Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...
8 / 2 / 2021

Η διαίσθησή μου σπάνια κάνει λάθος. (Για την ακρίβεια, αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να σκεφτώ καμία περίπτωση που έχει κάνει λάθος, αλλά υποθέτω κάποτε θα έχει κάνει.)

Από την αρχή αυτής της πανδημίας, όταν τα ΜΜΕ είχαν αρχίσει να τρομοκρατούν ασύστολα τον γενικό πληθυσμό, είχα μια περίεργη αίσθηση για το όλο θέμα. Πολύ απλά δεν μπορούσα να το πιστέψω. Κάτι, εσωτερικά, με ενοχλούσε. Το ερεύνησα, και τότε έβρισκα μόνο διάφορες σαχλαμάρες και ανακρίβειες. Έφτασα μέχρι και στο σημείο να αναρωτηθώ μήπως τελικά έκανα λάθος, μήπως σκεφτόμουν μαλακίες και όντως ήταν μια τόσο σοβαρή κατάσταση όσο ήθελαν να λένε.

Μετά, όμως, άρχισα να ανακαλύπτω διάφορες πληροφορίες σε websites του εξωτερικού που δικαιολογούσαν τις ενστικτώδεις αμφιβολίες μου για το όλο θέμα. Και σταδιακά ακόμα και σε ελληνικά websites άρχισα να βρίσκω παρόμοιες πληροφορίες, καθώς ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι αφυπνίζονταν μπροστά σ’αυτή την τραγική αλήθεια: ότι ναι μεν υπάρχει ένας ιός που κυκλοφορεί αλλά τα μέτρα που παίρνονται είναι αδικαιολόγητα απολυταρχικά και οδηγούν τις κοινωνίες στο βάραθρο.

Και ορίστε πού έχουμε φτάσει σήμερα: Από το κακό στο χειρότερο. Αμφιβάλλει κανείς;

Ένας χρόνος έχει περάσει από τότε που η διαίσθησή μου με προειδοποιούσε για κάτι τρομερά κακό και δεν ήμουν σίγουρος αν είχε δίκιο.

Τελικά, είχε δίκιο.

Τι έχει γίνει από τότε ώς τώρα:

  • καταστροφή της οικονομίας·
  • γενικευμένη παράνοια, αδικαιολόγητη για τα πραγματικά δεδομένα της πανδημίας Covid-19·
  • διχασμός της κοινωνίας·
  • ολοένα και περισσότερα κρούσματα και νεκροί, παρά τα καταστροφικά lockdown που δεν βοηθάνε σε τίποτα·
  • αποδεδειγμένα ψέματα σχετικά με αριθμό νεκρών και κρουσμάτων·
  • λανθασμένη και τυχαία χρήση των αμφιλεγόμενων τεστ για κορονοϊό, με αποτέλεσμα ο καθένας να ερμηνεύει τα αποτελέσματα όπως τον βολεύουν·
  • ανόητη θεοποίηση της μάσκας, που όλοι οι σοβαροί επιστήμονες ξέρουν ότι ελάχιστα προστατεύει, αν προστατεύει καν·
  • συζήτηση για έμμεσο ή άμεσο καταναγκαστικό εμβολιασμό (ξεκάθαρη, δηλαδή, παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων)·
  • θεοποίηση εμβολίων σαν να είναι μαγικά ελιξίρια ενώ δεν έχει ακόμα αποδειχτεί η αποτελεσματικότητά τους παρά μόνο εργαστηριακά·
  • παρανοϊκή, τρομαγμένη επιθυμία του κόσμου να εμβολιαστεί παρότι ξέρει ότι θα τον αναγκάζουν να εμβολιάζεται επανειλημμένως ανά 6μηνο·
  • πλήρης συγκάλυψη των πιθανών τραγικών παρενεργειών των εμβολίων·
  • προσπάθεια κατάπνιξης ελεύθερων φωνών που επιχειρούν να αποκαλύψουν την αλήθεια για όλα τα παραπάνω.

Η κατάσταση είναι τραγική, και δεν φαίνεται να βελτιώνεται αν ο κόσμος δεν αφυπνιστεί και αρχίσει να λέει ΟΧΙ.

Τις προάλλες ο Σαχίνης έκανε μια καταπληκτική εκπομπή στο ΚΡΗΤΗ TV σχετικά με τον κορονοϊό, όπου έφερε καλούς, ευφυείς, και ειλικρινείς επιστήμονες όπως Ιωαννίδης, Φαρσαλινός, και άλλους, οι οποίοι δεν εγκρίνουν τα μέτρα για τον κορονοϊό και θεωρούν ότι είναι αντιεπιστημονικά.

Πώς; Μα, οι... ψεκασμένοι δεν είναι εναντίον της επιστήμης;

Όχι, οι υποτιθέμενοι «ψεκασμένοι» δεν είναι εναντίον της επιστήμης. Είναι υπέρ της ελευθερίας. Οι κορονοκράτορες – αυτοί που επιβάλλουν τα απολυταρχικά μέτρα – είναι και εναντίον της επιστήμης και εναντίον της ελευθερίας.

Και για όσους πάσχουν ακόμα από παράνοια για τον κορονοϊό και φοβούνται ότι είναι η χειρότερη επιδημία που έχει πλήξη την ανθρωπότητα, μπορούν να δουν παρακάτω μερικά αληθινά δεδομένα τα οποία παρουσίασε ο Ιωαννίδης τις προάλλες στην εκπομπή του Σαχίνη (αλλά μπορεί να τα βρει και οποιοσδήποτε κάνει μια απλή έρευνα στο διαδίκτυο):

Όπως φαίνεται, ο κορονοϊός δεν είναι και τόσο τρομερή επιδημία. Και τα θύματά του είναι κυρίως μεγάλης ηλικίας. Αν δεν υπολογίζονταν αυτοί που είναι μεγάλης ηλικίας, το ποσοστό θα ήταν τραγικά μικρότερο.

Τι σημαίνει αυτό;

Ότι καταστρέφουν τις κοινωνίες, τις οικονομίες, τα άτομα, τα πάντα, χωρίς καλό λόγο.

Όχι πως θα ήταν ποτέ δυνατόν να υπάρξει καλός λόγος για κάτι τέτοιο. Πολύ απλά, δεν λύνεις ένα πρόβλημα προκαλώντας περισσότερα προβλήματα. Και ούτε καν αυτό το πρόβλημα δεν μπορούν να λύσουν! Ο Ιωαννίδης, μάλιστα, τονίζει ότι τα lockdown λειτουργούν αντίστροφα, χειροτερεύοντας τα πράγματα ακόμα και για την ίδια την πανδημία (πράγμα που προσωπικά ήδη υποψιαζόμουν – απόδειξη ότι δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός επιστήμονας για να δεις το αυτονόητο).

Ο Φαρσαλινός, στην ίδια εκπομπή, είπε ότι δεν λύνεις ένα υγειονομικό πρόβλημα με μέτρα δημόσιας τάξης. Και αυτό είναι απόλυτα σωστά – ανάμεσα σε πολλά άλλα σωστά που είπε και συνεχίζει να λέει.

Ο Κλεάνθης Γρίβας – από τους λίγους ψυχιάτρους που συμπαθώ – είπε, αλλού, ειρωνικά, ότι ένα διαμέρισμα άρπαξε φωτιά και για να τη σβήσουμε γκρεμίσαμε όλη την πολυκατοικία!

Και πάλι δεν τη σβήσαμε, κύριε Γρίβα. Απλά γκρεμίσαμε την πολυκατοικία και τα απομεινάρια της άρπαξαν κι αυτά φωτιά...

Τώρα, το παραμύθι του συστήματος – των mainstream ΜΜΕ, των λαμόγιων του κορονοϊού, και των παραπλανημένων – είναι ότι διαμαρτύρονται – ποιοι; Άκου να δεις ποιοι λένε ότι διαμαρτύρονται: Οι ακροδεξιοί, οι εμμονικοί, οι ψεκασμένοι, τα τρολ του ΣΥΡΙΖΑ, οι δεξιοί αναρχικοί, οι ακροαριστεροί, οι εθνικιστές...

Ξέχασαν να προσθέσουν άλλη μια κατηγορία: εμένα. Γιατί δεν νομίζω ότι ανήκω σε καμία από αυτές τις ομάδες.

Επίσης, ξέχασαν να προσθέσουν χιλιάδες επιστήμονες, ανεξάρτητους δημοσιογράφους, σκεπτικιστές και σκεπτόμενους, καλλιτέχνες και συγγραφείς, σε Ελλάδα και εξωτερικό.

Όταν όλοι αυτοί, που πολλοί ανήκουν και σε τελείως αντίθετες ομάδες, διαμαρτύρονται μαζικά, ε, αυτό σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά εδώ, και πρέπει να δώσεις σημασία.

Πρώτον: Όχι άλλος φόβος. Κάποτε θα πεθάνεις ούτως ή άλλως. Είναι δυνατόν να κάθεσαι συνέχεια και να φοβάσαι τον θάνατο;

Δεύτερον: Όχι τυφλή αποδοχή στα μέτρα που παίρνονται για τον κορονοϊό.

Τρίτον: Όχι τυφλή αποδοχή των όσων λένε τα ΜΜΕ ή διάφοροι δήθεν παντογνώστες επιστήμονες. Κανένας δεν είναι ο Ιησούς Χριστός. Κανένας ουσιαστικά σήμερα δεν ξέρει παρά ελάχιστα για τον κορονοϊό. Μην πιστεύεις κάτι επειδή το άκουσες στα ΜΜΕ. Πολλά είναι και τελείως ψέματα ή τραγική παραποίηση της πραγματικότητας.

Τέταρτον: Προσωπική έρευνα. Ψάξε και βρες. Σήμερα, με το διαδίκτυο, ο καθένας μπορεί να κάνει προσωπική έρευνα· δεν είναι πια μόνο για τους λίγους. Ψάξε και βρες. Υπάρχουν πολλά πράγματα που αποκρύπτονται ή παραποιούνται από τις κυβερνήσεις και τα mainstream ΜΜΕ.

Πέμπτον: Σε καμία περίπτωση δεν δεχόμασταν εξαναγκαστικές, έμμεσα ή άμεσα, επεμβάσεις επάνω στο σώμα μας... όπως, ας πούμε, κάποιος να χώνει βελόνες μέσα σου χωρίς τη συγκατάθεσή σου ή εκβιαστικά («δε θα βρίσκεις δουλειά άμα δεν κάνεις το εμβόλιο» κτλ).

Έκτο: Υποστηρίζουμε ανεξάρτητους επιστήμονες και σκεπτόμενους ανθρώπους που λένε την αλήθεια για τον Covid-19 και για τα εμβόλια, και εξαπλώνουμε τα λόγια τους όσο περισσότερο μπορούμε.

Επίσης καλό θα ήταν να εξαπλώσεις κι αυτό το κείμενο όσο περισσότερο μπορείς.

Ποτέ δεν θα πάψουμε να αγωνιζόμαστε για ελευθερία, όχι επειδή είμαστε κομματικοποιημένοι, ή ενταγμένοι, ή σε κάποια ομάδα, ή οτιδήποτε άλλο, αλλά επειδή θέλουμε να παραμείνουμε άνθρωποι.

Πάρε έναν ψεκαστήρα και άρχισε να ψεκάζεις μέχρι να γίνουν όλοι «ψεκασμένοι» και να καταλάβουν ότι τους κλέβουν τη ζωή.

 

 

Επίσης . . .

Επιλογές Ιουνίου (17/6)


A Book of Marionettes (1920) — Απεικονίσεις ακέφαλων (περ. 1175–1724) — Arent van Bolten — The Magician (W. Somerset Maugham) — Durenstein της Evelyn Waugh — Playing Catch, του Algernon Blackwood — Martin Monnickendam (1874–1943) — Βασικά βιβλία Sword & Planet (Don Wollheim, Edwin L. Arnold, Otis Adelbert) — Η Φαντασία ως το Κέντρο της Πραγματικότητας — Τρέιλερ ALIEN: EARTH του Ridley Scott — Jon Foreman — Το Sword & Sorcery του Pinnacle Books — Ιστορίες με ταξίδια στην τέταρτη διάσταση — Ο αρχαίος φόβος για τους ζωντανούς-νεκρούς

 

Φανταστικά Βιβλία


Όχι βιβλία φαντασίας· αυτά που είναι μόνο στο μυαλό μας

Υπάρχουν βιβλία φαντασίας, και μέσα σε αυτά υπάρχουν και φανταστικά βιβλία. Φανταστικά βιβλία, επίσης, μπορούν να υπάρξουν και σε βιβλία συμβατικής λογοτεχνίας, αλλά αυτό είναι πιο σπάνιο.

Ένα από τα γνωστότερα φανταστικά βιβλία είναι, φυσικά, το Νεκρονομικόν. Σύμφωνα με κάποιους δεν είναι καν φανταστικό αλλά υπάρχει· έχω, μάλιστα, μία μεταφρασμένη έκδοσή του από τις εκδόσεις Κάκτος. Δεν ξέρω, όμως, αν όντως μπορείς να καλέσεις τους δαίμονες για τους οποίους γράφει· δεν το έχω ποτέ δοκιμάσει. Οπότε, εδώ αναφέρομαι στο Νεκρονομικόν καθαρά ως φανταστικό βιβλίο, όπως το παρουσίαζε ο Lovecraft μέσα από τις αφηγήσεις του. Είναι ίσως το γνωστότερο φανταστικό βιβλίο σε αναγνώστες της φανταστικής λογοτεχνίας.

Αλλά υπάρχουν και πολλά ακόμα.

Κατ’αρχήν, όλα τα βιβλία που εμφανίζονται μέσα σε έναν φανταστικό κόσμο είναι, προφανώς, φανταστικά. Όμως, όταν αναφερόμαστε σε φανταστικό βιβλίο, μιλάμε για κάτι που ξεχωρίζει μέσα στην αφήγηση, κάτι που έχει συγκεκριμένο τίτλο και χρησιμότητα. Κάτι που μπορεί να έχει τη δυνατότητα να γίνει ακόμα και καλτ, όπως το Νεκρονομικόν.

[Συνέχισε να διαβάζεις]

 

Επιλογές Ιουνίου (4/6)


Καταπληκτικά γκράφιτι & Φάρος (εργοστάσιο τεχνητής νοημοσύνης στην Ελλάδα) & Ορολογία επιστημονικής φαντασίας από τα pulp & David Schleinkofer (1952-2025) & 366 παράξενες ταινίες & Ulrich Eichberger & «Παλιομοδίτικες» εικονογραφήσεις για το Hobbit (Tove Jansson) & Ο χάρτης της ξωτικοχώρας (Bernard Sleigh) & Δαιμονολογία & Unicodia (δωρεάν ο πιο ολοκληρωμένος πίνακας χαρακτήρων στον κόσμο) & Rafael Silveira & Ed Binkley & Οι Βίκινγκς στον Δρόμο του Μεταξιού & Citizen Sleeper: Spindlejack (δωρεάν σόλο roleplaying game) & Δαίδαλος (ο νέος ελληνικός υπερυπολογιστής) & Ατέρμονα links στο LinX (φυσικά)