Τις προάλλες, έλεγα πάλι για τον παλιό μου φίλο, τον Clark Ashton Smith. Και – το πνεύμα του συνεχώς με διώκει – διάβασα τώρα άλλη μια από τις ιστορίες του σε μια στιγμή παραφροσύνης: The Coming of the White Worm. Και, αν και δεν ξεφεύγει κι αυτό τελείως από τα γνωστά μοτίβα του Smith, είναι, νομίζω, από τις καλύτερες ιστορίες του που έχω διαβάσει, μπλέκοντας φαντασία, μύθο, τρόμο. Αφήγηση σαν διαβολικό παραμύθι.