Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...
15 / 3 / 2020

Επικίνδυνο post. Μην το διαβάσεις. Μπορεί να παίξει με το μυαλό σου.

*

Τέτοια πανούκλα, γαμώτο, από τον Μαύρο Θάνατο έχει να πέσει... Ή, μάλλον, μια παρόμοια παράνοια.

Αλλά εγώ θα σας πω μια ιστορία από παλιά.

Σ’ένα χωριό της Ελλάδας (δεν θέλω να αναφέρω όνομα, αλλά δεν είναι φανταστικό χωριό, ούτε η κατάσταση είναι φανταστική) υπάρχει ένα εκκλησάκι σε αρκετά κεντρικό σημείο του χωριού. Τώρα πλέον, απλά είναι για τους πιστούς και τους τουρίστες. Παλιότερα – πολύ προτού γεννηθώ – υπήρχε ένας μύθος που πολλοί θεωρούσαν αληθινό. Έλεγαν ότι δεν έπρεπε να περνάς από εκεί κοντά τα βράδια γιατί εμφανιζόταν το δαμαλάκι (μικρό μοσχάρι) του Άι Φου (πάλι εσκεμμένα δεν λέμε ονόματα). Ένα φάντασμα, δηλαδή. Αλλά οι πιστοί το πίστευαν και κανείς δεν περνούσε από εκεί μετά τη δύση του ήλιου, μην τυχόν και απαντήσει το δαμαλάκι του Άι Φου. Εν τω μεταξύ, ορισμένες από αυτές τις «εφιαλτικές» νύχτες, κάποιοι άλλοι δεν είχαν τέτοιους ενδοιασμούς: όπως οι πειρατές που περνούσαν από εκεί μεταφέροντας διάφορα πράγματα που δεν ήθελαν κανένας άλλος να τα δει. Οι ίδιοι που είχαν εξαπλώσει τη φήμη για το τρομερό δαμαλάκι; Ή απλά την εκμεταλλεύονταν;

Εν έτει 2020, τα ΜΜΕ κράζουν Μπου! Έπεσε πανούκλα! Οι πάντες κλείνονται στα σπίτια γεμίζοντας τις γωνίες με μακαρόνια και κονσέρβες. Fallout κατάσταση. Το τέλος του κόσμου. Φοράτε μάσκες γιατί χανόμαστε! Να, σαν αυτό τον τύπο, ας πούμε:

Οι δρόμοι άδειοι. Ποιοι πειρατές περνάνε τώρα ενώ εσύ δεν είσαι εκεί για να τους δεις;

Μα... είναι δυνατόν, ρε πούστη μου; Μπορεί να είναι απάτη; Μας δουλεύεις, ρε μάστορα; Αφού υπάρχουν τόσοι ασθενείς, και τόσοι νεκροί! Και το λένε και επιστήμονες, γαμώ το κέρατό μου!

Και πού το ξέρεις εσύ ότι όλα αυτά δεν είναι θέατρο; Μπορείς να τσεκάρεις κάπως όλους τους μολυσμένους; Κι αν αυτοί που είδες στο νοσοκομείο ήταν ηθοποιοί; Δεν θα μπορούσαν να είναι; Πολύ εύκολος ρόλος. Κι εμένα άμα μου έσκαγαν 10.000 ευρώ και μου έλεγαν «Θα κάθεσαι ξαπλωμένος και θα ψιλοβήχεις κάπου-κάπου» ή «Θα λες ότι είσαι μολυσμένος», ίσως και να το έκανα. Δεν είναι και τόσο τραβηγμένο. Είναι; Δε χρειάζεται καν να σου βάλουν μέικ-απ για να φαίνεται ότι έχεις πληγές επάνω σου και τέτοια σιχαμερά πράγματα. Δεν είναι και κανονικός Μαύρος Θάνατος!

Μα... και οι επιστήμονες; Ε, νομίζεις τώρα ότι είναι δύσκολο να τους δωροδοκήσεις ή να τους εκβιάσεις επειδή είναι επιστήμονες; Ίσως να είναι και πιο εύκολο σε πολλές περιπτώσεις, ειδικά αν φοβούνται ότι απειλείται η «καριέρα» τους αν δώσουν αρνητική απάντηση. Επιπλέον, πολλοί απ’αυτούς μπορεί να είναι τόσο εξαπατημένοι όσο οι πολίτες, ώστε να νομίζουν πως υπάρχει αυτή η επιδημία τόσο εξαπλωμένη χωρίς οι ίδιοι να έχουν κάνει προσωπικό έλεγχο, ή χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να κάνουν προσωπικό έλεγχο.

Για δημοσιογράφους δεν συζητάω καν. Εννοείται πως είναι πανεύκολο να τους παραπλανήσεις ή να τους βάλεις στο κόλπο.

Και τι άλλο θέλεις μετά απ’αυτά; Στήθηκε το πράμα, μαδερφάκα! Έπεσε πανούκλα! Μπουουου... Γενικευμένος πανικός. Άντε, για να πουλήσουν και τα σουπερμάρκετ ό,τι είχε μείνει στις αποθήκες, να κυκλοφορήσει λίγο το χρήμα. Μην το κρατάτε όλο για τον εαυτό σας.

Και αύριο θα σου δείξουν στην τηλεόραση ότι ένας άνθρωπος αρρώστησε απρόσμενα αφρίζοντας από το στόμα κι αναποδογυρίζοντας τα μάτια, και εντός τριών ημερών είχε φυτρώσει ουρά από τα οπίσθια και είχε βγάλει δυο κέρατα κάτω από τα αφτιά, στριφτά προς το σαγόνι. Και θα το πιστέψεις; Όχι; Μοιάζει πολύ με «επιστημονική φαντασία»;

Γιατί, ρε αδελφέ; Τα άλλα τι νομίζεις ότι είναι;

Τι; Γίνομαι πολύ παρανοϊκός, λες;

Ίσως. Αλλά πες μου: πώς μπορείς να ελέγξεις ότι όλα όσα βλέπεις δεν είναι θέατρο;

(Τι είν’ αυτός ο ήχος;... Είναι ξυπνητήρι;... Όχι, σίγουρα όχι... Δεν μπορεί. Έρχεται από την ντουλάπα.)

*

Εγώ, πάντως, σε προειδοποίησα να μην το διαβάσεις αυτό το post. Μην πεις ότι δεν σε προειδοποίησα.

*

Επιστρέφοντας σε πιο κοιμισμένους δρόμους, τώρα...

Εντάξει, ρε παιδιά, να κλειστούν όλοι στις τρύπες τους μαζεύοντας όσα μακαρόνια, αναψυκτικά, και κονσέρβες μπορούν. Αλλά ώς πότε; Δυο μήνες; Τρεις μήνες; Μέχρι πότε θα είμαστε «σίγουροι» ότι ο νεο-Μαύρος Θάνατος πέρασε και έχουμε και το χάπι της σωτηρίας; Θα παραλύσουν τα πάντα μέχρι να αποφασιστεί αυτό;

Και τι θα γίνει άμα το Χάος ξαναξυπνήσει μια βραδιά και βαριέται και μας ρίξει άλλη μια τέτοια μαλακία στην περιοχή; Πάλι τα ίδια θα έχουμε;

Ε, γίνε αστροναύτης καλύτερα. Πάλι στολή θα φοράς.

*

Παρεμπιπτόντως, οι δρόμοι της Αθήνας είναι τώρα υπέροχοι για να κάνεις βόλτα. Ησυχία, πολύ λίγος κόσμος, την τελευταία φορά που βόλταρα.

Πειρατές δεν συνάντησα ακόμα. Εκτός από αυτόν που είδα στον καθρέφτη μιας βιτρίνας. Αλλά αυτός δεν ήταν πραγματικά πειρατής.

 

 

Επίσης . . .

Επιλογές Ιουνίου (17/6)


A Book of Marionettes (1920) — Απεικονίσεις ακέφαλων (περ. 1175–1724) — Arent van Bolten — The Magician (W. Somerset Maugham) — Durenstein της Evelyn Waugh — Playing Catch, του Algernon Blackwood — Martin Monnickendam (1874–1943) — Βασικά βιβλία Sword & Planet (Don Wollheim, Edwin L. Arnold, Otis Adelbert) — Η Φαντασία ως το Κέντρο της Πραγματικότητας — Τρέιλερ ALIEN: EARTH του Ridley Scott — Jon Foreman — Το Sword & Sorcery του Pinnacle Books — Ιστορίες με ταξίδια στην τέταρτη διάσταση — Ο αρχαίος φόβος για τους ζωντανούς-νεκρούς

 

Φανταστικά Βιβλία


Όχι βιβλία φαντασίας· αυτά που είναι μόνο στο μυαλό μας

Υπάρχουν βιβλία φαντασίας, και μέσα σε αυτά υπάρχουν και φανταστικά βιβλία. Φανταστικά βιβλία, επίσης, μπορούν να υπάρξουν και σε βιβλία συμβατικής λογοτεχνίας, αλλά αυτό είναι πιο σπάνιο.

Ένα από τα γνωστότερα φανταστικά βιβλία είναι, φυσικά, το Νεκρονομικόν. Σύμφωνα με κάποιους δεν είναι καν φανταστικό αλλά υπάρχει· έχω, μάλιστα, μία μεταφρασμένη έκδοσή του από τις εκδόσεις Κάκτος. Δεν ξέρω, όμως, αν όντως μπορείς να καλέσεις τους δαίμονες για τους οποίους γράφει· δεν το έχω ποτέ δοκιμάσει. Οπότε, εδώ αναφέρομαι στο Νεκρονομικόν καθαρά ως φανταστικό βιβλίο, όπως το παρουσίαζε ο Lovecraft μέσα από τις αφηγήσεις του. Είναι ίσως το γνωστότερο φανταστικό βιβλίο σε αναγνώστες της φανταστικής λογοτεχνίας.

Αλλά υπάρχουν και πολλά ακόμα.

Κατ’αρχήν, όλα τα βιβλία που εμφανίζονται μέσα σε έναν φανταστικό κόσμο είναι, προφανώς, φανταστικά. Όμως, όταν αναφερόμαστε σε φανταστικό βιβλίο, μιλάμε για κάτι που ξεχωρίζει μέσα στην αφήγηση, κάτι που έχει συγκεκριμένο τίτλο και χρησιμότητα. Κάτι που μπορεί να έχει τη δυνατότητα να γίνει ακόμα και καλτ, όπως το Νεκρονομικόν.

[Συνέχισε να διαβάζεις]

 

Επιλογές Ιουνίου (4/6)


Καταπληκτικά γκράφιτι & Φάρος (εργοστάσιο τεχνητής νοημοσύνης στην Ελλάδα) & Ορολογία επιστημονικής φαντασίας από τα pulp & David Schleinkofer (1952-2025) & 366 παράξενες ταινίες & Ulrich Eichberger & «Παλιομοδίτικες» εικονογραφήσεις για το Hobbit (Tove Jansson) & Ο χάρτης της ξωτικοχώρας (Bernard Sleigh) & Δαιμονολογία & Unicodia (δωρεάν ο πιο ολοκληρωμένος πίνακας χαρακτήρων στον κόσμο) & Rafael Silveira & Ed Binkley & Οι Βίκινγκς στον Δρόμο του Μεταξιού & Citizen Sleeper: Spindlejack (δωρεάν σόλο roleplaying game) & Δαίδαλος (ο νέος ελληνικός υπερυπολογιστής) & Ατέρμονα links στο LinX (φυσικά)