Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...
18 / 3 / 2020

Πέρα από τη γενική παράνοια, πάντως, οφείλεις να παρατηρήσεις ότι τα περισσότερα μέτρα ασφαλείας που έχουν παρθεί είναι καλά. Η αντίδραση του κόσμου είναι ακραία σε πολλές περιπτώσεις. Σε τελική ανάλυση, ποιος τους είπε να λεηλατήσουν τα σουπερμάρκετ; Το αντίθετο τούς είπαν, αν δεν κάνω λάθος.

Αλλά ίσως αυτές οι αντιδράσεις να μην είναι παράλογες όταν οι κυβερνήσεις επιμένουν να φέρονται σαν οι πολίτες να είναι μικρά παιδιά. Για παράδειγμα, ήταν πραγματικά ανάγκη να κλείσει η κυβέρνηση τις καφετέριες και άλλα εμπορικά καταστήματα; Δεν χρειάζεται κλείσιμο· χρειάζεται απλά ενημέρωση. Ο κάθε πολίτης να καταλάβει από μόνος του ότι είναι πολύ επικίνδυνο να συγκεντρώνονται πάρα πολλά άτομα σε πολύ κλειστό χώρο. Αυτό είναι το μόνο που χρειάζεται να καταλάβεις.

Τα καρτελάκια στα σουπερμάρκετ είναι, επιπλέον, καθαρά γελοία υπόθεση που δεν βοηθά και σε τίποτα ουσιαστικά. Πάλι πάνε και λεηλατούν τα πάντα. Και πάλι μπορείς κατά τύχη να πλησιάσεις κάποιον...

Εν τω μεταξύ, τα μέσα μαζικής μεταφοράς κυκλοφορούν· κι αν ήταν να φοβηθείς έναν χώρο, εγώ αυτόν θα φοβόμουν περισσότερο (παρότι προσωπικά μπαίνω σε ΜΜΜ). Μέσα στα τρένα και τα λεωφορεία ο χώρος είναι στενός, και ο κόσμος πολύς ακόμα κι όταν είναι λίγος. Μέχρι στιγμής, ωστόσο, δεν νομίζω ότι κανείς αρρώστησε επειδή μπήκε σε ΜΜΜ...

Το πιο λογικό που έκαναν είναι ότι έκλεισαν τα σχολεία, επειδή εκεί έχεις όντως να κάνεις με παιδιά. Κι επιπλέον, επιτέλους κατάλαβαν ότι τα σχολεία δεν χρειάζονται σε τίποτα. Από καιρό έπρεπε να τα είχαν κλείσει.

Το θέμα της Εκκλησίας, ακόμα μια τραγελαφική υπόθεση. Το πιο εντυπωσιακό, δε, ότι κάποιοι φαίνεται να πιστεύουν πως άλλα πράγματα είναι επικίνδυνα αλλά η θεία μετάληψη, όπου ένα κουτάλι μπαίνει σε πολλά στόματα, δεν είναι επικίνδυνη! Εντάξει, αν είσαι ο Βούδας ή ο Ιησούς Χριστός και μπορείς να αλλάζεις τον μεταβολισμό σου κατά βούληση για να διώχνει τα δηλητήρια, ναι, τότε δεν είναι επικίνδυνο. Αλλά, κατά κανόνα, κάτι τέτοια πράγματα είναι τα πιο επικίνδυνα ενώ άλλα που θεωρούνται επικίνδυνα δεν είναι και τόσο επικίνδυνα, απλά είναι θέμα εξαπλωμένης παράνοιας.

Δεν πρόκειται κανείς να πάθει τίποτα επειδή άγγιξε μερικά χαρτονομίσματα και μετά ήταν προσεχτικός να μη βάζει τα χέρια του στο στόμα του ή στα μάτια του. Έτσι κι αλλιώς, οι πιθανότητες να σε επηρεάσει ο κορονοϊός είναι πολύ μικρές, και οι πιθανότητες και να σε επηρεάσει και να πεθάνεις από αυτόν είναι ακόμα μικρότερες. Και σε τελική ανάλυση μπορεί να σε πιάσει αλλά να μην ξέρεις γιατί ακριβώς σε έπιασε. Δεν υπάρχει μέθοδος απόλυτης προστασίας για τίποτα σ’αυτό τον κόσμο.

Όπως λένε τελευταία, Stay Safe. Ναι, σίγουρα. Αλλά επίσης, Stay Sane. Και το δεύτερο φαίνεται να είναι πιο δύσκολο από το πρώτο...

Έχουμε καταντήσει να πλησιάζουμε σε μια κατάσταση που θα έλεγες Χούντα της Μεγάλης Πανούκλας. Και ποιος φταίει γι’αυτό; Η ίδια μας η νοοτροπία, ίσως;

 

 

Επίσης . . .

Επιλογές Ιουνίου (17/6)


A Book of Marionettes (1920) — Απεικονίσεις ακέφαλων (περ. 1175–1724) — Arent van Bolten — The Magician (W. Somerset Maugham) — Durenstein της Evelyn Waugh — Playing Catch, του Algernon Blackwood — Martin Monnickendam (1874–1943) — Βασικά βιβλία Sword & Planet (Don Wollheim, Edwin L. Arnold, Otis Adelbert) — Η Φαντασία ως το Κέντρο της Πραγματικότητας — Τρέιλερ ALIEN: EARTH του Ridley Scott — Jon Foreman — Το Sword & Sorcery του Pinnacle Books — Ιστορίες με ταξίδια στην τέταρτη διάσταση — Ο αρχαίος φόβος για τους ζωντανούς-νεκρούς

 

Φανταστικά Βιβλία


Όχι βιβλία φαντασίας· αυτά που είναι μόνο στο μυαλό μας

Υπάρχουν βιβλία φαντασίας, και μέσα σε αυτά υπάρχουν και φανταστικά βιβλία. Φανταστικά βιβλία, επίσης, μπορούν να υπάρξουν και σε βιβλία συμβατικής λογοτεχνίας, αλλά αυτό είναι πιο σπάνιο.

Ένα από τα γνωστότερα φανταστικά βιβλία είναι, φυσικά, το Νεκρονομικόν. Σύμφωνα με κάποιους δεν είναι καν φανταστικό αλλά υπάρχει· έχω, μάλιστα, μία μεταφρασμένη έκδοσή του από τις εκδόσεις Κάκτος. Δεν ξέρω, όμως, αν όντως μπορείς να καλέσεις τους δαίμονες για τους οποίους γράφει· δεν το έχω ποτέ δοκιμάσει. Οπότε, εδώ αναφέρομαι στο Νεκρονομικόν καθαρά ως φανταστικό βιβλίο, όπως το παρουσίαζε ο Lovecraft μέσα από τις αφηγήσεις του. Είναι ίσως το γνωστότερο φανταστικό βιβλίο σε αναγνώστες της φανταστικής λογοτεχνίας.

Αλλά υπάρχουν και πολλά ακόμα.

Κατ’αρχήν, όλα τα βιβλία που εμφανίζονται μέσα σε έναν φανταστικό κόσμο είναι, προφανώς, φανταστικά. Όμως, όταν αναφερόμαστε σε φανταστικό βιβλίο, μιλάμε για κάτι που ξεχωρίζει μέσα στην αφήγηση, κάτι που έχει συγκεκριμένο τίτλο και χρησιμότητα. Κάτι που μπορεί να έχει τη δυνατότητα να γίνει ακόμα και καλτ, όπως το Νεκρονομικόν.

[Συνέχισε να διαβάζεις]

 

Επιλογές Ιουνίου (4/6)


Καταπληκτικά γκράφιτι & Φάρος (εργοστάσιο τεχνητής νοημοσύνης στην Ελλάδα) & Ορολογία επιστημονικής φαντασίας από τα pulp & David Schleinkofer (1952-2025) & 366 παράξενες ταινίες & Ulrich Eichberger & «Παλιομοδίτικες» εικονογραφήσεις για το Hobbit (Tove Jansson) & Ο χάρτης της ξωτικοχώρας (Bernard Sleigh) & Δαιμονολογία & Unicodia (δωρεάν ο πιο ολοκληρωμένος πίνακας χαρακτήρων στον κόσμο) & Rafael Silveira & Ed Binkley & Οι Βίκινγκς στον Δρόμο του Μεταξιού & Citizen Sleeper: Spindlejack (δωρεάν σόλο roleplaying game) & Δαίδαλος (ο νέος ελληνικός υπερυπολογιστής) & Ατέρμονα links στο LinX (φυσικά)