Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...
20 / 7 / 2021

Ανέκαθεν με ενοχλούσε όταν έβλεπα να λένε (στη διεθνή λογοτεχνική σκηνή, κυρίως) ότι ο τάδε συγγραφέας γράφει στο τάδε είδος· ή όταν ρωτάνε έναν συγγραφέα σε τι είδος γράφει· ή όταν θέτουν το ερώτημα σε τι «αγορά» σκέφτεσαι να πουλήσεις αυτό που γράφεις – εννοώντας σε τι είδος γράφεις, αφού το κάθε είδος είναι, υποτίθεται, και δική του αγορά.

Έτσι, έχουμε καταλήξει να έχουμε συγγραφείς εξειδικευμένους σε διάφορα είδη – πράγμα που είναι σημάδι των καιρών, ίσως, αφού σε όλα έχουμε «ειδικούς».

Όταν πεις γράφω τρόμο, ή γράφω μυστήριο φόνου, ή γράφω μιλιταριστικό, ή γράφω ιστορικό – και γράφεις μόνο αυτό – συνήθως έχεις τελειώσει, δεν εξελίσσεσαι. Το ίδιο συμβαίνει και όταν σκέφτεσαι τι σε είδος θέλεις να γράψεις προτού καν αρχίσεις να γράφεις μια ιστορία.

Προσωπικά, πάντα έγραφα ό,τι ήθελα εκείνη τη στιγμή να γράψω. Αρκετά από αυτά που έχω γράψει εντάσσονται σε κάποια είδη, αν και σπάνια κλείνονται σε συγκεκριμένα πλαίσια. Και αυτά που γράφω τα τελευταία χρόνια (Θρυμματισμένο Σύμπαν) δεν είναι εύκολο να τα εντάξεις σε τίποτα πέρα από το γενικότερο είδος της «φανταστικής λογοτεχνίας» που αποκεί και πέρα μπορεί να είναι οτιδήποτε – από κατασκοπευτικό μέχρι ερωτικό, από ηρωική φαντασία μέχρι πολιτικό θρίλερ.

Αλλά ας σκεφτούμε λίγο πώς εξελίχτηκαν τα είδη. Δημιουργήθηκαν αυθόρμητα από ανθρώπους που απλά έγραφαν, και κάποιοι άλλοι παρατήρησαν ένα ορισμένο pattern στα γραφόμενά τους και το ονόμασαν «είδος».

Έκτοτε, σταδιακά, επικράτησε μια προσκόλληση στα είδη που δεν είναι και τόσο ωφέλιμη εκτός – ίσως – αν το βλέπεις το θέμα τελείως εμπορικά.

Έχουμε φτάσει στο σημείο η φανταστική λογοτεχνία (και όχι μόνο) να αναπαράγει όμοια πράγματα επειδή οι συγγραφείς σκέφτονται βάσει είδους, αντί απλά να γράφουν ό,τι τους κατεβαίνει στο κεφάλι.

Και ποιος θα το διάβαζε αν έγραφαν ό,τι τους κατέβαινε στο κεφάλι;

Εγώ, μάλλον, που έχω βαρεθεί να διαβάζω πράγματα που μπορώ να εντάξω στις ίδιες και στις ίδιες συνηθισμένες μορφές. Και ίσως και πολλοί άλλοι που επίσης έχουν βαρεθεί.

Νομίζω ότι χρειαζόμαστε – απεγνωσμένα – κάτι να μας αναζωογονήσει. Και, παρότι σήμερα στο Διαδίκτυο κυκλοφορούν πολλά, πολύ δύσκολα μπορείς να ξεχωρίσεις κάτι συναρπαστικό και αληθινά καινούργιο. Και αναρωτιέται γιατί γαμώτο; Γιατί;

 

 

Επίσης . . .

Επιλογές Ιουνίου (17/6)


A Book of Marionettes (1920) — Απεικονίσεις ακέφαλων (περ. 1175–1724) — Arent van Bolten — The Magician (W. Somerset Maugham) — Durenstein της Evelyn Waugh — Playing Catch, του Algernon Blackwood — Martin Monnickendam (1874–1943) — Βασικά βιβλία Sword & Planet (Don Wollheim, Edwin L. Arnold, Otis Adelbert) — Η Φαντασία ως το Κέντρο της Πραγματικότητας — Τρέιλερ ALIEN: EARTH του Ridley Scott — Jon Foreman — Το Sword & Sorcery του Pinnacle Books — Ιστορίες με ταξίδια στην τέταρτη διάσταση — Ο αρχαίος φόβος για τους ζωντανούς-νεκρούς

 

Φανταστικά Βιβλία


Όχι βιβλία φαντασίας· αυτά που είναι μόνο στο μυαλό μας

Υπάρχουν βιβλία φαντασίας, και μέσα σε αυτά υπάρχουν και φανταστικά βιβλία. Φανταστικά βιβλία, επίσης, μπορούν να υπάρξουν και σε βιβλία συμβατικής λογοτεχνίας, αλλά αυτό είναι πιο σπάνιο.

Ένα από τα γνωστότερα φανταστικά βιβλία είναι, φυσικά, το Νεκρονομικόν. Σύμφωνα με κάποιους δεν είναι καν φανταστικό αλλά υπάρχει· έχω, μάλιστα, μία μεταφρασμένη έκδοσή του από τις εκδόσεις Κάκτος. Δεν ξέρω, όμως, αν όντως μπορείς να καλέσεις τους δαίμονες για τους οποίους γράφει· δεν το έχω ποτέ δοκιμάσει. Οπότε, εδώ αναφέρομαι στο Νεκρονομικόν καθαρά ως φανταστικό βιβλίο, όπως το παρουσίαζε ο Lovecraft μέσα από τις αφηγήσεις του. Είναι ίσως το γνωστότερο φανταστικό βιβλίο σε αναγνώστες της φανταστικής λογοτεχνίας.

Αλλά υπάρχουν και πολλά ακόμα.

Κατ’αρχήν, όλα τα βιβλία που εμφανίζονται μέσα σε έναν φανταστικό κόσμο είναι, προφανώς, φανταστικά. Όμως, όταν αναφερόμαστε σε φανταστικό βιβλίο, μιλάμε για κάτι που ξεχωρίζει μέσα στην αφήγηση, κάτι που έχει συγκεκριμένο τίτλο και χρησιμότητα. Κάτι που μπορεί να έχει τη δυνατότητα να γίνει ακόμα και καλτ, όπως το Νεκρονομικόν.

[Συνέχισε να διαβάζεις]

 

Επιλογές Ιουνίου (4/6)


Καταπληκτικά γκράφιτι & Φάρος (εργοστάσιο τεχνητής νοημοσύνης στην Ελλάδα) & Ορολογία επιστημονικής φαντασίας από τα pulp & David Schleinkofer (1952-2025) & 366 παράξενες ταινίες & Ulrich Eichberger & «Παλιομοδίτικες» εικονογραφήσεις για το Hobbit (Tove Jansson) & Ο χάρτης της ξωτικοχώρας (Bernard Sleigh) & Δαιμονολογία & Unicodia (δωρεάν ο πιο ολοκληρωμένος πίνακας χαρακτήρων στον κόσμο) & Rafael Silveira & Ed Binkley & Οι Βίκινγκς στον Δρόμο του Μεταξιού & Citizen Sleeper: Spindlejack (δωρεάν σόλο roleplaying game) & Δαίδαλος (ο νέος ελληνικός υπερυπολογιστής) & Ατέρμονα links στο LinX (φυσικά)