Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...
6 / 4 / 2021

Ο εμβολιασμός φαίνεται εν μέρει να έχει αποτύχει, τουλάχιστον για την ώρα. Πολύ απλά δεν προλαβαίνουν να εμβολιάσουν τόσους όσους θα ήθελαν, κι αυτό οφείλεται κυρίως στην έλλειψη εμβολίων, μάλλον, και στο μεγάλο κόστος των εμβολιαστικών κέντρων. Επίσης, αρκετός κόσμος φαίνεται να έχει αρχίσει να καταλαβαίνει πως ίσως αυτά τα εμβόλια να μην είναι και τόσο «για το καλό μας». Έχω, όμως, γράψει ήδη μια εμβολιαστική μελλοντολογία και δεν θέλω να επαναλαμβάνω τα ίδια πράγματα. Εκείνο μόνο που θα πω είναι: δεν είμαι εναντίον του να υπάρχει κάποιο εμβόλιο· είμαι εναντίον του να είναι άμεσα ή έμμεσα υποχρεωτικό (πράγμα, έτσι κι αλλιώς, παράνομο), όπως και πρέπει να είναι κάθε άνθρωπος που σέβεται στοιχειωδώς τις ανθρώπινες ελευθερίες και δεν θέλει να είναι φασίστας ή να συνεργάζεται με φασίστες.

Ο εμβολιασμός φαίνεται εν μέρει να έχει αποτύχει, τουλάχιστον για την ώρα. Οπότε πρέπει να επιβληθεί ένα άλλο, καινούργιο καταπιεστικό μέτρο οριζοντίως σε ολόκληρη την κοινωνία: το γρήγορο τεστ (rapid test) για τον κορονοϊό. Σύμφωνα με ό,τι έχω διαβάσει, θα είναι υποχρεωμένοι να το κάνουν στον εαυτό τους (self-test), όλοι οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί· επίσης, όλοι που δουλεύουν στα ναυτιλιακά, στο λιανεμπόριο, και τα λοιπά και τα λοιπά. Τουτέστιν, οι πάντες εκτός από εμένα που είμαι «αντικοινωνικό στοιχείο» και κάτι άλλους ελάχιστους. Πέρα από αυτούς, θα πρέπει να το κάνουν και όσοι θέλουν να βγουν από τον νομό τους, όπως, πχ, για να πάνε στο χωριό τους.

Και απορώ τι είδους καινούργιο «έξυπνο» μέτρο είναι πάλι αυτό και πώς ακριβώς θα βοηθήσει στην καταπολέμηση της υποτιθέμενα «τρομερής» πανδημίας (όπου έχεις πιθανότητα επιβίωσης 99+%, αν κολλήσεις). Το μόνο που μπορεί να «βοηθήσει» αυτό το μέτρο είναι να κάνει, γι’ακόμα μια φορά, ολόκληρο τον πληθυσμό της χώρας πειραματόζωα σε μια στατιστική μελέτη για τον κορονοϊό, η οποία, αναμφίβολα, θα είναι ανεπιτυχής (ξανά) και (ξανά) θα χρησιμοποιηθεί, μάλλον, για λόγους εκφοβισμού των ευκολόπιστων και εκβιασμού για εμβολιασμό.

Α, ναι· είναι και κάτι ακόμα που ίσως να τους διαφεύγει: Είναι παράνομο (εκτός από τελείως ανήθικο) να επιβάλλεις σε κάποιον ιατρικό έλεγχο χωρίς τη θέλησή του.

Γιατί είμαι τόσο προκατειλημμένος;

Σύμφωνα με ό,τι ξέρουμε για τα γρήγορα τεστ κορονοϊού μέχρι στιγμής, κάνουν λάθη· βγάζουν πολλά false positive. Είναι απλά γεγονός. Οπότε, όσο περισσότερα κάνεις, τόσο πιο πολλά false positive θα έχεις.

Επίσης, τα περισσότερα από τα θετικά αποτελέσματα είναι συνήθως ασυμπτωματικές περιπτώσεις, που σημαίνει ότι έχουν τον ιό αλλά δεν παρουσιάζουν συμπτώματα: δεν βήχουν, δεν έχουν πυρετό, δεν έχουν δύσπνοια – δεν έχουν τίποτα. Είναι καλά. Αλλά υπάρχει η υπόνοια ότι μπορούν να μεταδώσουν τον ιό.

Αυτό είναι απλώς μια υπόθεση, αν δεις τις επίσημες μελέτες που έχουν γίνει· δεν είναι κάτι το βέβαιο. Λένε πως μάλλον οι ασυμπτωματικοί το μεταδίδουν, γιατί δεν μπορούν να σκεφτούν πώς αλλιώς μπορεί να μεταδίδεται. Δεν το ξέρουν 100%. Το συμπεραίνουν λόγω ελλείψεως άλλων δεδομένων για τη μετάδοση. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να είσαι σίγουρος ότι κάποιοι κόλλησαν τον ιό από ασυμπτωματικούς.

Ισχύει και εδώ η ίδια μαλακία που ισχύει και για τις μάσκες. Υποθέτουν ότι η μάσκα βοηθά να μην κολλήσεις, ή να μη μεταδόσεις, τον ιό, ενώ η κοινή λογική θα μπορούσε άνετα να λέει κάτι πολύ διαφορετικό: αφού ο αέρας περνά μέσα από τη μάσκα, και αφού ο ιός είναι μέσα στον αέρα, τότε η μάσκα είναι άχρηστη για να σταματήσει τον ιό. Το ίδιο, δηλαδή, που ίσχυε και για τις μάσκες των plague doctors στον Μεσαίωνα: δεν έκαναν, ουσιαστικά, τίποτα για να σταματάνε τον ιό.

Σχεδόν όλα τα μέτρα που έχουν παρθεί για τον Covid-19 βασίζονται σε εικασίες και πιθανολογίες. Αλλά κλέβουν βασικές ανθρώπινες ελευθερίες.

Λέγαμε, όμως, για τα γρήγορα τεστ...

Θα γίνονται τώρα στον γενικό πληθυσμό, αδιακρίτως και υποχρεωτικά, και με την ευθύνη του καθενός.

Προφανώς θα βγάζουν πολλά false positive.

Προφανώς θα πιάνουν πολλούς ασυμπτωματικούς που στην πραγματικότητα δεν είναι άρρωστοι και αμφίβολο είναι αν μπορούν να μεταδώσουν τον ιό.

Και όλα αυτά θα αναφέρονται ως «κρούσματα».

Εσύ τι λες τώρα να συμβεί;

Τα κρούσματα θα αυξηθούν, θα μεγαλώσει η κινδυνολογία και η γενική τρομοκρατία και τρομολαγνεία, θα εξαπλωθεί περισσότερη παράνοια στον πληθυσμό (ότι μπορεί να μολυνθούν από παντού), και θα ενταθεί ο εκβιασμός για το πειραματικό εμβόλιο που πήρε έγκριση χρήσης καταχρηστικά, για λόγους «έκτακτης ανάγκης», και δεν προσφέρει πραγματική ανοσία.

Η υποχρεωτικότητα των γρήγορων τεστ δεν θα βοηθήσει στην καταπολέμηση της πανδημίας. Δεν είναι υγειονομικό μέτρο – δεν είναι φάρμακο, δεν είναι πρωτοβάθμια φροντίδα. Είναι στατιστικό εργαλείο – και, μάλιστα, κακό στατιστικό εργαλείο.

Ο τρόπος, δε, που ορίζονται τα «κρούσματα» είναι τελείως απαράδεκτος. Προφανώς, κρούσματα δεν μπορεί να είναι τα false positive. Αλλά ούτε και οι ασυμπτωματικοί.

Κρούσματα μιας ασθένειας είναι μόνο οι ασθενείς.

Κρούσματα στην περίπτωση του Covid-19 πρέπει να θεωρούνται μόνο όσοι είναι πραγματικά άρρωστοι από αυτόν: κρεβατωμένοι, βήχουν, έχουν κάποιο σοβαρό πρόβλημα. Αυτοί είναι τα μόνα αληθινά κρούσματα.

Κανονικά, το τεστ θα έπρεπε να το κάνουν μόνο όσοι είναι άρρωστοι για να διαπιστώσουν αν πάσχουν, τελικά, από Covid-19 ή μήπως έχουν ένα απλό συνάχι.

Αλλά, όταν οι επίσημοι φορείς ανακοινώνουν στον κόσμο τους αριθμούς των κρουσμάτων, δεν αναφέρουν τα αληθινά κρούσματα. Αναφέρουν μαζί και όλα τ’άλλα που δεν έχουν κανένα νόημα ως κρούσματα. Δεν είναι κρούσματα· είναι λάθος δεδομένα ή κάποιος που μπορεί να έχει το μικρόβιο αλλά δεν τον ενοχλεί αυτό και αμφίβολο είναι αν μπορεί να το μεταδώσει.

Προφανώς, δεν γίνεται τυχαία αυτή η απάτη. Γίνεται εσκεμμένα. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι έχουμε να κάνουμε με τόσο ανόητους που δεν καταλαβαίνουν ότι με αυτό που κάνουν το μόνο που καταφέρνουν είναι να προκαλούν γενικευμένη παράνοια και τρομοκρατία.

Και, πέρα από την τρομο-στατιστική, θα αρχίσει τώρα να υφίσταται και ένας φόβος στους ανθρώπους ότι κάθε εβδομάδα πρέπει να κάνουν ένα τεστ υποχρεωτικά το οποίο είναι σαν να ρίχνεις ζάρι που αν φέρει άσσο είσαι υποχρεωμένος να βρεθείς υπό περιορισμό, ακόμα κι αν αισθάνεσαι καλά! Δηλαδή, ο καθένας από εμάς θα τρέμει μην του στερηθεί η ελευθερία του για 14 μέρες επειδή το τεστ τον έβγαλε θετικό, είτε είναι άρρωστος είτε όχι. (Πρακτικά, βέβαια, θα μπορείς να βγεις γιατί οι έλεγχοι που γίνονται είναι ελάχιστοι, όμως αν σε πιάσουν το πρόστιμο ανέρχεται στα 5.000 ευρώ, αν δεν κάνω λάθος. Και, φυσικά, δεν θα μπορείς να δουλέψεις.)

Όλο αυτό τι θα καταφέρει; Να καταπολεμήσει την πανδημία; Όχι. Θα καταφέρει να αυξήσει τα επίπεδα παράνοιας και τρομοκρατίας στον γενικό πληθυσμό.

Και μετά θα έρθουν και θα σου πουν: «Έλα, κάνε το πειραματικό μας εμβόλιο, για να μην είσαι υποχρεωμένος πια να ανησυχείς ότι κάθε εβδομάδα μπορεί να σε κλειδώσουν σ’ένα μπουντρούμι.»

Έτσι, ως επακόλουθο αυτής της γενικευμένης παράνοιας και τρομοκρατίας, επιβάλλεται σε έναν πληθυσμό που είναι δεκτικός και μη αντιδραστικός το ένα καταπιεστικό μέτρο μετά το άλλο. Μέτρα που στερούν τις ατομικές ελευθερίες όπως οι χειρότερες χούντες χωρίς, παράλληλα, να έχουν και κανένα αποτέλεσμα για την αντιμετώπιση της υποτιθέμενα τρομερής πανδημίας (από την οποία έχεις πιθανότητα 99+% να επιβιώσεις, αν κολλήσεις).

Κάποια στιγμή σύντομα πρέπει ο κόσμος να αρχίσει να ξυπνά από αυτή την κορονομαστούρα και να αντιδρά. Το μόνο που τους κρατά σε καταστολή είναι ο φόβος μιας αρρώστιας που την έχουν κάνει να φαίνεται χειρότερη απ’ό,τι είναι, και το γεγονός ότι προσπαθούν να εμφυτέψουν ενοχές σε όσους αντιδρούν – ότι δήθεν δεν ενδιαφέρονται για την υγεία και για τους συνανθρώπους τους. Ενώ αυτό το τελευταίο είναι το ακριβώς αντίθετο από την πραγματικότητα.

Μαζική άρνηση σε όλα τα βλακώδη, αντιδημοκρατικά μέτρα. Μποϊκοτάζ στα πάντα που έχουν σχέση με τον κορονοϊό.

*

Προσωπικά, θα δοκιμάσω να κάνω πολλές φορές αυτό το self test επάνω μου, με διαφορά μικρού χρονικού διαστήματος ανά τεστ, για να δω τι είδους αποτελέσματα μπορεί να δώσει. Κι αν διαπιστώσω κάτι που θεωρώ ενδιαφέρον θα το αναφέρω.

Ίσως να μην τα καταφέρω, τελικά. Ρώτησα σε φαρμακείο αν έχουν φέρει το τεστ και μου απάντησαν ότι θα κυκλοφορήσει μέσα στις επόμενες ημέρες.

«Πόσο θα κοστίζει;» ρώτησα.

«Θα είναι δωρεάν,» μου είπαν.

«Τελείως;»

«Ναι. Θα το παίρνεις με το ΑΚΜΑ σου.»

«Δε μπορώ να πάρω, δηλαδή, 10 αν θέλω;»

«Δεν ξέρουμε ακόμα. Ίσως, αν τα πληρώσεις.»

Το ζουμί, δηλαδή, είναι πως ίσως να μη σε αφήνουν να πάρεις περισσότερα self test ακόμα κι αν θέλεις!

Αν ισχύει αυτό, τότε προφανώς το σύστημα είναι κλειδωμένο και κανένας δεν μπορεί να κάνει πειραματική μελέτη για να δει τι είδους αποτελέσματα βγάζουν αυτά τα τεστ και πόσο αξιόπιστα είναι.

Αν, για παράδειγμα, πάρεις 10 από αυτά και τα κάνεις επάνω σου το ένα μετά το άλλο, με διαφορά μερικών ωρών, ενώ δεν έχεις έρθει σε επαφή με τρίτους (για να μη θεωρηθεί ότι ίσως να μολύνθηκες), τότε ακόμα κι αν το ένα από αυτά τα τεστ βγάλει διαφορετικό αποτέλεσμα σημαίνει ότι έχεις 10% πιθανότητα λάθους, που δεν είναι καθόλου μικρή.

Αλλά, όπως είπα, δεν είναι καν βέβαιο ότι θα μπορούμε να κάνουμε αυτό τον πειραματισμό. Τίποτα δεν θα με εξέπληττε από την υγειονομική χούντα της Νέας Επιδημίας.

 

 

Επίσης . . .

Επιλογές Ιουνίου (17/6)


A Book of Marionettes (1920) — Απεικονίσεις ακέφαλων (περ. 1175–1724) — Arent van Bolten — The Magician (W. Somerset Maugham) — Durenstein της Evelyn Waugh — Playing Catch, του Algernon Blackwood — Martin Monnickendam (1874–1943) — Βασικά βιβλία Sword & Planet (Don Wollheim, Edwin L. Arnold, Otis Adelbert) — Η Φαντασία ως το Κέντρο της Πραγματικότητας — Τρέιλερ ALIEN: EARTH του Ridley Scott — Jon Foreman — Το Sword & Sorcery του Pinnacle Books — Ιστορίες με ταξίδια στην τέταρτη διάσταση — Ο αρχαίος φόβος για τους ζωντανούς-νεκρούς

 

Φανταστικά Βιβλία


Όχι βιβλία φαντασίας· αυτά που είναι μόνο στο μυαλό μας

Υπάρχουν βιβλία φαντασίας, και μέσα σε αυτά υπάρχουν και φανταστικά βιβλία. Φανταστικά βιβλία, επίσης, μπορούν να υπάρξουν και σε βιβλία συμβατικής λογοτεχνίας, αλλά αυτό είναι πιο σπάνιο.

Ένα από τα γνωστότερα φανταστικά βιβλία είναι, φυσικά, το Νεκρονομικόν. Σύμφωνα με κάποιους δεν είναι καν φανταστικό αλλά υπάρχει· έχω, μάλιστα, μία μεταφρασμένη έκδοσή του από τις εκδόσεις Κάκτος. Δεν ξέρω, όμως, αν όντως μπορείς να καλέσεις τους δαίμονες για τους οποίους γράφει· δεν το έχω ποτέ δοκιμάσει. Οπότε, εδώ αναφέρομαι στο Νεκρονομικόν καθαρά ως φανταστικό βιβλίο, όπως το παρουσίαζε ο Lovecraft μέσα από τις αφηγήσεις του. Είναι ίσως το γνωστότερο φανταστικό βιβλίο σε αναγνώστες της φανταστικής λογοτεχνίας.

Αλλά υπάρχουν και πολλά ακόμα.

Κατ’αρχήν, όλα τα βιβλία που εμφανίζονται μέσα σε έναν φανταστικό κόσμο είναι, προφανώς, φανταστικά. Όμως, όταν αναφερόμαστε σε φανταστικό βιβλίο, μιλάμε για κάτι που ξεχωρίζει μέσα στην αφήγηση, κάτι που έχει συγκεκριμένο τίτλο και χρησιμότητα. Κάτι που μπορεί να έχει τη δυνατότητα να γίνει ακόμα και καλτ, όπως το Νεκρονομικόν.

[Συνέχισε να διαβάζεις]

 

Επιλογές Ιουνίου (4/6)


Καταπληκτικά γκράφιτι & Φάρος (εργοστάσιο τεχνητής νοημοσύνης στην Ελλάδα) & Ορολογία επιστημονικής φαντασίας από τα pulp & David Schleinkofer (1952-2025) & 366 παράξενες ταινίες & Ulrich Eichberger & «Παλιομοδίτικες» εικονογραφήσεις για το Hobbit (Tove Jansson) & Ο χάρτης της ξωτικοχώρας (Bernard Sleigh) & Δαιμονολογία & Unicodia (δωρεάν ο πιο ολοκληρωμένος πίνακας χαρακτήρων στον κόσμο) & Rafael Silveira & Ed Binkley & Οι Βίκινγκς στον Δρόμο του Μεταξιού & Citizen Sleeper: Spindlejack (δωρεάν σόλο roleplaying game) & Δαίδαλος (ο νέος ελληνικός υπερυπολογιστής) & Ατέρμονα links στο LinX (φυσικά)