Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...
15 / 12 / 2021

Το έφεραν λέγοντας ότι θα μας «σώσει» από την «πανδημία», και τώρα τι συζητάνε; Γιατί έβαλαν έναν ανεμβολίαστο σε ΜΕΘ αντί για έναν εμβολιασμένο!

Το απόλυτο κωμικοτραγικό, που δεν ξέρεις αν γέρνει πιο πολύ προς το κωμικό ή προς το τραγικό.

Εκτός των άλλων, το ερώτημα είναι καθαρά ρατσιστικό, απάνθρωπο, φασιστικό. Είναι από τα χειρότερα που θα μπορούσαμε να αναρωτιόμαστε. Ούτε καν για πλάκα δεν θα έπρεπε να λέγεται.

Εκείνο που θα έπρεπε να λέγεται (αλλά δεν λέγεται) είναι Τι στο διάολο κάνει ο εμβολιασμένος μέσα στη ΜΕΘ;

Μιλάτε σοβαρά τώρα, ή μας δουλεύετε; Τι κάνει ο εμβολιασμένος μέσα στη ΜΕΘ; Παίζει μπιρίμπα με τις νοσοκόμες;

Ο εμβολιασμένος κανονικά δεν θα έπρεπε να ήταν στη ΜΕΘ. Κανονικά, δεν θα έπρεπε να ήταν καν στο νοσοκομείο.

Ιδανικά, δεν θα έπρεπε να είχε αρρωστήσει καθόλου, ούτε ελαφρά.

Αλλιώς, τι διάολο εμβόλια είναι αυτά; Σε σκοτώνουν αντί να σε προστατέψουν;

Κι αυτό το τελευταίο δεν το λέω για πλάκα, ούτε «εκδικητικά». Ανοίξτε τα μάτια σας και δείτε τι γίνεται. Από τότε που ξεκίνησαν οι εμβολιασμοί, δεν έχουμε λιγότερες νοσηλείες και θανάτους (όπως θα έπρεπε), αλλά περισσότερα κι από τα δύο.

Και δεν συμβαίνει μόνο εδώ (για να πεις ότι είναι τοπικό φαινόμενο, ότι εμείς δεν κάνουμε κάτι καλά)· συμβαίνει σε όλες τις χώρες με υψηλά ποσοστά εμβολιασμού.

Παρ’όλ’ αυτά, κάποιοι «ειδικοί» προσπαθούν να μας πείσουν ότι αυτό δεν σημαίνει πως τα εμβόλια δεν είναι αποτελεσματικά... Τότε, τι σημαίνει ακριβώς; Μήπως σημαίνει ότι τα εμβόλια είναι δηλητηριώδη; Γιατί άλλη εξήγηση δεν φαίνεται να υπάρχει.

Όχι μόνο μπορούν να προκαλέσουν παρενέργειες, αλλά, αντί να βελτιώσουν την κατάσταση με τις μολύνσεις, την επιδεινώνουν. Τουλάχιστον, αυτή είναι η εικόνα που έχουμε μέχρι στιγμής από τα δεδομένα.

Και τα τελευταία που είχαμε είναι αυτά εδώ:

Αποκεί και πέρα άκουσα πως σταμάτησαν να τα δημοσιοποιούν. Είναι η εικόνα ακόμα χειρότερη;

Το γιατί συμβαίνει αυτό μπορεί ο καθένας μόνο να το μαντέψει, αλλά κάποιες αρκετά σωστές θεωρίες που έχω ακούσει είναι οι εξής:

  • Τα εμβόλια ισχυροποιούν τον ιό καθώς του φέρνουν αντίσταση (γνωστό από πολλούς επιστήμονες).
  • Τα εμβόλια βάζουν την ακίδα του ιού μέσα σου, οπότε ο ένας μολύνει τον άλλο αναλόγως το φορτίο του καθενός.
  • Ο ιός και τα εμβόλια μαζί έχουν συζητηθεί σε διεθνές φόρουμ ως βιολογικό όπλο (και αυτό το έχει πει ο David Martin, οπότε δεν μπορείς να το απορρίψεις ως συνωμοσιολογική θεωρία).

Ανεξαρτήτως του τι ακριβώς συμβαίνει, είναι δυνατόν ακόμα κάποιοι να μιλάνε, όχι μόνο για διάθεση αυτών των σκευασμάτων στο ευρύ κοινό, αλλά για υποχρεωτικότητα, αποκλεισμούς, και εκβιασμούς;

Είναι παράφρονες ή εγκληματίες;

Και γιατί ο κόσμος δεν αντιδρά, μαζικά; Τι χειρότερο περιμένει ακόμα να γίνει; Γιατί, μην αμφιβάλλετε, θ’ακολουθήσουν και χειρότερα αν δεν μπει σύντομα ένα φρένο. Πολύ χειρότερα. Είναι καταφανές απ’το πώς πηγαίνει η όλη υπόθεση από την αρχή.

Τι είναι, τελικά, εκείνο που κάποιοι επιδιώκουν; Να καταπολεμήσουν μια πανδημία ή να κρατάνε τον κόσμο σε τρομοκρατική καταστολή και υπό την επίδραση και εξάρτηση αμφιλεγόμενων χυμικών ουσιών;

 

 

Επίσης . . .

Επιλογές Ιουνίου (17/6)


A Book of Marionettes (1920) — Απεικονίσεις ακέφαλων (περ. 1175–1724) — Arent van Bolten — The Magician (W. Somerset Maugham) — Durenstein της Evelyn Waugh — Playing Catch, του Algernon Blackwood — Martin Monnickendam (1874–1943) — Βασικά βιβλία Sword & Planet (Don Wollheim, Edwin L. Arnold, Otis Adelbert) — Η Φαντασία ως το Κέντρο της Πραγματικότητας — Τρέιλερ ALIEN: EARTH του Ridley Scott — Jon Foreman — Το Sword & Sorcery του Pinnacle Books — Ιστορίες με ταξίδια στην τέταρτη διάσταση — Ο αρχαίος φόβος για τους ζωντανούς-νεκρούς

 

Φανταστικά Βιβλία


Όχι βιβλία φαντασίας· αυτά που είναι μόνο στο μυαλό μας

Υπάρχουν βιβλία φαντασίας, και μέσα σε αυτά υπάρχουν και φανταστικά βιβλία. Φανταστικά βιβλία, επίσης, μπορούν να υπάρξουν και σε βιβλία συμβατικής λογοτεχνίας, αλλά αυτό είναι πιο σπάνιο.

Ένα από τα γνωστότερα φανταστικά βιβλία είναι, φυσικά, το Νεκρονομικόν. Σύμφωνα με κάποιους δεν είναι καν φανταστικό αλλά υπάρχει· έχω, μάλιστα, μία μεταφρασμένη έκδοσή του από τις εκδόσεις Κάκτος. Δεν ξέρω, όμως, αν όντως μπορείς να καλέσεις τους δαίμονες για τους οποίους γράφει· δεν το έχω ποτέ δοκιμάσει. Οπότε, εδώ αναφέρομαι στο Νεκρονομικόν καθαρά ως φανταστικό βιβλίο, όπως το παρουσίαζε ο Lovecraft μέσα από τις αφηγήσεις του. Είναι ίσως το γνωστότερο φανταστικό βιβλίο σε αναγνώστες της φανταστικής λογοτεχνίας.

Αλλά υπάρχουν και πολλά ακόμα.

Κατ’αρχήν, όλα τα βιβλία που εμφανίζονται μέσα σε έναν φανταστικό κόσμο είναι, προφανώς, φανταστικά. Όμως, όταν αναφερόμαστε σε φανταστικό βιβλίο, μιλάμε για κάτι που ξεχωρίζει μέσα στην αφήγηση, κάτι που έχει συγκεκριμένο τίτλο και χρησιμότητα. Κάτι που μπορεί να έχει τη δυνατότητα να γίνει ακόμα και καλτ, όπως το Νεκρονομικόν.

[Συνέχισε να διαβάζεις]

 

Επιλογές Ιουνίου (4/6)


Καταπληκτικά γκράφιτι & Φάρος (εργοστάσιο τεχνητής νοημοσύνης στην Ελλάδα) & Ορολογία επιστημονικής φαντασίας από τα pulp & David Schleinkofer (1952-2025) & 366 παράξενες ταινίες & Ulrich Eichberger & «Παλιομοδίτικες» εικονογραφήσεις για το Hobbit (Tove Jansson) & Ο χάρτης της ξωτικοχώρας (Bernard Sleigh) & Δαιμονολογία & Unicodia (δωρεάν ο πιο ολοκληρωμένος πίνακας χαρακτήρων στον κόσμο) & Rafael Silveira & Ed Binkley & Οι Βίκινγκς στον Δρόμο του Μεταξιού & Citizen Sleeper: Spindlejack (δωρεάν σόλο roleplaying game) & Δαίδαλος (ο νέος ελληνικός υπερυπολογιστής) & Ατέρμονα links στο LinX (φυσικά)