Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...
3 / 11 / 2021

Κλείστε εισιτήρια για το θέατρο «Ο Κορονοϊός Επιστρέφει, Πιο Κακός Και Πιο Άθλιος Από Πριν».

Ένα είναι το σίγουρο: Της πουτάνας θα γίνει.

Ας σοβαρευτούμε τώρα...

*

Φαίνεται πως έχουμε νέα «μέτρα» λόγω τεράστιας «επικινδυνότητας» της «πανδημίας». (Όχι, τα εισαγωγικά δεν είναι τυχαία εκεί.)

Αλλά ασ’ το αυτό για λίγο.

Ας κάνουμε ένα flashback, γιατί ο κόσμος έχει την τάση να ξεχνά τι έχει προηγηθεί και, αφελώς, βλέπει μόνο τι συμβαίνει τώρα, νομίζοντας πως το παρόν είναι το μόνο που υπάρχει.

Πώς ξεκίνησε η «πανδημία» πριν από ενάμιση χρόνο;

Με μια γενικευμένη τηλεοπτική τρομοκρατία όλου του γενικού πληθυσμού, ότι έχει πέσει τρομερή πανδημία. Όλοι είχαν τρομάξει και κλειστεί στα σπίτια τους... προτού καν παρθεί κανένα νομικό μέτρο... και ενώ δεν είχαμε σχεδόν καθόλου «κρούσματα» ή αρρώστους από τον ιό.

Δώσε βάση: Οι πάντες είχαν τρομοκρατηθεί – εσκεμμένα – χωρίς ακόμα να υπάρχει κανένας φανερός κίνδυνος.

Μετά – άσχετα που όλοι ήταν χωμένοι στα σπίτια τους – πάρθηκαν, για κάποιο λόγο, και αστυνομικά μέτρα εγκλεισμού όλου του πληθυσμού, ενώ ακόμα δεν υπήρχε κανένας φανερός κίνδυνος. Αυτά τα μέτρα θύμιζαν, ξεκάθαρα, μέτρα που παίρνονται από ολοκληρωτικά καθεστώτα.

Έβγαινες στο δρόμο και νόμιζες ή ότι έχει γίνει κάποια τρομερή φυσική καταστροφή ή ότι βρέθηκες ξαφνικά μέσα στο άδειο σκηνικό κάποιας ξεχασμένης ταινίας του David Lynch ή του Carpenter.

Οι πάντες, φυσικά, έπρεπε να φοράνε μάσκα και στην τουαλέτα. Μπορεί να τύχαινε να δεις άνθρωπο στην αυλή του σπιτιού του με μάσκα... ενώ δεν υπήρχε καμία ένδειξη ότι ο ιός μεταδίδεται μέσα από τον καθαρό αέρα: κι αν αυτό ίσχυε, τότε τέτοιες απλές μάσκες φυσικά και δεν θα μπορούσαν να σε προφυλάξουν.

Ύστερα – παρ’όλα αυτά τα ακραία μέτρα – τι έγινε; Θυμάστε; Ξαφνικά, αυξάνονταν τα «κρούσματα». (Όπου κρούσματα, διάβαζε «άκακοι φορείς του ιού που, πέρα από τρομερά σπάνιες εξαιρέσεις, δεν μπορούν να τον μεταδώσουν». Όπου κρούσματα, διάβαζε επίσης «πολλά false positive των τεστ της κακιάς ώρας», τα οποία τότε χρεώνονταν σαν χρυσάφι: προσωπικά, για να μπω σε νοσοκομείο κάνοντας το τεστ, πλήρωσα 150 ευρώ! Είπα ότι δεν θα ξανακάνω τέτοια μαλακία, και μέχρι στιγμής δεν την έχω ξανακάνει.)

Και τι έγινε μετά; Θυμάστε;

Συνεχίστηκε οι τηλετρομοκρατία, σταθερά, ενώ οι πάντες ήταν έγκλειστοι στα σπίτια τους, τρέμοντας μην αρπάξουν κανένα μικρόβιο από το μπαλκόνι.

Και μετά, τι έγινε; Ήρθαν τα Χριστούγεννα ενώ τα πάντα ήταν κλειστά... και, επίσης, ο Άι Βασίλης της Pfizer μάς έφερε ένα «δώρο»: ένα βανάκι με εμβόλια, το οποίο το φρουρούσαν σαν από σκηνοθετημένη ταινία με το χρυσάφι του Φορτ Νοξ. (Ναι, από αυτό και μόνο οι πιο υποψιασμένοι γελούσαμε ήδη, ή είχαμε τρομοκρατηθεί.) Τα εμβόλια, διατυμπάνιζαν οι τηλεμαλάκες, θα μας σώσουν, θα λύσουν τα πάντα. Είναι το «ιερό φάρμακο» που κάνει μόνο καλό και δεν έχει παρενέργειες. Μην ακούτε τους «ψέκες», είναι τρελοί ή πράκτορες «σκοτεινών δυνάμεων».

Και μετά, τι έγινε;

Μας έδειξαν κάτι καραγκιόζηδες τα βυζιά τους καθώς εμβολιάζονταν (με φυσικό ορό ή με το κανονικό εμβόλιο, άγνωστο). Διάφοροι βαλτοί δημοσιογράφοι και συνδικαλιστές της κακιάς ώρας διαμαρτύρονταν ότι μόνο οι «ευνοημένοι» εμβολιάζονται και οι άλλοι είναι «στην απέξω», προκειμένου να μας κάνουν να ζηλέψουμε, να πούμε «Α, τους παλιανθρώπους! αυτοί παίρνουν το σωτήριο φάρμακο και μας αφήνουν εμάς χωρίς αυτό. Ε, μόλις έρθει και για εμάς, θα τρέξουμε να το πάρουμε!»

Και τι έγινε μετά;

Ήρθε το «σωτήριο φάρμακο» σε μεγάλες ποσότητες. Και κάποιοι έτρεξαν, με τα πόδια στην πλάτη, να τρυπηθούν και να βάλουν στο σώμα τους μια χυμική ουσία που πρώτη φορά κυκλοφορούσε και κανείς δεν είχε ιδέα ουσιαστικά τι ακριβώς ήταν.

Και μετά, τι έγινε;

Όσοι δεν παρακολουθούσαν μόνο τα βοθροκάναλα της ελληνικής τηλεόρασης διάβαζαν από το διαδίκτυο τι συνέβαινε αλλού στον κόσμο: ότι τα εμβόλια έχουν παρενέργειες, ότι οι εμβολιασμένες χώρες συνεχίζουν να έχουν «κρούσματα» και αρρώστους, αν όχι περισσότερους από πριν.

Και μετά;

Ο εμβολιασμός συνεχιζόταν ακάθεκτα παρότι τα αρνητικά παραδείγματα από άλλες χώρες είχαν αρχίσει να πληθαίνουν. Χώρες με τεράστια ποσοστά εμβολιασμού είχαν πολλά «κρούσματα» και αρρώστους, έπεφταν σε lockdown, έβαζαν τον πληθυσμό να κάνει και τρίτη δόση...

Διαβάζαμε, επίσης, για τον φασισμό που είχε επικρατήσει στο Ισραήλ εναντίον των ανεμβολίαστων – ένα απαράδεκτο απαρτχάιντ, πρωτόφαντο ύστερα από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τελείως ακραίο και μη-απαραίτητο.

Εδώ, όμως, κανένας δεν έδινε σημασία. Ακόμα, πολλοί αφελώς πίστευαν ότι, με τα εμβόλια, η δική μας περίπτωση θα ήταν διαφορετική. Θα κάνουμε δυο δόσεις και όλα θα επανέλθουν στην... «κανονικότητα» (όπως είναι της μόδας τώρα να λέμε την απλή, φυσιολογική, ανθρώπινη κατάσταση). Φυσικά, κανένας δεν πίστευε, επίσης, ότι εμείς θα φτάσουμε σε ολοκληρωτικό καθεστώς τύπου Ισραήλ.

Και μετά, τι έγινε;

Αρχίσαμε κι εδώ να βλέπουμε τα ίδια όπως και αλλού: φριχτές παρενέργειες από τα εμβόλια, προσπάθεια απόκρυψης των παρενεργειών, και τα λοιπά.

Συγχρόνως, τα εμβόλια αποδεικνύονταν ολοένα και λιγότερο αποτελεσματικά. Από το «ήρθαν να σας σώσουν» προχωρήσαμε στο «δεν είναι η απόλυτη λύση», πήγαμε στο «μπορεί να καταλήξεις και στη ΜΕΘ, καίτοι εμβολιασμένος», φτάσαμε στο «καλό είναι να εμβολιαστείς αλλά τίποτα δεν είναι σίγουρο», πλησιάζουμε τώρα στο «δεν θα θεωρείσαι πια εμβολιασμένος – δηλαδή, αποδεκτός μες στην κοινωνία – αν δεν κάνεις και την τρίτη δόση»...

Για φαντάσου. Όπως στο Ισραήλ, βρε παιδιά, και σε άλλες χώρες.

Και μετά, τι έγινε;

Άρχισαν να παίρνονται ολοένα και περισσότερα παράλογα, εκβιαστικά μέτρα εναντίον των ανεμβολίαστων, παρότι τα εμβόλια «δεν είναι πανάκεια», παρότι τα εμβόλια μπορεί να έχουν ένα σωρό φριχτές παρενέργειες που ίσως να σε οδηγήσουν ακόμα και στον θάνατο.

Καταργήθηκαν τα self-test που για λίγο – για κάποιο λόγο – είχαν χρησιμοποιηθεί και άρχισαν να χρησιμοποιούνται, εξαναγκαστικά, τα πληρωμένα rapid test ή PCR για πρόσβαση ακόμα και σε χώρους που είναι της καθημερινότητας (όχι, δηλαδή, νοσοκομεία ή κάτι άλλο εξειδικευμένο).

Οι ανεμβολίαστοι τώρα έπρεπε να πληρώνουν για να μετακινούνται, έπρεπε να πληρώνουν για να εργάζονται! Τουτέστιν: κατάργηση βασικών συνταγματικών ελευθεριών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων για μια μερίδα του πληθυσμού.

Όλοι οι ανεμβολίαστοι υγειονομικοί μπήκαν σε αναστολή, και πολλοί από αυτούς έχουν τώρα σοβαρό βιοποριστικό πρόβλημα. Κι άλλη κατάργηση βασικών ελευθεριών – το δικαίωμα στην εργασία.

Άρχισε να γίνεται μια εσκεμμένη προσπάθεια οι εμβολιασμένοι να στραφούν εναντίον των ανεμβολίαστων ώστε να διχαστεί η κοινωνία.

Συγχρόνως, έχουμε ολοένα και περισσότερα «κρούσματα» καθώς και αρρώστους.

Ε, με τόσα rapid test, δεν είναι φυσικό να έχουμε περισσότερα «κρούσματα»; Τι το περίεργο βλέπεις εσύ; Ποιον νομίζουν ότι κοροϊδεύουν; Και τι νόημα έχουν τα «κρούσματα» (άκακοι φορείς του ιού στην πλειοψηφία τους) ούτως ή άλλως; Αν όλοι ήμασταν απλά φορείς του ιού χωρίς συμπτώματα, τότε θα είχαμε και ανοσία στον ιό.

Όσο για τους ασθενείς από τον ιό, ας μην κάνουμε λόγο γι’αυτούς τώρα, παρακαλώ. Έχουμε ακούσει ότι έφερναν ακόμα και ανθρώπους νεκρούς από τροχαία και ήθελαν να τους δηλώσουν ως «νεκρούς από Covid», ενώ – υποτίθεται – η κοινή γρίπη «εξαφανίστηκε» (ας γελάσω).

Σας μοιάζουν εσάς όλα αυτά για υγειονομικά μέτρα;

Όχι;

Ε, ούτε κι εμένα.

Αλλά καλό είναι να θυμόμαστε την εξέλιξη του πράγματος από την αρχή.

Προσέξτε, δε, ότι στην αρχή της «πανδημίας», χωρίς να έχουμε αρρώστους ή «κρούσματα», είχαν κλείσει τα πάντα ενώ αργότερα, παρότι αυξάνονταν τα «κρούσματα» και οι άρρωστοι, τα πάντα ήταν ανοιχτά.

Δεν είναι αυτό λιγάκι αντίστροφο της λογικής;

Ιστορικά, καταλαβαίναμε ότι υπάρχει επιδημία – ή πανδημία – επειδή βλέπαμε γύρω μας ασθενείς. Αλλά, και πάλι, δεν παίρνονταν τέτοια εξωφρενικά «μέτρα». Υπήρχαν, για παράδειγμα, φυματικοί μες στην κοινωνία και οι πόρτες τους σημαδεύονταν μ’ένα σημάδι για να το ξέρουν οι άλλοι και να μην πλησιάζουν ή να πλησιάζουν με κάποια προσοχή. Η φυματίωση ήταν μια φριχτή και πολύ επικίνδυνη ασθένεια (και ακόμα υπάρχει, αν και σε υποτονική κατάσταση), αλλά ποτέ δεν πάρθηκαν τέτοια «μέτρα», ποτέ δεν υπήρξε αυτή η εσκεμμένα εξαπλωμένη παράνοια.

Το ίδιο και για όλες τις άλλες λοιμώξεις που έχουν περάσει από την ανθρωπότητα, που οι περισσότερες ήταν μακράν επικινδυνότερες του Covid.

Μην ξεχνάτε ποτέ τι προηγήθηκε σ’αυτή την «πανδημία». Υπάρχει μια εξελικτική πορεία εδώ. Μια πορεία γενικευμένης παράνοιας, ψεμάτων, και παραλογισμού.

*

Δεν έχω φορέσει κανονικά μάσκα ποτέ (παρά μόνο σε μεγάλο συνωστισμό), ναι, ακόμα και στα ΜΜΜ. Δεν κλείστηκα στο σπίτι ποτέ. Και δεν έχω πάθει τίποτα μέχρι στιγμής.

Αν τα πράγματα ήταν όπως μας τα έλεγαν, τώρα θα έπρεπε, όχι απλά να έχω κολλήσει, θα έπρεπε να σας γράφω από τον Άλλο Κόσμο. Αλλά σας διαβεβαιώνω ότι είμαι ακόμα εδώ.

Προφανώς, ο ιός δεν είναι στον καθαρό αέρα. Κι αν ήταν, ένα είναι το σίγουρο: οι υφασμάτινες μάσκες – ακόμα και τέσσερις να φοράς – δεν μπορούν να σε προστατέψουν σε μια τέτοια περίπτωση.

Η χρήση της υφασμάτινης μάσκας στην ιατρική είναι ξεκάθαρη: Τη φορά ο ασθενής ώστε, όταν βήχει ή φτερνίζεται, να μην διασπείρει τα σταγονίδια. Και ακόμα και τότε αυτό δεν είναι απόλυτο, βέβαια, αλλά βοηθάει. Οι χειρούργοι τις φοράνε, επίσης, για να μη φτύσουν κατά λάθος μέσα στον ασθενή τους, πράγμα που μπορεί να τον μολύνει ίσως. Οτιδήποτε άλλο για αυτές τις υφασμάτινες μάσκες είναι ψέμα.

Ακόμα κάτι είναι βέβαιο: Αν φοράς ένα κομμάτι ύφασμα μπροστά στο πρόσωπό σου για πολλές ώρες (όπως όταν εργάζεσαι) και εκεί πάνω πηγαίνει ο ιδρώτας σου, οι σκόνες, η ίδια σου η αναπνοή, και διάφορα άλλα μικροπράγματα, αυτό σίγουρα δεν κάνει καλό στην υγεία σου. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα έβαζες ποτέ ένα βρώμικο πανί μπροστά στο πρόσωπό σου, έτσι ώστε να το αναπνέεις; Ε, το ίδιο ισχύει και γι’αυτές τις μάσκες.

Και τώρα το κρίσιμο ερώτημα: Μα, αν δεν είναι εύκολο να κολλήσεις τον ιό και να αρρωστήσεις, τότε πώς συμβαίνει σ’αυτούς που τον κολλάνε και αρρωσταίνουν; (Μιλώντας πάντα για όσους όντως έχουν αρρωστήσει από Covid-19, όχι κάτι παράπλευρο και λανθασμένα δηλωμένο ως Covid-19.)

Απαντώ: Δεν ξέρω. Μόνο δύο υποθέσεις μπορώ να κάνω: ή ότι βρέθηκαν σε μολυσμένο περιβάλλον (όπως, πχ, μέσα σε κάποιο νοσοκομείο ή εκεί που κάποιος άρρωστος ήταν κοντά) ή ότι κάποιος εσκεμμένα τους δηλητηρίασε με τον ιό.

Πραγματικά, δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτε άλλο. Πάντως, στον καθαρό αέρα δεν κολλάς. Εκτός αν εγώ τυχαίνει να έχω μαγικές δυνάμεις και δεν με πιάνει τόσο καιρό.

*

Και ερχόμαστε στο σήμερα, που έχει τελειώσει η τουριστική περίοδος και έχουν τσεπωθεί αρκετά φράγκα, αλλά δυστυχώς έχει πέσει νέκρα στα εμβολιαστικά κέντρα (ο κόσμος έχει αρχίσει να ξυπνά) και οι αξιαγάπητοι τύραννοί μας δεν είναι ικανοποιημένοι με τα «ποσοστά». Αποφάσισαν, λοιπόν, να σφίξουν κι άλλο τον κλοιό, όχι μόνο γύρω από όσους έχουν εμβολιαστεί αλλά γύρω από όλους.

Είναι lockdown, ουσιαστικά· όμως τώρα δεν το λένε έτσι.

Είναι φασισμός, στην πραγματικότητα· αλλά έτσι ποτέ δεν το έλεγαν ούτως ή άλλως.

Ο φασισμός πάντα εμφανίζεται με ως πρόφαση την «προστασία» σου. Πότε ήταν αλλιώς; Πρέπει να υπάρχει κάποια τυπική δικαιολογία.

Βγαίνει, λοιπόν, τώρα το φασιστοειδές και μας λέει ότι έχουμε καινούργια «μέτρα», τα οποία είναι τα εξής:

  • Οι ανεμβολίαστοι εργαζόμενοι υποχρεωτικά θα κάνουν δύο τεστ την εβδομάδα.
  • Υποχρεωτικά τεστ για πρόσβαση σε τράπεζες, δημόσιες υπηρεσίες, εμπορικά καταστήματα. Εμπορικά καταστήματα. Ακόμα και σε ανοιχτούς χώρους εστίασης. Ακόμα και στα κομμωτήρια! Εξαιρούνται τα σούπερ μάρκετ, οι εκκλησίες, και τα φαρμακεία...
  • Αυξημένες οι ποινές για τα μαγαζιά που δεν εφαρμόζουν τα μέτρα.

Παρεμπιπτόντως – και όλως τυχαίως – ανοίγει, από τις 5 Νοεμβρίου, η πλατφόρμα για την τρίτη δόση του εμβολιασμού. Προαιρετικά, φυσικά, όπως καταλαβαίνετε... Προαιρετικά... μέχρι που, σε λίγο, θα σου ακυρώνουν το πιστοποιητικό εμβολιασμού αν δεν έχεις κάνει την τρίτη δόση – οπότε τότε δεν θα είναι και τόσο προαιρετικό. Και μετά, θα πάμε για την τέταρτη δόση... και για την πέμπτη, και... έχει ο διάολος. Η Μεγάλη Φάρμα να είναι καλά που μας τα στέλνει. (Αναρωτιέμαι τι θα φέρει ο Άι Βασίλης εφέτος. Κι άλλο φρουρούμενο βανάκι;)

Τα «μέτρα» είναι προφανώς της πλάκας για να αντιμετωπίσουν την οποιαδήποτε πανδημία και σαφώς εκβιαστικά για να προχωρήσουν τον φασιστικό εμβολιασμό.

Οι ανεμβολίαστοι εργαζόμενοι υποχρεωτικά θα κάνουν δύο τεστ την εβδομάδα... Μετάφραση: Οι ανεμβολίαστοι θα χάνουν εξαναγκαστικά μέρος του εισοδήματός τους ώστε να κερδοφορούν διάφορα παράσιτα που κάνουν τα τεστ, τα οποία δεν βοηθάνε σε τίποτα για την καταπολέμηση της πανδημίας. Συγχρόνως, οι εμβολιασμένοι – που και νοσούν και μεταδίδουν – δεν θα κάνουν τεστ. Όχι, σου λέω, ΔΕΝ είναι εκβιασμός... όχι.

Υποχρεωτικά τεστ για πρόσβαση σε τράπεζες, δημόσιες υπηρεσίες, εμπορικά καταστήματα. Ακόμα και σε ανοιχτούς χώρους εστίασης. Ακόμα και στα κομμωτήρια!... Μετάφραση: Θέλουν να σου κάνουν τον βίο αβίωτο μέχρι να εμβολιαστείς. Μετά, μπορείς ελεύθερα να νοσείς και να μεταδίδεις.

Εξαιρούνται τα σούπερ μάρκετ, οι εκκλησίες, και τα φαρμακεία... Μετάφραση: Φοβόμαστε μην εξεγερθούν οι παπάδες και οι χριστιανοταλιμπάν, οπότε είπαμε να μην περιορίσουμε τις εκκλησίες. Επίσης, επειδή είμαστε φιλεύσπλαχνοι, σας αφήνουμε ακόμα να μπαίνετε σε μέρη πρώτης ανάγκης, όπως για φαγητό και για φάρμακα. Απλώς δεν θα έχετε λεφτά για να τα αγοράσετε...

Αυξημένες οι ποινές για τα μαγαζιά που δεν εφαρμόζουν τα μέτρα... Μετάφραση: Όποιος τολμήσει να μη συστρατευθεί με τον φασισμό μας ΘΑ ΤΟΥ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ.

Η μόνη βιώσιμη λύση: Πήγαινε και βάλε μέσα σου, παρά τη θέλησή σου, μια πιθανώς επικίνδυνη χυμική ουσία που η δουλειά της είναι να δημιουργεί μέσα σου την ακίδα του ιού. Και όποιος ζήσει έζησε, βρε αδελφέ! Θα κάτσουμε να σκάσουμε τώρα; Ένα τσιμπηματάκι είναι! Σιγά μη δώσουμε σημασία στην ελευθερία σας να επιλέγετε τι θα κάνετε με το σώμα σας. Όπως είπε κι ο Άρνολντ: Screw your freedom!

Διαφορετικά, θα πρέπει να χώνετε κάθε τόσο ένα παλούκι μες στη μύτη σας... με όποιες πιθανές αρνητικές επιπτώσεις μπορεί, ίσως, να έχει αυτό για την υγεία σας. (Σε τελική ανάλυση, η οποιαδήποτε ιατρική πράξη δεν είναι για να την κάνεις κατ’επανάληψη συνεχώς, γιατί μάλλον κάτι κακό θα πάθεις παρά κάτι καλό. Οι ιατρικές πράξεις είναι για έκτακτες περιπτώσεις.)

Πείτε το ξεκάθαρα ότι είστε Ναζί κι αφήστε τις μαλακίες πλέον.

Ποτέ δεν θα συνεργαστούμε μαζί σας.

*

Είπαν ότι ο χειμώνας θα είναι «δύσκολος», δεν το είπαν;

Winter is Coming.

Fascism is Coming. In Spades.

Φτιάχνω θηλιές από σχοινί. Φέρνεις εσύ τα ξύλα;

 

 

Επίσης . . .

Επιλογές Ιουνίου (17/6)


A Book of Marionettes (1920) — Απεικονίσεις ακέφαλων (περ. 1175–1724) — Arent van Bolten — The Magician (W. Somerset Maugham) — Durenstein της Evelyn Waugh — Playing Catch, του Algernon Blackwood — Martin Monnickendam (1874–1943) — Βασικά βιβλία Sword & Planet (Don Wollheim, Edwin L. Arnold, Otis Adelbert) — Η Φαντασία ως το Κέντρο της Πραγματικότητας — Τρέιλερ ALIEN: EARTH του Ridley Scott — Jon Foreman — Το Sword & Sorcery του Pinnacle Books — Ιστορίες με ταξίδια στην τέταρτη διάσταση — Ο αρχαίος φόβος για τους ζωντανούς-νεκρούς

 

Φανταστικά Βιβλία


Όχι βιβλία φαντασίας· αυτά που είναι μόνο στο μυαλό μας

Υπάρχουν βιβλία φαντασίας, και μέσα σε αυτά υπάρχουν και φανταστικά βιβλία. Φανταστικά βιβλία, επίσης, μπορούν να υπάρξουν και σε βιβλία συμβατικής λογοτεχνίας, αλλά αυτό είναι πιο σπάνιο.

Ένα από τα γνωστότερα φανταστικά βιβλία είναι, φυσικά, το Νεκρονομικόν. Σύμφωνα με κάποιους δεν είναι καν φανταστικό αλλά υπάρχει· έχω, μάλιστα, μία μεταφρασμένη έκδοσή του από τις εκδόσεις Κάκτος. Δεν ξέρω, όμως, αν όντως μπορείς να καλέσεις τους δαίμονες για τους οποίους γράφει· δεν το έχω ποτέ δοκιμάσει. Οπότε, εδώ αναφέρομαι στο Νεκρονομικόν καθαρά ως φανταστικό βιβλίο, όπως το παρουσίαζε ο Lovecraft μέσα από τις αφηγήσεις του. Είναι ίσως το γνωστότερο φανταστικό βιβλίο σε αναγνώστες της φανταστικής λογοτεχνίας.

Αλλά υπάρχουν και πολλά ακόμα.

Κατ’αρχήν, όλα τα βιβλία που εμφανίζονται μέσα σε έναν φανταστικό κόσμο είναι, προφανώς, φανταστικά. Όμως, όταν αναφερόμαστε σε φανταστικό βιβλίο, μιλάμε για κάτι που ξεχωρίζει μέσα στην αφήγηση, κάτι που έχει συγκεκριμένο τίτλο και χρησιμότητα. Κάτι που μπορεί να έχει τη δυνατότητα να γίνει ακόμα και καλτ, όπως το Νεκρονομικόν.

[Συνέχισε να διαβάζεις]

 

Επιλογές Ιουνίου (4/6)


Καταπληκτικά γκράφιτι & Φάρος (εργοστάσιο τεχνητής νοημοσύνης στην Ελλάδα) & Ορολογία επιστημονικής φαντασίας από τα pulp & David Schleinkofer (1952-2025) & 366 παράξενες ταινίες & Ulrich Eichberger & «Παλιομοδίτικες» εικονογραφήσεις για το Hobbit (Tove Jansson) & Ο χάρτης της ξωτικοχώρας (Bernard Sleigh) & Δαιμονολογία & Unicodia (δωρεάν ο πιο ολοκληρωμένος πίνακας χαρακτήρων στον κόσμο) & Rafael Silveira & Ed Binkley & Οι Βίκινγκς στον Δρόμο του Μεταξιού & Citizen Sleeper: Spindlejack (δωρεάν σόλο roleplaying game) & Δαίδαλος (ο νέος ελληνικός υπερυπολογιστής) & Ατέρμονα links στο LinX (φυσικά)