς δελτία τύπου τα περισσότερα από αυτά τα κείμενα) που δεν έχει νόημα να δώσεις σημασία σε κανένα. Δεν ξέρεις σε ποιο να δώσεις σημασία. Απλά τα προσπερνάς και πας παρακάτω.

Τα websites που πρόσφεραν αληθινά δωρεάν περιεχόμενο έχουν συρρικνωθεί. Παλιότερα δεν ήταν τίποτα περίεργο να ανοίξει ακόμα ένα δωρεάν περιοδικό στο διαδίκτυο. Σήμερα το πιο συνηθισμένο είναι να δεις απλώς ένα διαφημιστικό site για κάποιο περιοδικό που πωλείται σε ηλεκτρονική μορφή ή μη. Με αποτέλεσμα απλώς να το προσπερνάς και να το αγνοείς, αντί να το κατεβάσεις δωρεάν και να του ρίξεις τουλάχιστον μια ματιά μήπως και βρεις κάτι που σ’ενδιαφέρει.

Το ίδιο και για τα βιβλία. Κάποτε, ήταν το σύνηθες να δίνεις τα βιβλία σου δωρεάν σε ηλεκτρονική μορφή. Τώρα, όσοι τα δίνουμε δωρεάν έχουμε αρχίσει να θεωρούμαστε «περίεργοι». Ακόμα και κάποιοι που παλιά τα έδιναν δωρεάν (και το έπαιζαν και «προχωρημένοι» και «αριστεροί», μάλιστα) τώρα το γύρισαν το φύλλο και έχουν βάλει μπανεράκι για να τα πουλάνε με link προς το Amazon.

Εγώ αυτό το λέω χάλι.

Και η οικονομία, παρ’ολ’ αυτά, δεν πάει καλύτερα. (Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα.)

Όπως έλεγα, όμως, το πραγματικό διαδίκτυο ποτέ δεν θα πεθάνει. Δεν μπορεί να πεθάνει. Η φύση του είναι ελεύθερη, δεν είναι εμπορευματοποιημένη. Είναι να μπαίνεις και να βρίσκεις ό,τι αγαπά η ψυχή σου. Τέλος. Τα άλλα είναι μαλακίες.

Το έχουμε δει αυτό να συρρικνώνεται, και τις ιστοσελίδες να γεμίζουν διαφημιστικό περιεχόμενο χωρίς κανένα νόημα. Σκουπίδια. Ή μπορεί και ορισμένα από αυτά να είναι καλά· αλλά δεν μπορείς να τα διακρίνεις. Δεν έχεις τον χρόνο, και τα «παράσιτα» στην οθόνη είναι πάρα πολλά.

Ορισμένοι έχουν αρχίσει να το καταλαβαίνουν αυτό το χάλι. Ορισμένοι γράφουν και γι’αυτό, μιλάνε, δεν το κρατάνε κρυφό.

Δεν λέμε να πάψει η διαφήμιση στο διαδίκτυο. Λέμε το διαδίκτυο να μη χάσει την ψυχή του από τη διαφήμιση. Η διαφήμιση δεν είναι το κεντρικό θέμα του διαδικτύου. Το κεντρικό θέμα είναι η ελευθερία και η ανταλλαγή της πληροφορίας.

Ας ελπίσουμε πως από τον νέο χρόνο θα δούμε μια αναζωπύρωση της δημιουργικότητας και της ελευθερίας και μια συρρίκνωση της εμπορευματοποίησης, που πιστεύω ότι ακόμα και οι πιο φανατικοί marketeers θα έχουν καταλάβει πλέον ότι δεν αποφέρει και τόσο σημαντικά αποτελέσματα όσο νόμιζαν.

 

 

Επίσης . . .

Επιλογές Ιουνίου (17/6)


A Book of Marionettes (1920) — Απεικονίσεις ακέφαλων (περ. 1175–1724) — Arent van Bolten — The Magician (W. Somerset Maugham) — Durenstein της Evelyn Waugh — Playing Catch, του Algernon Blackwood — Martin Monnickendam (1874–1943) — Βασικά βιβλία Sword & Planet (Don Wollheim, Edwin L. Arnold, Otis Adelbert) — Η Φαντασία ως το Κέντρο της Πραγματικότητας — Τρέιλερ ALIEN: EARTH του Ridley Scott — Jon Foreman — Το Sword & Sorcery του Pinnacle Books — Ιστορίες με ταξίδια στην τέταρτη διάσταση — Ο αρχαίος φόβος για τους ζωντανούς-νεκρούς

 

Φανταστικά Βιβλία


Όχι βιβλία φαντασίας· αυτά που είναι μόνο στο μυαλό μας

Υπάρχουν βιβλία φαντασίας, και μέσα σε αυτά υπάρχουν και φανταστικά βιβλία. Φανταστικά βιβλία, επίσης, μπορούν να υπάρξουν και σε βιβλία συμβατικής λογοτεχνίας, αλλά αυτό είναι πιο σπάνιο.

Ένα από τα γνωστότερα φανταστικά βιβλία είναι, φυσικά, το Νεκρονομικόν. Σύμφωνα με κάποιους δεν είναι καν φανταστικό αλλά υπάρχει· έχω, μάλιστα, μία μεταφρασμένη έκδοσή του από τις εκδόσεις Κάκτος. Δεν ξέρω, όμως, αν όντως μπορείς να καλέσεις τους δαίμονες για τους οποίους γράφει· δεν το έχω ποτέ δοκιμάσει. Οπότε, εδώ αναφέρομαι στο Νεκρονομικόν καθαρά ως φανταστικό βιβλίο, όπως το παρουσίαζε ο Lovecraft μέσα από τις αφηγήσεις του. Είναι ίσως το γνωστότερο φανταστικό βιβλίο σε αναγνώστες της φανταστικής λογοτεχνίας.

Αλλά υπάρχουν και πολλά ακόμα.

Κατ’αρχήν, όλα τα βιβλία που εμφανίζονται μέσα σε έναν φανταστικό κόσμο είναι, προφανώς, φανταστικά. Όμως, όταν αναφερόμαστε σε φανταστικό βιβλίο, μιλάμε για κάτι που ξεχωρίζει μέσα στην αφήγηση, κάτι που έχει συγκεκριμένο τίτλο και χρησιμότητα. Κάτι που μπορεί να έχει τη δυνατότητα να γίνει ακόμα και καλτ, όπως το Νεκρονομικόν.

[Συνέχισε να διαβάζεις]

 

Επιλογές Ιουνίου (4/6)


Καταπληκτικά γκράφιτι & Φάρος (εργοστάσιο τεχνητής νοημοσύνης στην Ελλάδα) & Ορολογία επιστημονικής φαντασίας από τα pulp & David Schleinkofer (1952-2025) & 366 παράξενες ταινίες & Ulrich Eichberger & «Παλιομοδίτικες» εικονογραφήσεις για το Hobbit (Tove Jansson) & Ο χάρτης της ξωτικοχώρας (Bernard Sleigh) & Δαιμονολογία & Unicodia (δωρεάν ο πιο ολοκληρωμένος πίνακας χαρακτήρων στον κόσμο) & Rafael Silveira & Ed Binkley & Οι Βίκινγκς στον Δρόμο του Μεταξιού & Citizen Sleeper: Spindlejack (δωρεάν σόλο roleplaying game) & Δαίδαλος (ο νέος ελληνικός υπερυπολογιστής) & Ατέρμονα links στο LinX (φυσικά)