Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...
1 / 4 / 2020

Στο προηγούμενο post είχα αναφέρει ότι θα έγραφα σήμερα για ένα σενάριο σχετικά με τον κορονοϊό που δεν έχω δει κανέναν άλλο να το αναφέρει, πράγμα που μου έχει κάνει εντύπωση γιατί εγώ προσωπικά το θεωρώ σχετικά πιθανό.

Κάποιες διευκρινίσεις, όμως, πρώτα:

Αυτό δεν είναι πρωταπριλιάτικο αστείο παρότι σήμερα είναι πρωταπριλιά.

Και ξαναλέω (όπως ήδη είπα στο προηγούμενο post) ότι αυτό για το οποίο θα μιλήσω τώρα δεν είναι παρά ένα υποθετικό σενάριο. Δεν ξέρω αν ισχύει, δεν υπάρχει καμιά απόδειξη. Υπάρχουν όμως κάποιες ενδείξεις ότι μπορεί να ισχύει, ή ότι μπορεί να ισχύει κάτι σαν αυτό. Αλλά, βέβαια, μπορεί και να μην ισχύει τίποτα.

Τουτέστιν, δεν το γράφω για να ανησυχήσω τον κόσμο. Αν μη τι άλλο, η τρομολαγνεία και η τρομοκρατία είναι δύο πράγματα που αληθινά με αηδιάζουν.

Τι είναι, λοιπόν, αυτό το σενάριο που θεωρώ πιθανό...

Εν συντομία: βιολογικός πόλεμος.

Γιατί;

Κατά πρώτον, αν προσέξει κανείς την εξάπλωση του COVID-19 θα δει ότι δεν είναι ομοιόμορφη. Είναι σχεδόν σαν να έχεις ρίξει βόμβα σε συγκεκριμένες περιοχές του πλανήτη. Και αυτές οι περιοχές είναι προηγμένες, χώρες του Πρώτου Κόσμου, και χώρες του δυτικού πολιτισμού ή που προσπαθούν να του μοιάσουν. Σε χώρες του Τρίτου Κόσμου έχουμε ελάχιστα κρούσματα του COVID-19, ή και καθόλου. Αυτό είναι παράξενο γιατί σ’αυτές τις χώρες το υγειονομικό σύστημα δεν είναι καλό και, γενικά, η υγιεινή δεν είναι καλή και πολλές λοιμώξεις κυκλοφορούν. Παραδόξως, όχι και ο κορονοϊός. Πολλές από αυτές τις χώρες επίσης έχουν μεγάλους πληθυσμούς που συνωστίζονται, αλλά και πάλι δεν υπάρχουν κρούσματα.

Αυτή τη στιγμή, αν δεν κάνω λάθος, οι μεγαλύτερες εστίες του COVID-19 είναι στην Κίνα, στις ΗΠΑ, στην Ιταλία, στην Ισπανία, στην Αγγλία, και στη Γερμανία. Και οι γύρω περιοχές έχουν κάποιες... παράπλευρες απώλειες, θα μπορούσες να πεις – και, ναι, η Ελλάδα είναι σ’αυτές τις γύρω περιοχές. Δεν είναι εστία. Αν ήταν «βόμβες» που έπεσαν, τότε καμιά βόμβα δεν έπεσε εδώ· απλά μας ήρθε προς τα εδώ λίγη από τη φωτιά και πολύς καπνός – δηλητηριώδης καπνός.

Αυτή είναι μία ένδειξη, για εμένα, ότι μπορεί να πρόκειται για βιολογικό πόλεμο: το ότι, δηλαδή, μοιάζει να υπάρχουν συγκεκριμένοι στόχοι αυτού του ιού.

Δεν είναι, όμως, η μοναδική ένδειξη. Σκέψου λίγο πώς είναι ο COVID-19. Δεν μοιάζει με άλλες λοιμώξεις που έχουν περάσει από την ανθρώπινη Ιστορία. Υπήρχαν κάποιοι ψιλοπροφανείς λόγοι γιατί παρουσιάζονταν εκείνοι οι λοιμοί. Δεν υπάρχει κανένας ψιλοπροφανής λόγος για την εμφάνιση του COVID-19. Πάρε για παράδειγμα τον Μαύρο Θάνατο, τη χειρότερη πανούκλα που έπεσε την Ευρώπη. Δεν ήταν τυχαία η εμφάνισή του. Εκείνη την εποχή η υγιεινή ήταν χάλια – και η προσωπική υγιεινή και στις πόλεις γενικά. Και γίνονταν και πόλεμοι συνεχώς. Αυτά τα δύο ευνοούν την εμφάνιση λοιμών. Κι αν προσέξεις στην Ιστορία οι περισσότερες πανούκλες γι’αυτούς τους λόγους έχουν εμφανιστεί: πόλεμος και κακή υγιεινή. Σήμερα, ισχύει το αντίθετο: δεν έχουμε παρά ελάχιστους πολέμους και η υγιεινή είναι καλή. Πώς, λοιπόν, εμφανίζεται κάτι σαν τον COVID-19; Το πιο πιθανό είναι ότι είναι φτιαχτό. Δεν είναι επιδημία ο κορονοϊός· είναι όπλο.

Επίσης, πρόσεξε την αντίδραση των κυβερνήσεων ανά τον κόσμο σχετικά με τον COVID-19. Σου μοιάζει με την αντίδραση που θα είχαν για να αντιμετωπίσουν μια απλή επιδημία; Δεν μοιάζει με τέτοιο πράγμα. Μοιάζει πολύ περισσότερο με τα μέτρα που θα έπαιρνε κανείς αν ήξερε ότι έρχεται επίθεση από τον εχθρό του. Δες τι συνέβαινε στο Λονδίνο κατά τον Β’ Παγκόσμιο όταν έκαναν αεροπορικές επιθέσεις οι Γερμανοί: κλείνονταν όλοι αμέσως στα σπίτια τους γιατί ερχόταν επίθεση. Το ίδιο γίνεται και στην Παλαιστίνη όταν πέφτουν οβίδες στους δρόμους. Η λογική «χωθείτε όλοι στην πιο βαθιά τρύπα που μπορείτε και παραφυλάτε μέχρι να περάσει το κακό ή μέχρι να σας πούμε να ξεμυτίσετε» είναι περισσότερο λογική προστασίας από επίθεση παρά λογική προστασίας από λοίμωξη. Εκείνο που νομίζω είναι ότι κάποιοι ξέρουν ότι γίνονται επιθέσεις τώρα – επιθέσεις βιολογικού πολέμου – και γι’αυτό έχουν πάρει τέτοια μέτρα. Δεν το λένε, όμως, για να μην προκληθεί μεγαλύτερος πανικός. Και πιθανώς ακόμα και πολλά πολιτικά πρόσωπα να μην ξέρουν τι πραγματικά συμβαίνει – ίσως και η δική μας κυβέρνηση εν συνόλω. Ο Τραμπ, πάντως, απ’αυτά που λέει, μου δίνει την εντύπωση πως ή δεν ξέρει ή είναι πολύ καλός ηθοποιός. (Δεδομένου πάντα ότι το υποθετικό σενάριο περί βιολογικού πολέμου αληθεύει γενικά ή εν μέρει.)

Κι αν πρόκειται για πόλεμο, ποιος είναι ο εχθρός;

Ένα πολύ καλό ερώτημα. Δεν υπάρχει κανένας προφανείς εχθρός.

Ορισμένοι έχουν υποθέσει ότι η CIA έφτιαξε τον COVID-19 και τον έριξε στην Κίνα. Αλλά αυτό το θεωρώ ανόητο. Γιατί η CIA, παρά άλλα τους ελαττώματα, δεν είναι βλάκες. Αν το είχαν κάνει αυτό, δεν θα το άφηναν να έρθει στη Νέα Υόρκη τόσο ανεξέλεγκτα.

Ποιος θα μπορούσε να το έχει κάνει, λοιπόν; Εδώ φαίνεται πως έχουμε στόχους και σε Ανατολή και σε Δύση. Οι στόχοι, όμως, είναι όλοι δυτικής νοοτροπίας, τουλάχιστον όσον αφορά την οικονομία τους. Μια μεγάλη εξαίρεση είναι η Ρωσία που, παρά το μέγεθός της, έχει ελάχιστα κρούσματα. Θα μπορούσε η Ρωσία να είναι ο εχθρός; Να αναβιώνει πάλι τον Ψυχρό Πόλεμο; Για κάποιο λόγο δεν το νομίζω (αν και δεν το θεωρώ κι απίθανο). Εκείνο που νομίζω είναι πως ο εχθρός είναι κάποιος που μισεί τη σημερινή κατάσταση στην κοινωνία και στην οικονομία παγκοσμίως. Και είναι γνωστό πως υπάρχουν πολλοί που δεν τους αρέσουν τα πράγματα όπως είναι, και πολλές τέτοιες οργανώσεις.

Σε αυτή την περίπτωση δεν θεωρώ πως μια τέτοια οργάνωση μπορεί να ονομαστεί τρομοκρατική αλλά καθαρά οργάνωση μίσους. Γιατί; Επειδή η τρομοκρατική οργάνωση συνήθως θέλει να επιτύχει κάτι πέρα από τη ζημιά, την καταστροφή, που θα προκαλέσει. Και συνήθως οι τρομοκρατικές οργανώσεις αναλαμβάνουν την ευθύνη για τις επιθέσεις τους. Διατυμπανίζουν ότι εκείνοι έκαναν το τάδε, για τους τάδε λόγους, και ζητάνε κάτι συγκεκριμένο.

Αυτός ο εχθρός δεν ζητά κάτι συγκεκριμένο· απλά θέλει να σε καταστρέψει. Δεν είναι ηλίθιος να σου πει ποιος είναι και να σε βοηθήσει να τον εντοπίσεις. Δρα από τις σκιές και εξαπλώνει το δηλητήριό του μέχρι να διαλύσει τα πάντα. Και είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπίσεις έναν τέτοιο εχθρό. Γι’αυτό κιόλας νομίζω πως συμβαίνει όλη αυτή η υποτιθέμενη «καραντίνα» που είναι, ουσιαστικά, κατάσταση πολιορκίας.

Τι μεθόδους χρησιμοποιεί ο τρομερός εχθρός;

Όταν σκέφτεσαι ότι ένας εχθρός σού ρίχνει χημικά όπλα, αμέσως έρχεται ίσως στο μυαλό σου κάποιος που πετά μια φιάλη που βγάζει καπνούς, ή ένα αεροσκάφος που περνά πάνω από μια πόλη και εξαπλώνει ένα δηλητηριώδες σύννεφο.

Προφανώς, εδώ δεν χρησιμοποιούνται τέτοιες μέθοδοι, γιατί θα ήταν και πολύ απλό να εμποδιστούν.

Αν όντως υπάρχει κάποιος εχθρός, η γνώμη μου για το πώς εξαπλώνει τον COVID-19 είναι η εξής: Ορισμένα από τα μέλη αυτής της οργάνωσης παίρνουν μέσα στους τον ιό ενώ συγχρόνως έχουν πάρει και κάποια άλλη ουσία που τους προστατεύει από αυτόν. Δηλαδή, γίνονται φορείς χωρίς οι ίδιοι να έχουν συμπτώματα. Γίνονται πράκτορες του θανάτου, οι Υιοί (και οι Κόρες πιθανώς) του Ιού. Και μετά απλά πάνε και αναμειγνύονται μες στην κοινωνία – φιλάκια, αγάπες, χαιρετούρες, και τα λοιπά. Ξέρεις, φιλικά πράγματα· κι αφήνουν τους άλλους μολυσμένους πίσω τους. Φυσικά, είναι τρομερά δύσκολο να τους εντοπίσεις ή να τους σταματήσεις.

Εξ ου και η σημερινή «καραντίνα»-κατάσταση πολιορκίας. Προσπαθούν να μειώσουν στα όρια του μηδενός τις κοινωνικές συναναστροφές ώστε οι κορονοπράκτορες να δυσκολεύονται να εξαπλώνουν το δηλητήριο. Παρ’όλ’ αυτά κάπως φαίνεται να τα καταφέρνουν, γιατί δεν βλέπουμε να υπάρχει και καμιά τραγική εξασθένιση του φαινομένου...

Αν νομίζεις ότι αυτό είναι πολύ «επιστημονική φαντασία» για να είναι αληθινό, σκέψου μόνο τι μπορεί να κάνει μόνη της μια πόρνη που έχει πάρει μέσα της οικειοθελώς τον COVID-19. Με πόσους πελάτες θα πάει μέσα σε μερικές μέρες, και πόσους θα έχει μολύνει μέσα σε χρόνο dt; Πολλούς, σίγουρα. Σκέψου τώρα, για παράδειγμα, τι μπορείς να κάνεις αν ρίξεις, ας πούμε, 100 τέτοιες πόρνες μέσα σε μια κινέζικη πόλη... Επιδημία. Και μετά αυτές οι πόρνες ή παίρνουν κάποιο φάρμακο που δεν αφήνει μέσα τους κανένα ίχνος του ιού, ή με κάποιο τρόπο εξαφανίζονται και δεν ξέρει κανείς πού πήγαν.

Για να μη νομίσει κάποιος ότι γίνομαι σεξιστής τώρα, δεν ισχυρίζομαι ότι μόνο γυναίκες εξαπλώνουν τον ιό εσκεμμένα. Το πιθανότερο είναι ότι και άντρες και γυναίκες το κάνουν (αν όντως το σενάριο που υποθέτω έχει κάποια πιθανότητα να αληθεύει εξ ολοκλήρου ή εν μέρει).

Ένας εναλλακτικός τρόπος εξάπλωσης του COVID-19, ως όπλο, από τους πράκτορες του θανάτου μπορεί να είναι η κλασική μέθοδος τού ρίχνω-κάτι-στο-ποτό-σου. Σε μεγάλες συγκεντρώσεις, πχ, ή ακόμα και σε μικρές, μπορεί κάποιος να ρίξει μια άοσμη, αόρατη σκόνη μέσα στα ποτά η οποία περιέχει τον ιό. Δεν είναι και τόσο δύσκολο. Και αποκεί εξαπλώνεται πια από μόνος του, και δεν ξέρεις τι στο διάολο συμβαίνει ή από πού ήρθε.

Μα, γιατί κάποιοι να κάνουν τέτοιο πράγμα;

Κοίτα, υπάρχουν πολλοί «τρελοί» σ’αυτό τον κόσμο. Και το βάζω μέσα σε εισαγωγικά γιατί το τι θα πει τρελός είναι πολύ υποκειμενική υπόθεση. Υπάρχουν άτομα που δεν τους αρέσει η κοινωνία ή η οικονομία όπως είναι. Υπάρχουν άτομα που αληθινά μισούν αυτό το μοντέλο για διάφορους λόγους. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν θα τους ενδιέφερε πόσοι θα πεθάνουν προκειμένου ο κόσμος ν’αλλάξει. Δεν είναι όλοι βολεμένοι μικροαστοί πάνω σ’αυτό τον πλανήτη.

Θέλουν, λοιπόν, να μας σκοτώσουν όλους;

Αυτό, μάλλον, τους είναι αδιάφορο. Απλά θέλουν να δημιουργηθεί τόσο μεγάλο χάος που, μέσα από το χάος, θα γεννηθεί κάτι καινούργιο. Και η πλάκα είναι πως τους κάναμε τη χάρη αμέσως. Κλείσαμε τα πάντα, διαλύσαμε την κοινωνία, χεστήκαμε επάνω μας. Πάω στοίχημα ότι τώρα κάποιος παρακολουθεί τις ειδήσεις από διάφορους σταθμούς ανά τον κόσμο και γελάει και γελάει και γελάει σαν μαλάκας.

Πολλοί έχουν αναφέρει διάφορα ανεπιτυχή αποφθέγματα του Ρούσβελτ τελευταία. Εκείνο που ξεχνάνε είναι το πιο σημαντικό που είχε πει:

The only thing we have to fear is fear itself.

Θες να σ’το πω και με απόφθεγμα από το Dune του Frank Herbert; Fear is the mind-killer.

Θες να σ’το πω και στα ελληνικά; Όταν αρχίσεις να φοβάσαι περισσότερο από το να σκέφτεσαι νηφάλια, την έχεις γαμήσει.

Η κατάσταση είναι δίκοπο μαχαίρι. Αν δεν μπεις σε καραντίνα– συγνώμη, κατάσταση πολιορκίας, φοβάσαι ότι θα σε φάει το τέρας της κορόνας που τριγυρίζει αμολητό και παραφουσκωμένο από τα ΜΜΕ. Αν μπεις σε κατάσταση πολιορκίας και κλειστείς στην τρύπα σου, καταστρέφεις τον εαυτό σου με άλλους τρόπους. Κι αυτό ισχύει είτε όντως υπάρχει σκιερός εχθρός είτε όχι. Είτε είναι βιολογικός πόλεμος είτε όχι.

Εδώ χρειάζεται μια μέση λύση. Μια έξυπνη λύση. Βλέπεις να γίνεται τίποτα το έξυπνο, όμως; Απλά τρέχουν σαν πανικόβλητα κατσίκια. Αυτός δεν είναι νηφάλιος τρόπος αντιμετώπισης.

Μα, όλα αυτά είναι προσωρινά. Θα βρούμε το εμβόλιο και θα νικήσουμε!

Αν ισχύει αυτό το σενάριο που αναφέρω εδώ, το εμβόλιο δεν είναι το τέλος. Είναι απλά η αρχή του πολέμου. Αν φτιάξεις ένα φάρμακο που καταπολεμά τον COVID-19, ο εχθρός σου – που καταφανώς είναι άριστος χημικός – απλά θα αλλάξει λίγο τον ιό και το εμβόλιό σου δεν θα τον πιάνει. Και πάλι τα ίδια! Κλείσιμο των καταστημάτων, χώσιμο σε τρύπες, κατάσταση πολιορκίας – μας κυνηγά άλλο φάντασμα τώρα. Και ξανά θα παίζεις το παιχνίδι του...

Δεν μπορείς να νικήσεις έτσι. Απλά συνεχώς μειώνεις από μόνος σου τις δικές σου δυνάμεις μέχρι που να εξαφανιστείς.

*

Λοιπόν. Το ξαναλέω όπως και στην αρχή: Αυτό είναι απλά ένα υποθετικό σενάριο. Μπορεί να μην ισχύει. Απλώς, βάσει των ενδείξεων που έχουμε, εμένα μού φαίνεται πιθανό ότι θα μπορούσε όλο αυτό να είναι και βιολογικός πόλεμος.

Μακάρι, φυσικά, να μην αληθεύει τίποτα.

 

 

Επίσης . . .

Επιλογές Ιουνίου (17/6)


A Book of Marionettes (1920) — Απεικονίσεις ακέφαλων (περ. 1175–1724) — Arent van Bolten — The Magician (W. Somerset Maugham) — Durenstein της Evelyn Waugh — Playing Catch, του Algernon Blackwood — Martin Monnickendam (1874–1943) — Βασικά βιβλία Sword & Planet (Don Wollheim, Edwin L. Arnold, Otis Adelbert) — Η Φαντασία ως το Κέντρο της Πραγματικότητας — Τρέιλερ ALIEN: EARTH του Ridley Scott — Jon Foreman — Το Sword & Sorcery του Pinnacle Books — Ιστορίες με ταξίδια στην τέταρτη διάσταση — Ο αρχαίος φόβος για τους ζωντανούς-νεκρούς

 

Φανταστικά Βιβλία


Όχι βιβλία φαντασίας· αυτά που είναι μόνο στο μυαλό μας

Υπάρχουν βιβλία φαντασίας, και μέσα σε αυτά υπάρχουν και φανταστικά βιβλία. Φανταστικά βιβλία, επίσης, μπορούν να υπάρξουν και σε βιβλία συμβατικής λογοτεχνίας, αλλά αυτό είναι πιο σπάνιο.

Ένα από τα γνωστότερα φανταστικά βιβλία είναι, φυσικά, το Νεκρονομικόν. Σύμφωνα με κάποιους δεν είναι καν φανταστικό αλλά υπάρχει· έχω, μάλιστα, μία μεταφρασμένη έκδοσή του από τις εκδόσεις Κάκτος. Δεν ξέρω, όμως, αν όντως μπορείς να καλέσεις τους δαίμονες για τους οποίους γράφει· δεν το έχω ποτέ δοκιμάσει. Οπότε, εδώ αναφέρομαι στο Νεκρονομικόν καθαρά ως φανταστικό βιβλίο, όπως το παρουσίαζε ο Lovecraft μέσα από τις αφηγήσεις του. Είναι ίσως το γνωστότερο φανταστικό βιβλίο σε αναγνώστες της φανταστικής λογοτεχνίας.

Αλλά υπάρχουν και πολλά ακόμα.

Κατ’αρχήν, όλα τα βιβλία που εμφανίζονται μέσα σε έναν φανταστικό κόσμο είναι, προφανώς, φανταστικά. Όμως, όταν αναφερόμαστε σε φανταστικό βιβλίο, μιλάμε για κάτι που ξεχωρίζει μέσα στην αφήγηση, κάτι που έχει συγκεκριμένο τίτλο και χρησιμότητα. Κάτι που μπορεί να έχει τη δυνατότητα να γίνει ακόμα και καλτ, όπως το Νεκρονομικόν.

[Συνέχισε να διαβάζεις]

 

Επιλογές Ιουνίου (4/6)


Καταπληκτικά γκράφιτι & Φάρος (εργοστάσιο τεχνητής νοημοσύνης στην Ελλάδα) & Ορολογία επιστημονικής φαντασίας από τα pulp & David Schleinkofer (1952-2025) & 366 παράξενες ταινίες & Ulrich Eichberger & «Παλιομοδίτικες» εικονογραφήσεις για το Hobbit (Tove Jansson) & Ο χάρτης της ξωτικοχώρας (Bernard Sleigh) & Δαιμονολογία & Unicodia (δωρεάν ο πιο ολοκληρωμένος πίνακας χαρακτήρων στον κόσμο) & Rafael Silveira & Ed Binkley & Οι Βίκινγκς στον Δρόμο του Μεταξιού & Citizen Sleeper: Spindlejack (δωρεάν σόλο roleplaying game) & Δαίδαλος (ο νέος ελληνικός υπερυπολογιστής) & Ατέρμονα links στο LinX (φυσικά)