28 / 3 / 2021
Τελευταία, έχω φωτογραφίσει πολλές αφίσες στους δρόμους της Αθήνας οι οποίες διαμαρτύρονται για την κατάσταση με τον κορονοϊό ή προειδοποιούν για τα χειρότερα που μπορεί να έρθουν. Τις παραθέτω εδώ, με κάποια ελάχιστα σχόλια κάτω από την καθεμία.
Εγώ θα έδινα σημασία αν ήμουν στη θέση σας...
Οδηγίες χρήσης: Κάνοντας κλικ επάνω στην εικόνα ή στα σχόλια, πηγαίνεις στην επόμενη εικόνα και στα επόμενα σχόλια. Αν θες να δεις την εικόνα μεγαλύτερη, κάνε δεξί κλικ επάνω της και διάλεξε «view image» ή «save image as...», ή τράβηξέ την σε άλλο tab του browser.

Αυτή την αφίσα τη βρήκα πιο πολλές φορές σκισμένη, κατακρεουργημένη, παρά ολόκληρη. Ήταν λες και λυσσασμένες γάτες να είχαν πέσει επάνω της. Και τι λέει; Κάτι που, ουσιαστικά, το ξέρουμε όλοι.

Λες;... Μπα, όχι... όχι... αποκλείεται...

Και πού να δεις τι θα γίνει τώρα με τα εμβόλια...

Ευχές για ένα μασκοφορεμένο έτος.

Παλιά, έκαναν τους αρρώστους για να μην πάνε στη δουλειά. Τώρα πρέπει να τους κάνουν για να έχουν δουλειά. Πώς αλλάζει ο κόσμος...

Άκου τι είπε, ο ψεύτης! Άκου τι βλασφημία είπε!
Καλά, δεν σέβεται καθόλου τους ήρωες γιατρούς που αγωνίζονται;
Πού βαδίζει αυτός ο κόσμος; Πού;

Ακριβώς αυτό: τα δικά μας σώματα. Δώσε σημασία. Αν είναι να τα πουλήσεις όλα, δύο πράγματα σού απομένουν: σώμα και μυαλό. Μην τα δίνεις κι αυτά.

Κατά τη γνώμη μου, θα έπρεπε να τους νοιάζει για τους μικρούς μαγαζάτορες. Γιατί αυτοί είναι το μόνο που στέκεται ανάμεσά τους και στις μεγάλες επιχειρήσεις που θα τους λιώσουν όταν δεν υπάρχει μεσαία τάξη και υπάρχουν μόνο άκρα.
Αλλά εγώ είμαι «ψεκασμένος»· μη με ακούτε.

Καλά, αυτοί τώρα με αντιγράφουν;
Ακριβώς αυτό που λένε.


Παράδειγμα ολόκληρης αφίσας και σκισμένης από γάτες.

Ψαγμένο.

Απόγνωση και οργή: τα φυσικά επακόλουθα της κορονοκρατίας.