Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...
21 / 1 / 2023

Τις προάλλες έλεγα για αυτό το θέμα-χάλι με τους συγγραφείς στην Ελλάδα, και έλεγα και ότι, όπως όλοι ξέρουν, οι αναγνώστες είναι ελάχιστοι, δυσανάλογοι ως προς τα βιβλία που κυκλοφορούν (κουτσά-στραβά όπως κυκλοφορούν). Και προς το τέλος έκανα και μια γρήγορη αναφορά στα ηλεκτρονικά βιβλία: ότι φαίνεται πως στην Ελλάδα ακόμα πιο λίγοι διαβάζουν ηλεκτρονικά βιβλία και χρησιμοποιούν συσκευές ανάγνωσης.

Παραδόξως – οι πάντες (ακόμα και κάτι άτομα άνω των 70) βλέπεις να είναι με smartphone στο χέρι!

Αυτή η έλλειψη ενδιαφέροντος προς τα ηλεκτρονικά βιβλία, για εμένα είναι τελείως παράλογη και νομίζω πως δείχνει δύο πράγματα.

Πρώτον, ότι ίσως να έχει γίνει κάποιο εσκεμμένο σαμποτάζ των ηλεκτρονικών βιβλίων από τους μεγαλοεκδότες (γιατί τα χάρτινα βιβλία τούς συμφέρουν καλύτερα) και άλλους που νομίζουν ότι το χάρτινο βιβλίο είναι το «κανονικό» βιβλίο. Αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι, μέσω πολλών διαύλων, τα ηλεκτρονικά βιβλία (ειδικώς τα δωρεάν) δεν προωθούνται ενώ τα χάρτινα προωθούνται κατά κόρον (και παρ’όλ’ αυτά, αμφίβολη είναι η κίνηση που έχουν).

Δεύτερον, η έλλειψη ενδιαφέροντος προς τα ηλεκτρονικά βιβλία δείχνει περίτρανα το πόσο τραγικά λίγοι είναι τελικά οι άνθρωποι που όντως ενδιαφέρονται να διαβάσουν.

Ο άνθρωπος που δεν ενδιαφέρεται πραγματικά να διαβάσει θα πάρει ένα χάρτινο βιβλίο και θα το λιβανίζει μισό χρόνο, αν όχι έναν χρόνο ολόκληρο, και στοίχημα είναι αν θα το τελειώσει. Άντε να διαβάσει δύο ή τρία βιβλία, το πολύ. Δεν είναι, ουσιαστικά, αναγνώστης. Είναι casual αναγνώστης. Το κάνει για πλάκα, όπως εγώ μπορεί να καπνίσω κάνα πούρο αλλά γενικά δεν καπνίζω πούρα.

Αυτός ο αναγνώστης συνυπολογίζεται στις μελέτες για αναγνώστες στην Ελλάδα.

Αλλά δεν είναι ο πραγματικός αναγνώστης. Δεν είναι ο φανατικός που διαβάζει συστηματικά λογοτεχνία. Αυτός ο άνθρωπος (και δεν τον κατηγορούμε, απλώς λέω ότι υπάρχει) δεν θα αγοράσει συσκευή για να διαβάζει ηλεκτρονικά βιβλία, ούτε θα αναζητήσει ηλεκτρονικά βιβλία, γιατί δεν τον ενδιαφέρει, αφού διαβάζει ελάχιστα.

Τα ηλεκτρονικά βιβλία ενδιαφέρουν περισσότερο αυτούς που διαβάζουν και περισσότερο. Είναι διευκόλυνση. Και είναι και πιο φτηνά (ή θα έπρεπε να είναι – αλλιώς είναι εκμετάλλευση), ή ακόμα και δωρεάν. Τα βρίσκεις εύκολα, τα βάζεις μέσα σε μια συσκευή, και διαβάζεις με την άνεσή σου, όπου και όπως θέλεις.

Το γεγονός ότι στην Ελλάδα δεν ενδιαφέρονται για τα ηλεκτρονικά βιβλία δείχνει ότι δεν ενδιαφέρονται για τα βιβλία γενικά. Διαφορετικά, με τέτοια κρίση στην οικονομία (εκτός των άλλων), μόνο ηλεκτρονικά βιβλία θα έπρεπε να διαβάζουν.

(Προσωπικά τα προτιμώ γιατί είναι πολύ πιο άνετα στο χέρι και εύκολο να βρεις εκείνο που θέλεις όταν το θέλεις. Και δεν πιάνουν και χώρο στην ήδη παραφορτωμένη βιβλιοθήκη μου. Και, ναι, εντάξει, μετράει και το ότι δεν χρειάζεται να πληρώνεις 15 ευρώ για ένα βιβλίο που ίσως και να μη σου αρέσει τελικά.)

 

 

Επίσης . . .

Επιλογές Ιουνίου (17/6)


A Book of Marionettes (1920) — Απεικονίσεις ακέφαλων (περ. 1175–1724) — Arent van Bolten — The Magician (W. Somerset Maugham) — Durenstein της Evelyn Waugh — Playing Catch, του Algernon Blackwood — Martin Monnickendam (1874–1943) — Βασικά βιβλία Sword & Planet (Don Wollheim, Edwin L. Arnold, Otis Adelbert) — Η Φαντασία ως το Κέντρο της Πραγματικότητας — Τρέιλερ ALIEN: EARTH του Ridley Scott — Jon Foreman — Το Sword & Sorcery του Pinnacle Books — Ιστορίες με ταξίδια στην τέταρτη διάσταση — Ο αρχαίος φόβος για τους ζωντανούς-νεκρούς

 

Φανταστικά Βιβλία


Όχι βιβλία φαντασίας· αυτά που είναι μόνο στο μυαλό μας

Υπάρχουν βιβλία φαντασίας, και μέσα σε αυτά υπάρχουν και φανταστικά βιβλία. Φανταστικά βιβλία, επίσης, μπορούν να υπάρξουν και σε βιβλία συμβατικής λογοτεχνίας, αλλά αυτό είναι πιο σπάνιο.

Ένα από τα γνωστότερα φανταστικά βιβλία είναι, φυσικά, το Νεκρονομικόν. Σύμφωνα με κάποιους δεν είναι καν φανταστικό αλλά υπάρχει· έχω, μάλιστα, μία μεταφρασμένη έκδοσή του από τις εκδόσεις Κάκτος. Δεν ξέρω, όμως, αν όντως μπορείς να καλέσεις τους δαίμονες για τους οποίους γράφει· δεν το έχω ποτέ δοκιμάσει. Οπότε, εδώ αναφέρομαι στο Νεκρονομικόν καθαρά ως φανταστικό βιβλίο, όπως το παρουσίαζε ο Lovecraft μέσα από τις αφηγήσεις του. Είναι ίσως το γνωστότερο φανταστικό βιβλίο σε αναγνώστες της φανταστικής λογοτεχνίας.

Αλλά υπάρχουν και πολλά ακόμα.

Κατ’αρχήν, όλα τα βιβλία που εμφανίζονται μέσα σε έναν φανταστικό κόσμο είναι, προφανώς, φανταστικά. Όμως, όταν αναφερόμαστε σε φανταστικό βιβλίο, μιλάμε για κάτι που ξεχωρίζει μέσα στην αφήγηση, κάτι που έχει συγκεκριμένο τίτλο και χρησιμότητα. Κάτι που μπορεί να έχει τη δυνατότητα να γίνει ακόμα και καλτ, όπως το Νεκρονομικόν.

[Συνέχισε να διαβάζεις]

 

Επιλογές Ιουνίου (4/6)


Καταπληκτικά γκράφιτι & Φάρος (εργοστάσιο τεχνητής νοημοσύνης στην Ελλάδα) & Ορολογία επιστημονικής φαντασίας από τα pulp & David Schleinkofer (1952-2025) & 366 παράξενες ταινίες & Ulrich Eichberger & «Παλιομοδίτικες» εικονογραφήσεις για το Hobbit (Tove Jansson) & Ο χάρτης της ξωτικοχώρας (Bernard Sleigh) & Δαιμονολογία & Unicodia (δωρεάν ο πιο ολοκληρωμένος πίνακας χαρακτήρων στον κόσμο) & Rafael Silveira & Ed Binkley & Οι Βίκινγκς στον Δρόμο του Μεταξιού & Citizen Sleeper: Spindlejack (δωρεάν σόλο roleplaying game) & Δαίδαλος (ο νέος ελληνικός υπερυπολογιστής) & Ατέρμονα links στο LinX (φυσικά)