Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...
15 / 5 / 2023

Πλησιάζει η μέρα των εκλογών και, ειλικρινά, ακόμα δεν ξέρω τι διάολο θα ψηφίσω (όπως, νομίζω, και πολύς άλλος κόσμος). Αισθάνομαι ότι όλοι μάς έχουν απογοητεύσει οικτρά – ειδικά τα δύο μεγάλα κόμματα. Πριν από αυτούς εδώ τους ΝεοΔουλευτές, είχαμε τους τΣυριζαίους από τους οποίους, αρχικά, άλλα περιμέναμε και, τελικά, άλλα λάβαμε. Έκαναν την κατάσταση χάλια, κόσμος έχασε τις συντάξεις του και άλλα τέτοια ωραία – και ίσως όλα αυτά να προέκυψαν από τραγικά λάθη, ή ίσως να οφείλονταν στην τραγικότητα της κατάστασης που κανείς δεν μπορούσε να αντιστρέψει – δεν ξέρω, και δεν σκοπεύω να κάνω υποθέσεις.

Μετά, ήρθαν οι ΝεοΔουλευτές και, όχι μόνο δεν έφτιαξαν αυτά που οι άλλοι είχαν χαλάσει, αλλά απλά τα έκαναν όλα χειρότερα! Η κυβέρνηση της υγειονομικής χούντας, η κυβέρνησης της διάλυσης, η κυβέρνηση των προστίμων, η κυβέρνηση του πολέμου, η κυβέρνηση της ακρίβειας, που τελευταία προσπάθησε να αυξήσει λιγάκι τις συντάξεις μήπως πάρει τίποτα ψήφους από τους παππούδες. (Αίσχος.) Εμένα το ΕΦΚΑ μού το αύξησε (ενώ οι τΣυριζαίοι το είχαν μειώσει) και μια φορά που άργησα να το πληρώσω δυο μέρες έφαγα πρόστιμο 2-3 ευρώ! Αν είναι δυνατόν να τρως πρόστιμο επειδή άργησες δυο μέρες να πληρώσει για την ασφάλεια. Η τιμωρία του οποιουδήποτε αν δεν πληρώνει ασφάλεια είναι ότι δεν θα έχει ασφάλεια. Η ασφάλεια είναι κάτι που ανήκει στον λαό. Ποιος θα μπορούσε να σκεφτεί να βάλει πρόστιμο εκεί;

Ε, μόνο αυτοί οι ανώμαλοι – η κυβέρνηση των προστίμων και της υγειονομικής χούντας.

Οι οποίοι τώρα έχουν γεμίσει τους δρόμους με αφίσες που λένε ότι θα μας οδηγήσουν μπροΣτά... Πού μπροΣτά, ρε; Σ’ένα χαντάκι μπροΣτά; Κι έχει το θράσος ο τύπος να βάζει και την υπογραφή του από κάτω, μην τη χάσουμε, και να γράφει Κυριάκος Μητσοτάκης. Ε, δεν ξέρετε πόσες φορές, όταν περνάω αποκεί δίπλα, έχω δελεαστεί να βγάλω μαύρο μαρκαδόρο και κάτω από το Κυριάκος Μητσοτάκης να γράψω ΓΑΜΙΕΤΑΙ...

Πραγματικά, δεν ξέρω τι να ψηφίσω, αλλά ΕΝΑ πράγμα ξέρω: αυτή η κυβέρνηΣη δεν πρέπει να ξαναβγεί την επόμενη τετραετία. Αν ξαναβγεί οφείλουμε να αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε αν ο λαός της χώρας μας έχει τελικά σώας τας φρένας στην πλειοψηφία του.

Σ’έναν γνωστό μου είχα πει το εξής (και γελούσε): Η κατάσταση είναι σαν να ήταν από πάνω σου, επί τέσσερα χρόνια, κάποιος και να σε κοπανούσε μ’ένα ραβδί στην πλάτη, και μετά σταματά λίγο και σε ρωτά αν θες να συνεχίσει να σε κοπανά στην πλάτη και για τα επόμενα τέσσερα χρόνια...

Ε, αυτό είναι μαζοχισμός!

Το πρόβλημα είναι ότι γενικά δεν ξέρεις τι να ψηφίσεις, έτσι όπως είναι τα πράγματα, και δεν θα ήθελα να προτείνω τίποτα, γιατί δεν έχω και κανέναν ιδιαίτερο λόγο να προτείνω κάτι. (Όπως ξέρετε, όσοι τακτικά με διαβάζετε εδώ, είμαι αριστερόφρων δεξιός και ολίγον αναρχικός – κάνοντας παράφραση του «βασιλόφρων δημοκράτης και ολίγον κουκουές».)

Όμως οι ΝεοΔουλευτές δεν πρέπει να ξαναβγούν· αυτό είναι το μόνο που πιστεύω. Δεν είναι δυνατόν να τρώμε τέτοια κοροϊδία και καταπίεση επί τέσσερα χρόνια από κάποιους και μετά να τους δίνουμε εντολή να μας διοικήσουν ξανά!

Αλλά εδώ τώρα υπάρχει ένας κίνδυνος...

Αν ο κόσμος έχει όντως ξυπνήσει – και θέλω να πιστεύω πως στην πλειονότητά του έχει ξυπνήσει – υπάρχει ένας κίνδυνος:

Αν ψηφίσουν πολλά και διάφορα μικρά κόμματα, τότε μπορεί πάλι κάποιο από τα δύο μεγάλα κόμματα (ίσως και η ΝΔ) να διοικήσει. Εκτός αν η διάσπαση είναι τόσο μεγάλη που να μη μπορεί να σχηματιστεί καθόλου κυβέρνηση και, άρα, αποκεί και πέρα βλέπουμε τι γίνεται...

Αν οι δυσαρεστημένοι διασπαστούν, ίσως πάλι να έχουμε τα ίδια. Αλλά θα μπορούσαν να ενωθούν όλοι σ'ένα μικρό κόμμα; Μάλλον όχι – γιατί υπάρχει πολύ «διαίρει και βασίλευε» (ίσως εσκεμμένα). Οπότε, η άλλη λύση είναι, αντί να διασπαστούν, να πάνε οι περισσότεροι να ψηφίσουν Σύριζα για έναν και μόνο λόγο: ότι είναι ο πιο ισχυρός αντίπαλος της ΝΔ και μπορεί όντως να τη νικήσει αν οι δυσαρεστημένοι τον ενισχύσουν.

Αλλά μετά θα έχουμε Σύριζα για κυβέρνηση... που κι αυτό δεν ξέρω αν θα ήταν καλό, γιατί, όπως έχει αποδείξει, σε πολλά την ίδια πολιτική ακολουθεί, και κυρίως εντολοδόχοι εξωτερικών δυνάμεων φαίνονται να είναι και οι δύο. Όμως, παρά να έχεις πάλι ΝεοΔουλευτές....

Όπως καταλαβαίνετε, δεν καταλήγω σε κανένα συμπέρασμα. Εδώ, ή πρέπει να έχεις μια τεράστια διάσπαση ώστε να μη μπορούν να σχηματίσουν κυβέρνηση και, ίσως, μέσα από το χάος να γεννηθεί κάτι καινούργιο· ή πρέπει να ενισχύσεις τον τΣύριζα για να πετάξει έξω τους προηγούμενους που είναι σαν αρρώστια αυτή τη στιγμή.

Όπως και νάχει, ψηφίστε κάτι. Γιατί, αν δεν ψηφίσετε τίποτα, αυτό συμφέρει τους ισχυρότερους ή εκείνους που μπορεί να προσπαθήσουν να νοθεύσουν το αποτέλεσμα... το οποίο μη θεωρείτε ότι είναι τόσο απίθανο να συμβεί, εν μέρει τουλάχιστον.

 

 

Επίσης . . .

Επιλογές Ιουνίου (17/6)


A Book of Marionettes (1920) — Απεικονίσεις ακέφαλων (περ. 1175–1724) — Arent van Bolten — The Magician (W. Somerset Maugham) — Durenstein της Evelyn Waugh — Playing Catch, του Algernon Blackwood — Martin Monnickendam (1874–1943) — Βασικά βιβλία Sword & Planet (Don Wollheim, Edwin L. Arnold, Otis Adelbert) — Η Φαντασία ως το Κέντρο της Πραγματικότητας — Τρέιλερ ALIEN: EARTH του Ridley Scott — Jon Foreman — Το Sword & Sorcery του Pinnacle Books — Ιστορίες με ταξίδια στην τέταρτη διάσταση — Ο αρχαίος φόβος για τους ζωντανούς-νεκρούς

 

Φανταστικά Βιβλία


Όχι βιβλία φαντασίας· αυτά που είναι μόνο στο μυαλό μας

Υπάρχουν βιβλία φαντασίας, και μέσα σε αυτά υπάρχουν και φανταστικά βιβλία. Φανταστικά βιβλία, επίσης, μπορούν να υπάρξουν και σε βιβλία συμβατικής λογοτεχνίας, αλλά αυτό είναι πιο σπάνιο.

Ένα από τα γνωστότερα φανταστικά βιβλία είναι, φυσικά, το Νεκρονομικόν. Σύμφωνα με κάποιους δεν είναι καν φανταστικό αλλά υπάρχει· έχω, μάλιστα, μία μεταφρασμένη έκδοσή του από τις εκδόσεις Κάκτος. Δεν ξέρω, όμως, αν όντως μπορείς να καλέσεις τους δαίμονες για τους οποίους γράφει· δεν το έχω ποτέ δοκιμάσει. Οπότε, εδώ αναφέρομαι στο Νεκρονομικόν καθαρά ως φανταστικό βιβλίο, όπως το παρουσίαζε ο Lovecraft μέσα από τις αφηγήσεις του. Είναι ίσως το γνωστότερο φανταστικό βιβλίο σε αναγνώστες της φανταστικής λογοτεχνίας.

Αλλά υπάρχουν και πολλά ακόμα.

Κατ’αρχήν, όλα τα βιβλία που εμφανίζονται μέσα σε έναν φανταστικό κόσμο είναι, προφανώς, φανταστικά. Όμως, όταν αναφερόμαστε σε φανταστικό βιβλίο, μιλάμε για κάτι που ξεχωρίζει μέσα στην αφήγηση, κάτι που έχει συγκεκριμένο τίτλο και χρησιμότητα. Κάτι που μπορεί να έχει τη δυνατότητα να γίνει ακόμα και καλτ, όπως το Νεκρονομικόν.

[Συνέχισε να διαβάζεις]

 

Επιλογές Ιουνίου (4/6)


Καταπληκτικά γκράφιτι & Φάρος (εργοστάσιο τεχνητής νοημοσύνης στην Ελλάδα) & Ορολογία επιστημονικής φαντασίας από τα pulp & David Schleinkofer (1952-2025) & 366 παράξενες ταινίες & Ulrich Eichberger & «Παλιομοδίτικες» εικονογραφήσεις για το Hobbit (Tove Jansson) & Ο χάρτης της ξωτικοχώρας (Bernard Sleigh) & Δαιμονολογία & Unicodia (δωρεάν ο πιο ολοκληρωμένος πίνακας χαρακτήρων στον κόσμο) & Rafael Silveira & Ed Binkley & Οι Βίκινγκς στον Δρόμο του Μεταξιού & Citizen Sleeper: Spindlejack (δωρεάν σόλο roleplaying game) & Δαίδαλος (ο νέος ελληνικός υπερυπολογιστής) & Ατέρμονα links στο LinX (φυσικά)