Αυτό δεν είναι και τόσο τραγικά παλιό εξώφυλλο, αλλά είναι ολίγον τι “κλασικό”, μπορείς να πεις, αφού είναι το πρώτο βιβλίο της Dragonlance, που, παρά κάποιες αστειότητές της, είναι όντως από τις καλύτερες ιστορίες που έχουν γραφτεί στους κόσμους του D&D.
Η μετάφραση μού έχει φανεί καλύτερη από πολλές άλλες του Anubis, με μια γρήγορη ματιά που έχω ρίξει. Το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει· το είχα διαβάσει παλιότερα στα αγγλικά. Γενικά, αν μπορώ να διαβάσω ένα βιβλίο στην αρχική του γλώσσα – κι αν είναι γραμμένο στα αγγλικά, μπορώ – ποτέ δεν προτιμώ τη μετάφραση.
Οι Δράκοι στο Φθινοπωρινό Δειλινό περιλαμβάνουν και ασπρόμαυρες εικόνες στην αρχή κάθε κεφαλαίου, ακριβώς όπως και η κλασική ξενόγλωσση έκδοση, καθώς και έναν χάρτη της πλάκας.