Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...
9 / 2022

Γραφή ή ανάγνωση

Ξεκίνησα να γράφω τον Άρμπεναρκ πριν από 25 χρόνια περίπου. Αυτός είναι πολύς καιρός. Δύο ζωές και μισή, έτσι όπως τα υπολογίζω εγώ. Και έχω γράψει πολλά πράγματα από τότε (Το Παιχνίδι των Ράζλερ, ιστορίες από το Θρυμματισμένο Σύμπαν, και άλλα) που θεωρώ πολύ καλύτερα. Αλλά ο Άρμπεναρκ ήταν το πρώτο πράγμα που έγραψα το οποίο θεωρούσα αρκετά καλό. Τα προηγούμενά μου τα θεωρώ άνευ λόγου τελείως. Από τον Άρμπεναρκ είχα αρχίσει να συνειδητοποιώ και να αισθάνομαι κάποια πράγματα, και να βγάζω κάποια συμπεράσματα που με εκπλήσσουν ακόμα και σήμερα: και με τα οποία συμφωνώ ακόμα και σήμερα.

Εκείνη την περίοδο που ξεκίνησα να γράφω τον Άρμπεναρκ, είχα επίσης ξεκινήσει να διαβάζω και φανταστική λογοτεχνία πιο ευρέως και πιο συστηματικά. Όχι πως και πριν δεν διάβαζα. Διάβαζα· αλλά ήμουν μικρός, [...]

Μυστηριακές Οντότητες

Μυστηριακές Οντότητες (143)

Ανθοπίστολα.

Κάντιλακ και Δεινόσαυροι

Έτυχε να ανακαλύψω μια σειρά που μου έκανε θετική εντύπωση, επειδή έχει ένα ιδιαίτερο ύφος αλλά και αρκετή έμπνευση στο σκηνικό της. Είναι πιο γνωστή, νομίζω, ως σειρά κινουμένων σχεδίων Cadillacs and Dinosaurs, καθώς και ως computer game· αλλά αυτά είναι βασισμένα στο κόμιξ Xenozoic Tales, που δεν έχει και τόσο «πιασάρικο» (ή κιτς – διάλεξε και πάρε) όνομα.

Το Xenozoic Tales μού φαίνεται πολύ περίεργο και brutal· μου φαίνεται να είναι από εκείνα τα (όχι και τόσο) παλιά αλλά καλά πράγματα που είναι κρυμμένοι θησαυροί (για εμάς σήμερα). Δυστυχώς, δεν έχω προλάβει να το διαβάσω ακόμα, όμως το σκοπεύω (και ελπίζω να μην καταλήξει όπως άλλα κόμιξ που θέλω να διαβάσω).

Τη σειρά Cadillacs and Dinosaurs την έχω ήδη δει σχεδόν όλη (ένα επεισόδιο απομένει) και μπορώ να πω ότι είναι τρομερή για σειρά κινουμένων σχεδίων. Αν και αποφεύγει τα πολύ [...]

Μυστηριακές Οντότητες

Μυστηριακές Οντότητες (142)

Επιτοίχιοι λέοντες.

Συμπαντικές αλλαγές

Εδώ και αρκετά χρόνια γράφω Θρυμματισμένο Σύμπαν. Συνέχεια, βασικά. Δεν έχω αλλάξει σκηνικό (μόνο για δυο, τρία διηγήματα, νομίζω). Και δεν είχα βαρεθεί καθόλου· γιατί το ΘΣ δεν είναι ένας κόσμος, είναι πολλοί κόσμοι. Μπορεί να μοιράζονται κάποια κοινά στοιχεία, αλλά ο καθένας είναι διαφορετικός. Και τα πράγματα που έχεις να γράψεις είναι, ουσιαστικά, ανεξάντλητα. Οι περιορισμοί, πολύ λίγοι.

Σε κάποιες φάσεις, έλεγα ότι δεν θα γράψω στη ζωή μου ιστορίες σε άλλο σκηνικό. Θέλω να πω: όταν έχεις κάτι τέτοιο, τι άλλο χρειάζεσαι;

Με ξαφνιάζω, λοιπόν, τώρα που, ύστερα από τόσα χρόνια, αισθάνομαι πως θέλω να γράψω για κάτι άλλο, και έχω, μάλιστα, και μια τρομερή (κατά τη γνώμη μου, φυσικά) ιδέα για έναν καινούργιο κόσμο. Θα μπορούσα, ίσως, να τον εντάξω κι αυτόν στο ΘΣ, αλλά δεν θέλω να το κάνω· θα μου φαινόταν ανόητο, και [...]

Κουρασμένα τοπία

Κατά κανόνα, μ’αρέσει να πηγαίνω διακοπές στην αρχή και στο τέλος του καλοκαιριού. Η μέση δεν μου αρέσει: πολύς κόσμος, πολύς συνωστισμός. Δεν έχει πλάκα· βαβούρα είναι.

Αλλά έχω επανειλημμένως παρατηρήσει ότι η αρχή είναι πάντα πιο καλή από το τέλος. Ο καιρός είναι πιο γλυκός, το ίδιο το τοπίο πιο «καθαρό» ακόμα, και μεταφορικά και κυριολεκτικά, ο κόσμος πιο ενθουσιώδης, πιο ξεκούραστος.

Στο τέλος του καλοκαιριού, ο καιρός είναι πιο άγριος, το τοπίο είναι γεμάτο σκουπίδια από τα μέσα του καλοκαιριού (τα βλέπεις παντού: στις άκρες των δρόμων, στις πεζούλες), ο κόσμος είναι κουρασμένος. Ο ίδιος ο αέρας νομίζεις ότι είναι κουρασμένος. Έχει περάσει όλος εκείνος ο τουρισμός και έχει «φάει» το μέρος, το έχει ξεκοκαλίσει. Νομίζεις ότι έχεις έρθει για τα αποφάγια. Ή ότι περιπλανιέσαι στα ερείπια, στα απομεινάρια, [...]

Στρογγυλεμένα Windows

Επιστρέφοντας από διακοπές, είπα να δοκιμάσω επιτέλους τα Windows 11. Πήρα ένα laptop που έχω το οποίο δεν πολυχρησιμοποιώ και τσέκαρα αν θα μπορούσε να τα τρέξει. Θα μπορούσε. Το μόνο του θέμα ήταν το CPU (δηλαδή, το ότι η Microsoft θέλει να πουλήσει τα πιο καινούργια CPU). Έκανα, λοιπόν, κάποιες απαραίτητες ρυθμίσεις στα BIOS, κατέβασα ένα ISO των Windows 11, και το πέρασα στον σκληρό δίσκο.

Όταν είχα δει τα Windows 10, πριν από χρόνια, είχα σκεφτεί ότι είναι σίγουρα το καλύτερο λειτουργικό σύστημα που έχει φτιάξει η Microsoft. Και ακόμα έτσι μου φαίνεται.

Τα Windows 11, πολύ απλά, νομίζω ότι είναι πίσω από τα Windows 10 – τουλάχιστον, μέχρι στιγμής. Η εντύπωσή μου από αυτά δεν ήταν και τόσο καλή.

Κατά πρώτον, το σύστημα έκανε πολύ ώρα να εγκατασταθεί στον σκληρό δίσκο, ενώ τα Windows 10, όποτε τα έβαζα ύστερα από καθαρό format, φόρτωναν αμέσως σχεδόν.

Κατά [...]

 

Επίσης . . .

Επιλογές Ιουνίου (17/6)


A Book of Marionettes (1920) — Απεικονίσεις ακέφαλων (περ. 1175–1724) — Arent van Bolten — The Magician (W. Somerset Maugham) — Durenstein της Evelyn Waugh — Playing Catch, του Algernon Blackwood — Martin Monnickendam (1874–1943) — Βασικά βιβλία Sword & Planet (Don Wollheim, Edwin L. Arnold, Otis Adelbert) — Η Φαντασία ως το Κέντρο της Πραγματικότητας — Τρέιλερ ALIEN: EARTH του Ridley Scott — Jon Foreman — Το Sword & Sorcery του Pinnacle Books — Ιστορίες με ταξίδια στην τέταρτη διάσταση — Ο αρχαίος φόβος για τους ζωντανούς-νεκρούς

 

Φανταστικά Βιβλία


Όχι βιβλία φαντασίας· αυτά που είναι μόνο στο μυαλό μας

Υπάρχουν βιβλία φαντασίας, και μέσα σε αυτά υπάρχουν και φανταστικά βιβλία. Φανταστικά βιβλία, επίσης, μπορούν να υπάρξουν και σε βιβλία συμβατικής λογοτεχνίας, αλλά αυτό είναι πιο σπάνιο.

Ένα από τα γνωστότερα φανταστικά βιβλία είναι, φυσικά, το Νεκρονομικόν. Σύμφωνα με κάποιους δεν είναι καν φανταστικό αλλά υπάρχει· έχω, μάλιστα, μία μεταφρασμένη έκδοσή του από τις εκδόσεις Κάκτος. Δεν ξέρω, όμως, αν όντως μπορείς να καλέσεις τους δαίμονες για τους οποίους γράφει· δεν το έχω ποτέ δοκιμάσει. Οπότε, εδώ αναφέρομαι στο Νεκρονομικόν καθαρά ως φανταστικό βιβλίο, όπως το παρουσίαζε ο Lovecraft μέσα από τις αφηγήσεις του. Είναι ίσως το γνωστότερο φανταστικό βιβλίο σε αναγνώστες της φανταστικής λογοτεχνίας.

Αλλά υπάρχουν και πολλά ακόμα.

Κατ’αρχήν, όλα τα βιβλία που εμφανίζονται μέσα σε έναν φανταστικό κόσμο είναι, προφανώς, φανταστικά. Όμως, όταν αναφερόμαστε σε φανταστικό βιβλίο, μιλάμε για κάτι που ξεχωρίζει μέσα στην αφήγηση, κάτι που έχει συγκεκριμένο τίτλο και χρησιμότητα. Κάτι που μπορεί να έχει τη δυνατότητα να γίνει ακόμα και καλτ, όπως το Νεκρονομικόν.

[Συνέχισε να διαβάζεις]

 

Επιλογές Ιουνίου (4/6)


Καταπληκτικά γκράφιτι & Φάρος (εργοστάσιο τεχνητής νοημοσύνης στην Ελλάδα) & Ορολογία επιστημονικής φαντασίας από τα pulp & David Schleinkofer (1952-2025) & 366 παράξενες ταινίες & Ulrich Eichberger & «Παλιομοδίτικες» εικονογραφήσεις για το Hobbit (Tove Jansson) & Ο χάρτης της ξωτικοχώρας (Bernard Sleigh) & Δαιμονολογία & Unicodia (δωρεάν ο πιο ολοκληρωμένος πίνακας χαρακτήρων στον κόσμο) & Rafael Silveira & Ed Binkley & Οι Βίκινγκς στον Δρόμο του Μεταξιού & Citizen Sleeper: Spindlejack (δωρεάν σόλο roleplaying game) & Δαίδαλος (ο νέος ελληνικός υπερυπολογιστής) & Ατέρμονα links στο LinX (φυσικά)