Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...
12 / 12 / 2021

...Κι αυτό που λένε δεν είναι καθόλου ωραίο.

Κάνοντας αστική περιπλάνηση στην Αθήνα χτες, 11/12/2021, Σάββατο λίγο πριν από τα Χριστούγεννα, έβλεπα κατά κύριο λόγο νέκρα στα καταστήματα. Δεν μπορώ να πω ακριβώς ότι τους λυπάμαι αφού δεν επέλεξαν να αντισταθούν και να πουν ένα ηχηρό ΟΧΙ, ΔΕΝ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΑΣΤΕ, αλλά αυτή δεν είναι κατάσταση... Είναι εικόνα διάλυσης.

Μόνο στην Ερμού είχε κάποιο κόσμο, ομολογουμένως, αλλά ούτε κατά διάνοια τον κόσμο που θα έπρεπε λογικά να έχει αυτές τις μέρες. Και, ενώ αυτοί πήγαιναν να δείξουν ταυτότητα και πιστοποιητικό στις εισόδους, σε μια γωνία ήταν ένας ζητιάνος, κουκουλωμένος, ξεπαγιασμένος.

Κατά τα άλλα, ενδιαφέρει κάποιους να μη χαθεί καμιά ανθρώπινη ζωή και γι’αυτό κλέβουν τις ελευθερίες του κόσμου...

Εν τω μεταξύ, σε όλους τους άλλους δρόμους, σου σφυρίζαμε από τα καταστήματα, κυριολεκτικά, για να μπεις να ψωνίσεις. Ανεμβολίαστος δεν υφίσταται, σας το λέω, παρά μόνο στα μεγάλα καταστήματα που έχουν φρουρό στην πόρτα. Πολλοί από τους άλλους αφήνουν τον οποιονδήποτε να μπει. Τι έχουν να χάσουν; Θα φοβηθούν το πρόστιμο όταν είναι στα όρια της οικονομικής κατάρρευσης; Και, από υγειονομικής άποψης, ποιο το νόημα; Θα «μολύνει» ο ανεμβολίαστος τον κανένα που είναι μες στο κατάστημα;

Αυτούς να τους υποστηρίζετε. Τα μικρά μαγαζιά δεν μπορούν εύκολα να τα ελέγξουν (γι’αυτό και προσπαθούν να τα καταστρέψουν)· ο έλεγχος γίνεται στα πιο μεγάλα καταστήματα. Εκεί να μην πατάτε ούτε με χαρτί.

Όσοι έμποροι μπορούν, δε, βγάζουν τα εμπορεύματα έξω από την πόρτα και διαλέγεις ό,τι θέλεις εκεί. Σ’ένα κατάστημα μπήκα και παραμέσα γιατί ήθελα να δω κάτι (και, όπως ξέρετε, είμαι οκταπλά εμβολιασμένος: χταπόδι έχω γίνει από τα εμβόλια, πλοκάμια έχω βγάλει)· κανείς δεν μου είπε τίποτα. Όσο ήμουν μέσα, πλησίασαν δυο κυράδες από έξω και ένας υπάλληλος (δεν ξέρω τι τον έπιασε) τις ρώτησε: «Εμβόλια έχουμε κάνει;» και του απάντησαν: «Ναι, βέβαια» (αμφιβάλλω αν δεν μπλόφαραν) και μπήκαν. Έτσι, στεγνά.

Πολύ μ’αρέσει να βλέπω τα φασιστικά σχέδια της κορονοκρατίας να γίνονται σμπαράλια από την απλή, καθημερινή δράση του κόσμου που απλά προσπαθεί να ζήσει, και καταλαβαίνει ότι δεν μπορείς να ζήσεις με διαχωρισμούς και απαρτχάιντ, γιατί δεν είναι ούτε ανθρώπινο, ούτε συμφέρον, ούτε λογικό.

Σήμερα, 12/12, έγινε μια διαδήλωση στο Σύνταγμα εναντίον των καταναγκαστικών εμβολιασμών ενώ πλήθη περαστικών περιδιάβαιναν γύρω από το Δέντρο. Η διαδήλωση δεν είχε και πολύ κόσμο. Αίσχος... Δεν τους ενδιαφέρει να διαμαρτυρηθούν ενώ τους κλέβουν την ελευθερία τους, καταλύουν το Σύνταγμα, και τους καθιστούν πειραματόζωα; Δηλαδή, τι άλλο περιμένουν να γίνει;

Φεύγοντας, διέσχισα την Ερμού όπου φαίνονταν πλήθη – πλήθη. (Για του λόγου το αληθές, τσεκάρετε βίντεο.) Ούτε κορονοϊό φοβόταν κανένας, ούτε Χάρο, ούτε τίποτα. Αλλά στα καταστήματα τριγύρω, που ήταν όλα ανοιχτά, βαρούσαν μύγες. Ένα ολόκληρο ποτάμι μες στην Ερμού, ο ένας πάνω στον άλλο – με είχαν τρομάξει – αλλά στα καταστήματα βαρούσαν μύγες.

Ίσως, τελικά, ο κόσμος να μην είναι και τόσο ανόητος και να μη γουστάρει να δείχνει υγειονομικά χαρτιά και ταυτότητα για να μπει να κοιτάξει κάτι μπλούζες και παπούτσια.

Η επανάσταση θα αρχίσει από εσάς. Με την απλή, καθημερινή δράση σας και άρνησή σας.

 

 

Επίσης . . .

Επιλογές Ιουνίου (17/6)


A Book of Marionettes (1920) — Απεικονίσεις ακέφαλων (περ. 1175–1724) — Arent van Bolten — The Magician (W. Somerset Maugham) — Durenstein της Evelyn Waugh — Playing Catch, του Algernon Blackwood — Martin Monnickendam (1874–1943) — Βασικά βιβλία Sword & Planet (Don Wollheim, Edwin L. Arnold, Otis Adelbert) — Η Φαντασία ως το Κέντρο της Πραγματικότητας — Τρέιλερ ALIEN: EARTH του Ridley Scott — Jon Foreman — Το Sword & Sorcery του Pinnacle Books — Ιστορίες με ταξίδια στην τέταρτη διάσταση — Ο αρχαίος φόβος για τους ζωντανούς-νεκρούς

 

Φανταστικά Βιβλία


Όχι βιβλία φαντασίας· αυτά που είναι μόνο στο μυαλό μας

Υπάρχουν βιβλία φαντασίας, και μέσα σε αυτά υπάρχουν και φανταστικά βιβλία. Φανταστικά βιβλία, επίσης, μπορούν να υπάρξουν και σε βιβλία συμβατικής λογοτεχνίας, αλλά αυτό είναι πιο σπάνιο.

Ένα από τα γνωστότερα φανταστικά βιβλία είναι, φυσικά, το Νεκρονομικόν. Σύμφωνα με κάποιους δεν είναι καν φανταστικό αλλά υπάρχει· έχω, μάλιστα, μία μεταφρασμένη έκδοσή του από τις εκδόσεις Κάκτος. Δεν ξέρω, όμως, αν όντως μπορείς να καλέσεις τους δαίμονες για τους οποίους γράφει· δεν το έχω ποτέ δοκιμάσει. Οπότε, εδώ αναφέρομαι στο Νεκρονομικόν καθαρά ως φανταστικό βιβλίο, όπως το παρουσίαζε ο Lovecraft μέσα από τις αφηγήσεις του. Είναι ίσως το γνωστότερο φανταστικό βιβλίο σε αναγνώστες της φανταστικής λογοτεχνίας.

Αλλά υπάρχουν και πολλά ακόμα.

Κατ’αρχήν, όλα τα βιβλία που εμφανίζονται μέσα σε έναν φανταστικό κόσμο είναι, προφανώς, φανταστικά. Όμως, όταν αναφερόμαστε σε φανταστικό βιβλίο, μιλάμε για κάτι που ξεχωρίζει μέσα στην αφήγηση, κάτι που έχει συγκεκριμένο τίτλο και χρησιμότητα. Κάτι που μπορεί να έχει τη δυνατότητα να γίνει ακόμα και καλτ, όπως το Νεκρονομικόν.

[Συνέχισε να διαβάζεις]

 

Επιλογές Ιουνίου (4/6)


Καταπληκτικά γκράφιτι & Φάρος (εργοστάσιο τεχνητής νοημοσύνης στην Ελλάδα) & Ορολογία επιστημονικής φαντασίας από τα pulp & David Schleinkofer (1952-2025) & 366 παράξενες ταινίες & Ulrich Eichberger & «Παλιομοδίτικες» εικονογραφήσεις για το Hobbit (Tove Jansson) & Ο χάρτης της ξωτικοχώρας (Bernard Sleigh) & Δαιμονολογία & Unicodia (δωρεάν ο πιο ολοκληρωμένος πίνακας χαρακτήρων στον κόσμο) & Rafael Silveira & Ed Binkley & Οι Βίκινγκς στον Δρόμο του Μεταξιού & Citizen Sleeper: Spindlejack (δωρεάν σόλο roleplaying game) & Δαίδαλος (ο νέος ελληνικός υπερυπολογιστής) & Ατέρμονα links στο LinX (φυσικά)