Η «πανδημία» καλά κρατεί...

Είμαστε σε μια κατάσταση στάσιμη. Τίποτα δεν κινείται. Μια ψυχική και νοητική μόλυνση. Ένα τέλμα.

Σοβαρά τώρα, έτσι όπως πηγαίνει το πράγμα πότε λέτε εσείς να τελειώσει η υπόθεση «πανδημία κορονοϊού»; Για να μην πούμε ποτέ, εγώ λέω ότι μπορεί, με αυτά τα δεδομένα, να κρατήσει και πέντε χρόνια ακόμα. Γιατί όχι; Συνέχεια θα σου λένε ότι τώρα έχει ύφεση, τώρα έχει έξαρση, τώρα ανέβηκαν τα «κρούσματα», τώρα κατέβηκαν· κάνε κι άλλη δόση του εμβολίου, είναι «κρίσιμη» η περίοδος: μετά κάνε ακόμα μία δόση, είναι πάλι «κρίσιμη» η περίοδος. Προσέξτε, γιατί μπορεί να βρεθούμε σε lockdown! Τα κρούσματα ανέβηκαν! Τα κρούσματα, γαμώτο!

Κάτι υγειονομικοί είναι κατασκηνωμένοι έξω από το Υπουργείο Υγείας και φωνάζουν ότι πεινάνε γιατί τους έδιωξαν παράνομα από την εργασία τους· αλλά, εντάξει, αυτοί είναι «ψέκια». Ποιος τους γαμάει αυτούς; Οι ανεμβολίαστοι «δεν έχουν θέση» στην κοινωνία των «εμβολιασμένων»... και τέτοιες πίπες. Και όλοι πρέπει συνέχεια να δείχνετε υγειονομικά διαπιστευτήρια για να κυκλοφορήσετε, ή να κάνετε τεστ: δηλαδή, γενικώς να κάνετε εξαναγκαστικές ιατρικές πράξεις. Και δεν κουνιέται φύλλο.

Αυτή η κατάσταση δεν πρόκειται να σταματήσει αν κάτι δεν αλλάξει στην εξίσωση που την έχει φέρει σε ισορροπία.

Ναι, οι Υγειονομικοί κατά της Υποχρεωτικότητας κάνουν αρκετή φασαρία, και πολύ καλά κάνουν και τους θαυμάζω απεριόριστα και είμαι 100% μαζί τους. Αλλά δεν νομίζω ότι από μόνοι τους μπορούν να ρίξουν αυτό το τερατούργημα.

Οι αναρχικοί κολλάνε αφίσες στους δρόμους οι οποίες γράφουν σωστά πράγματα. Αλλά, ρε παιδιά, αναρωτιέμαι αν κανένας απ’τους τυχαίους περαστικούς τις διαβάζει ή αν απλά περνάνε σαν ζόμπι από δίπλα τους. Εγώ, επειδή κάνω αστική περιπλάνηση και βαδίζω πολύ μέσα στην Αθήνα, σας λέω ότι, εκτός από εμένα, δεν θυμάμαι αυτή τη στιγμή να έχω δει ποτέ κανέναν άλλο να σταματά για να διαβάσει τις αφίσες.

Διάφοροι στα κοινωνικά δίκτυα, και αλλού στο διαδίκτυο, διαμαρτύρονται για την όλη κατάσταση και προσφέρουν και πολύ σωστή και αντικειμενική ενημέρωση· αλλά κι αυτούς ποιος πραγματικά τους παρακολουθεί; Τους παρακολουθούν αυτοί που είναι πρόθυμοι να ψάξουν, να ερευνήσουν μόνοι τους, να μάθουν την αλήθεια. Οι άλλοι – ο πολύς κόσμος – απλά περιμένουν κάποιος να τους τα σερβίρει στο πιάτο· δεν ψάχνουν, και οτιδήποτε δεν έρχεται από την τηλεόρασή τους το δυσπιστούν. Και η τηλεόρασή τους τους αποκρύπτει την αλήθεια, στην καλύτερη περίπτωση. Στη χειρότερη, τους λέει ξεδιάντροπα ψέματα.

Έτσι, βλέπεις να επικρατεί στους δρόμους της πόλης μια κατάσταση διάλυσης σαν μετά από πόλεμο, αλλά όλοι να πηγαίνουν αποδώ κι αποκεί σαν να μην τρέχει τίποτα! Εθελοτυφλώντας. Λέγοντας για το ένα και για το άλλο και αγνοώντας τον ελέφαντα μέσα στο δωμάτιο: την υπόθεση «τρομοκρατική πανδημία». Γιατί, ξέρεις, αυτό είναι τόσο σημαντικό, έχει τόσο πολύ γαμήσει τη ζωή τους (τη ζωή όλων μας), που καλύτερα να μην το κοιτάς για να μην πας από... καμιά μυοκαρδίτιδα, ξέρω γω.

Δεν δίνουν σημασία ούτε στις διαμαρτυρίες των υγειονομικών, ούτε στο τι λέει οποιοσδήποτε άλλος.

Τουλάχιστον, αυτή την εντύπωση λαμβάνει κανείς κοιτάζοντας τη δραστηριότητα μέσα στην πόλη.

Για κάποιο λόγο, φαίνεται να έγινε «φυσιολογικό» να κυκλοφορείς με υγειονομικά χαρτιά και ταυτότητα και να τα δείχνεις για να μπαίνεις αποδώ κι αποκεί.

Είναι καταφανές νομίζω ότι τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει εκτός αν σπάσει αυτή η νοσηρή ισορροπία που έχει επικρατήσει. Ή θα μείνουμε έτσι ή θα πάμε προς το χειρότερο.

Κι αν είναι να σπάσει αυτή η ισορροπία, δεν πρόκειται να γίνει επειδή κάποιοι γράφουν μερικά πράγματα στο διαδίκτυο. Ναι, είναι σημαντικό να ενημερωνόμαστε· προφανώς και είναι. Αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό. Έχουμε περάσει το στάδιο της ενημέρωσης, ξέρουμε τι συμβαίνει – και όποιος δεν ξέρει, ας δει αυτό το βίντεο όπου ο κύριος Αρβανίτης τα λέει όλα. Αν κάποιος το παρακολουθήσει και πάλι δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει, ή εθελοτυφλεί (λόγω φόβου ή ωφελιμισμού) ή είναι διανοητικά καθυστερημένος.

Όπως έλεγα, δεν φτάνει να διαμαρτυρόμαστε και να εξηγούμε μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα ή κάποια ιστοσελίδα (οσοδήποτε σημαντικά κι αν είναι αυτά από άποψη πληροφόρησης και αντίδρασης). Πρέπει να κάνουμε κάτι περισσότερο από αυτό. Είναι η διαφορά ανάμεσα στο να είσαι μαύρο πρόβατο και στο να είσαι λύκος. Το μαύρο πρόβατο μπορεί να διαφωνεί και να γκρινιάζει αλλά μετά να κάνει ό,τι του λένε. Ο λύκος θα κάνει ό,τι νομίζει εκείνος, είτε μιλά είτε όχι.

Αρκετά πλέον οι σαχλαμάρες. Πρέπει να υπάρξει δράση, αλλιώς θα είμαστε σ’αυτά τα χάλια άλλα πέντε χρόνια, όπως το βλέπω εγώ το πράγμα. Και μέχρι στιγμής, μακάρι να είχα πέσει έξω αλλά δεν έχω πέσει έξω.

Υπάρχουν δύο μέθοδοι για να καταλάβεις ότι κάτι δεν πάει καλά: ο ένας είναι ο διαισθητικός, ο άλλος ο λογικός. Εγώ συνήθως ξεκινώ με τον διαισθητικό· αλλά, όταν και ο λογικός συμφωνεί με τον διαισθητικό, τότε είμαι απόλυτα σίγουρος γι’αυτό που βλέπω.

Εξαρχής η διαίσθησή μου μου έλεγε ότι κάτι δεν πάει καλά μ’αυτή την «πανδημία». Και εννοώ από την αρχή. Έψαχνα να βρω μήπως ήταν hoax (κοιτάξτε παλιότερα κείμενα σ’αυτό το ιστολόγιο). Τότε δεν έβρισκα τίποτα, αλλά σιγά-σιγά έβρισκα ολοένα και περισσότερα πράγματα που μου έλεγαν ότι όντως κάτι δεν πάει καλά, οπότε το διαισθητικό άρχισε να ταυτίζεται με το λογικό. Υπήρχαν αποδείξεις.

Όταν ήρθαν τα εμβόλια, η διαίσθησή μου μου έλεγε αμέσως ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ. Αλλά, εντάξει, ίσως και να είμαι υπερβολικός, σκεφτόμουν. Ίσως. Είχα κάνει την υπόθεση (πάλι ψάξτε για παλιότερα κείμενα εδώ) ότι θα φτάσουμε στο σημείο διαχωρισμού του πληθυσμού εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων. Τότε, υποτίθεται πως ήταν «συνωμοσιολογία». Αλλά συνέβη. Το είδαμε ήδη να συμβαίνει στο Ισραήλ πριν από εδώ – κι ακόμα και τότε κάποιοι δυσπιστούσαν! (Αν είναι δυνατόν.)

Και έχουμε φτάσει σήμερα σε μια τελείως άθλια κατάσταση υγειονομικής τυραννίας όπου τίποτα δεν κινείται και τα πάντα βουλιάζουν μέσα σε ένα τέλμα.

Αν τώρα δεν είναι καιρός να δράσουμε, πότε είναι;

Θα περιμένουμε κάποιους άλλους να μας σώσουν; Από το εξωτερικό, ίσως; Κι αν αυτό δεν γίνει ποτέ;

Εγώ δεν είμαι πολιτικός, όπως ξέρετε, ούτε ανήκω σε ομάδες, ούτε καθοδηγώ κανέναν. Αλλά θα αναφέρω μερικά πιθανά σχέδια δράσης, και ο οποιοσδήποτε μπορεί να κάνει ό,τι θέλει – δεν χρειάζεται καν να πει ότι ήταν δική μου ιδέα. Μου φτάνει αν πέσει αυτή η γαμημένη τυραννία.

Δεν ωθώ κανέναν να κάνει τίποτα από τα παρακάτω· απλώς τα αναφέρω.

—Μην φοράτε μάσκες. Ειδικά σε ανοιχτούς χώρους. Ακόμα και σε κλειστούς όπου δεν υπάρχει συνωστισμός. Κάντε το μαζικά. Η μάσκα ανέκαθεν ήταν – αποκλειστικά και μόνο – διαφημιστική προπαγάνδα της «πανδημίας»· για να το βλέπεις παντού και να θυμάσαι ότι υπάρχει. (Εδώ ο Βασιλακόπουλος το παραδέχτηκε· τι άλλο θέλεις;)

—Μην κάνετε τα γαμημένα εμβόλια. Εκτός του ότι είναι επικίνδυνα, εκτός του ότι αμφίβολη είναι η προστασία που προσφέρουν (και δεν τα λέω εγώ αυτά· διαβάστε, ακούστε: τα λένε από τον Μοντανιέ μέχρι τον Αρβανίτη), είναι πολιτικό εργαλείο καταπίεσης του πληθυσμού. Με την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού, σου κλέβουν τις βασικές ανθρώπινες ελευθερίες σου. Σε καθιστούν σαν ζώο. Το αν θα πάρεις ένα φάρμακο πρέπει να είναι δική σου υπόθεση και μόνο. Όσο περισσότεροι κάνετε αυτά τα κωλοεμβόλια (που δεν είναι εμβόλια, ουσιαστικά) τόσο δίνετε δύναμη στο τυραννικό καθεστώς που έχει παγκοσμίως επικρατήσει. Η όλη απάτη της «πανδημίας», αυτό το φούσκωμα της στατιστικής, στήθηκε για να γίνουν τα «εμβόλια» και ό,τι αυτό ακολουθεί από άποψη πολιτικών ελευθεριών – τυραννία, δηλαδή.

—Ενημερώνετε τους πάντες συνέχεια. Πολλοί περιμένουν να τα βρουν στο πιάτο, δεν πάνε τα ψάξουν. Δώστε τους τα στο πιάτο. Φτιάξτε CD ή στικάκια και μοιράστε τα. Φτιάξτε φυλλάδια. Ορισμένοι άλλοι απλά δεν έχουν χρόνο να ενημερωθούν: πείτε τους τι συμβαίνει. (Μια γνωστή μου υγειονομικός, που εξαναγκαστικά εμβολιάστηκε προς το τέλος, δεν είχε καν ακούσει για τους Υγειονομικούς κατά της Υποχρεωτικότητας, και τώρα νόμιζε ότι επειδή είναι εμβολιασμένη δεν θα τη βλέπουν ως μέρος της αντίστασής τους. Μα αντιθέτως, της είπα, δεν είναι εναντίον των εμβολιασμένων, ειδικά αυτών που δεν ήθελαν να εμβολιαστούν και δεν θέλουν να συνεχίσουν.)

—Μην κάνετε το γαμημένο τεστ. Όσοι είστε ανεμβολίαστοι, μην το κάνετε, εκτός αν είναι απόλυτη ανάγκη. Βρείτε εναλλακτικούς τρόπους κίνησης και δράσης. Σας λέω από προσωπική εμπειρία ότι υπάρχουν. Μία φορά έκανα το τεστ παλιότερα, προ-εμβολίων, σε νοσοκομείο που είχα κοντινό μου άνθρωπο, και πλήρωσα 150 ευρώ (οι ληστές!). Από τότε δεν το έχω ξανακάνει. Δεν τους έχω δώσει ούτε ένα ευρώ για τεστ. Κάντε την παραοικονομία των τεστ να καταρρεύσει. Αν έχετε τη δυνατότητα να ζήσετε αλλιώς, παραιτηθείτε ακόμα κι από τη δουλειά σας αν σας ζητάνε εκεί να κάνετε τεστ. Αποφύγετε το τεστ όσο περισσότερο μπορείτε. Κάντε τους να καταλάβουν ότι δεν έχουν να κερδίσουν λεφτά από τα τεστ.

—Κάντε μποϊκοτάζ σε όλα τα πραγματικά «CovidFree» καταστήματα. Κι όταν λέω «τα πραγματικά», εννοώ αυτούς που όντως ζητάνε κάτι προκειμένου να μπεις (γιατί ξέρω αρκετούς που έχουν σταματήσει εδώ και καιρό να ζητάνε). Λυπάμαι που το λέω αυτό – γιατί ξέρω ότι όλοι είναι οικονομικά πιεσμένοι αυτό τον καιρό – αλλά όσοι ζητάνε υγειονομικά χαρτιά για να χρησιμοποιήσεις τις υπηρεσίες τους δεν πρέπει να έχουν κίνηση. Ακόμα και εμβολιασμένος να είσαι, δεν θα έπρεπε να δείχνεις τίποτα για να μπεις πουθενά. Αυτό είναι προσωπικό δεδομένο. Δεν είναι δουλειά κανενός να ξέρει τι έχεις κάνει ή ποιος είσαι για να μπεις, πχ, σ’ένα φαγάδικο. Μη μπεις καθόλου στο φαγάδικο.

—Εισβολή σε «CovidFree» χώρους, όπως, πχ, σινεμά ή καταστήματα ρούχων. Μαζέψτε 20-30 άτομα, είτε εμβολιασμένους είτε ανεμβολίαστους, και μπείτε ομαδικά αρνούμενοι να δείξετε υγειονομικά χαρτιά. Ένας φρουρός που θα είναι στην πόρτα – το πολύ δύο – δεν μπορούν να σταματήσουν 20-30 ανθρώπους· δεν πρόκειται καν να χρησιμοποιηθεί βία: είναι θέμα πλήθους. Μην κάνετε καμία ζημιά, μην κλέψετε τίποτα, μη χτυπήσετε κανέναν – αυτά εννοούνται. Όλα ειρηνικά και νόμιμα. Ίσως να έρθει η αστυνομία μετά από αυτό, αλλά και κάποιους να πιάσει τι θα τους κάνει; Θα τους βάλει φυλακή επειδή μπήκαν σ’ένα κατάστημα χωρίς να κάνουν τίποτα παράνομο; Ειδικά αν αυτό γίνεται από πολύ κόσμο συγχρόνως σε διάφορες περιοχές της χώρας;

—Συνεχόμενες διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες. Κατεβείτε στον δρόμο, μαζικά. Τι καλύτερο έχετε να κάνετε;

—Συνεχόμενες διαμαρτυρίες μέσω email και συμβατικού ταχυδρομείου στις αρμόδιες υπηρεσίες – υπουργεία, δικαστικές αρχές, αστυνομία, ακτοπλοϊκές εταιρίες, καταστήματα – στα πάντα.

–Συνεχόμενες μηνύσεις κατά υπουργών και πρωθυπουργού και όσων εφαρμόζουν τα μέτρα τους: καταστήματα, ακτοπλοϊκές εταιρείες, φορολογικές αρχές, κτλ. Μάλλον δεν θα γίνει τίποτα, αλλά και μόνο που θα βρεθούν κάτω από ολόκληρο βομβαρδισμό μηνύσεων μετράει.

Ξαναλέω – για να μην παραξηγούμαστε – ότι δεν ωθώ κανέναν να κάνει τίποτα από τα παραπάνω. Απλώς τα αναφέρω.

Καλή συνέχεια σε όσους αγωνίζονται.

Οι άλλοι, ξυπνήστε επιτέλους. Είναι περασμένη η ώρα. Πολύ περασμένη.

Φωτογραφία από τυχαία αφίσα στους δρόμους της Αθήνας: