Από τις αρχές αυτής της «πανδημίας» είχα την αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά· δείτε τα παλιά κείμενα στο αρχείο αυτού του blog. Δεν μπορούσα να πιστέψω την «πραγματικότητα» του όλου θέματος.

Διαισθητικά και μόνο καταλάβαινα ότι κάτι δεν πάει καλά. Και έκανα κάποιες προβλέψεις για το τι μπορεί να συμβεί. Όπως αποδείχτηκε, σχεδόν όλες οι προβλέψεις μου βγήκαν σωστές.

Και δεν το γράφω αυτό για να το παίξω έξυπνος ούτε προφήτης. Απλά έτυχε όλες οι προβλέψεις μου να βγουν σωστές – κάτι που απευχόμουν· και ορισμένα πράγματα, μάλιστα, τα είχα γράψει και λιγάκι για πλάκα, νομίζοντας ότι μάλλον ήταν υπερβολές.

Τελικά δεν ήταν υπερβολές.

Η «πανδημία» είναι σίγουρα μια τρομοκρατική απάτη. Το PCR τεστ που χρησιμοποιείται, και ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιείται, πάντα θα εμφανίζει «κρούσματα». Αν κάποιοι δεν θέλουν ποτέ να τελειώσει η πανδημία, η πανδημία ποτέ δεν θα τελειώσει. Είναι, μάλιστα, και η πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία που κρούσμα μιας νόσου θεωρείται ο φορέας του ιού (που μπορεί να είναι πλήρως ασυμπτωματικός, άρα και ακίνδυνος)! Κανονικά, κρούσματα είναι μόνο οι νοσούντες. Τα «κρούσματα» για τα οποία ακούτε κάθε μέρα από τα ΜΜΕ είναι μια τρομοκρατική, παραπλανητική απάτη.

Δεν πιστεύετε εμένα; Διαβάστε τα εδώ πιο αναλυτικά. Δεν είναι πράγματα που τα βγάζω από το κεφάλι μου. Αλλά τα είχα ήδη προβλέψει. Το διαισθανόμουν ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά.

Μετά, ήρθαν τα εμβόλια και παίχτηκε όλο εκείνο το αστείο θέατρο με το φορτηγάκι και τους φρουρούς, σαν να φυλούσαν το χρυσάφι του Φορτ Νοξ. Όταν τα είδα έφριξα τόσο πολύ που έγραψα εδώ ένα κείμενο το οποίο όταν το ξανακοιτάζω μού φαίνεται υπερβολικό στη φρασεολογία του σε κάποια σημεία.

Ήμουν, όμως, 100% σωστός – πάλι απλά και μόνο διαισθητικά. Είχα πει ότι αποκλείεται αυτά τα εμβόλια να μην είναι πειραματικά και, άρα, επικίνδυνα, και ότι όσοι τα προωθούν είναι άκρως ανεύθυνοι και απάνθρωποι. Τότε, κάτι τσιράκια της κορονοκρατίας είχαν εμφανιστεί μέσα από τις γλοιώδεις τρύπες τους και με έβριζαν ενώ συγχρόνως προσπαθούσαν να με πείσουν για την καλοσύνη των εμβολίων...

Τρεις, τέσσερις μήνες μετά αποδείχτηκε ότι τα εμβόλια και πειραματικά είναι και έχουν περισσότερες παρενέργειες απ’ό,τι προσωπικά υπολόγιζα, και ούτε αποτελεσματικά είναι. Για να είμαι ειλικρινής, δεν νόμιζα ότι θα ήταν τόσο επικίνδυνα, αλλά και πάλι τα θεωρούσα επικίνδυνα – όπως και κάθε φάρμακο (είμαι γενικά εναντίον των φαρμάκων – πιστεύω ότι πρέπει να παίρνεις φάρμακα μόνο όταν σου είναι απολύτως απαραίτητα και ποτέ άλλοτε).

Είχα υποθέσει ότι τα εμβόλια θα προσπαθούσαν να τα επιβάλουν, να τα κάνουν υποχρεωτικά, να διαιρέσουν την κοινωνία στα δύο (ψάξτε παλιότερα κείμενα σ’αυτό το blog και θα τα βρείτε). Κάποιοι πίστευαν ότι αυτό δεν θα γινόταν. Κάποιοι πίστευαν ότι η ΕΕ θα τους σταματούσε.

Τελικά, φτάσαμε εκεί.

Όπως είπα, δεν τα γράφω όλα αυτά για να το παίξω τώρα έξυπνος ή προφήτης. Ο τρόπος που τα «μάντεψα» είναι απλός. Σκεφτόμουν τη συνέχεια του σεναρίου (γιατί για σενάριο πρόκειται) σαν να το έγραφα ως μυθιστόρημα. Η συνταγή είναι: λογική συνέπεια + φαντασία. Φαντάζεσαι τι θα ακολουθήσει λογικά παρακάτω βάσει των όσων έχουν προηγηθεί.

Νομίζατε εσείς ότι η Κουλή κυβέρνηση, ύστερα από την αδιαλλαξία και φασιστικότητα που είχε επιδείξει ως τώρα με τα lockdown κτλ, θα κώλωνε να επιβάλλει καταναγκαστικό εμβολιασμό; Αυτό θα ήταν τρομερό twist από τον σεναριογράφο, το οποίο δεν γράφτηκε ποτέ.

Το μόνο twist που συνέβη είναι, ίσως, οι αντιδράσεις και οι διαδηλώσεις που έχουμε αρχίσει να βλέπουμε. Αυτό θα μπορούσες να πεις ότι έχει ξεκινήσει να το γράφει άλλος σεναριογράφος.

Και κάθομαι τώρα και σκέφτομαι πώς θα εξελιχτεί το πράγμα... και δεν είμαι σίγουρος. Βλέπω δύο δρόμους, και μου μοιάζουν και οι δύο πολύ σκοτεινοί και πολύ βίαιοι.

Η Κουλή κυβέρνηση, αλλά και όλες οι άλλες κυβερνήσεις στον κόσμο που έχουν επιβάλλει παρόμοια φασιστικά μέτρα με το covid-pass, δεν νομίζω ότι σκοπεύουν να διαπραγματευτούν ή να αλλάξουν ρότα, ό,τι κι αν συμβεί. Προχωρούν προς την εκτέλεση ενός σχεδίου όπως ένας καλός φανατικός: μη δίνοντας σημασία σε τίποτα. Αυτό, νομίζω, είναι δεδομένο· δεν μπορεί πλέον να αμφισβητηθεί.

Ο ένας δρόμος είναι ο πιο γρήγορος, αλλά δεν ξέρω αν είναι δυνατόν να τον ακολουθήσουμε. Θα γίνουν τα εξής: Ο κόσμος θα ξεσηκωθεί, και εδώ και σε όλες τις χώρες του κόσμου. Θα γίνουν φοβερές διαδηλώσεις. Θα συμβούν και κάποια πολύ άσχημα και πολύ βίαια πράγματα. Αλλά, στο τέλος, η κατακραυγή θα είναι τόσο μεγάλη που οι κυβερνήσεις δεν θα μπορούν να επιβάλλουν τα καταναγκαστικά μέτρα. Θα καταρρεύσουν, αν όχι εκ των πραγμάτων, τότε επί της ουσίας. Θα επικρατήσει μια κατάσταση πλήρους αναρχίας, αν και μάλλον όχι εκείνου του είδους που σημαίνει κλεψιές και φόνοι. Θα είναι μια αναρχία γενικής φύσης, όπου κανένας δεν θα δίνει σημασία σε τίποτα που λέει η κυβέρνηση. Αυτό, σταδιακά, θα εξαναγκάσει το πολιτικό σύστημα να δημιουργήσει μια οικουμενική κυβέρνηση ή ένα τελείως διαφορετικό πολιτικό σχηματισμό, που θα προσπαθήσει, χωρίς να επιβάλλει υποχρεωτικότητες, να ανασυγκροτήσει τη διαλυμένη κοινωνία. Κι αν όλα αυτά είναι να γίνουν, πρέπει να γίνουν ώς τα τέλη 2021 με αρχές 2022. Και μιλάω σε παγκόσμιο επίπεδο, όχι μόνο στην Ελλάδα.

Αυτός είναι, κατά τη γνώμη μου, ο καλύτερος από τους δύο δρόμους, αυτός που θα προκαλέσει τις λιγότερες βλάβες.

Ο άλλος δρόμος είναι πολύ χειρότερος: Θα επιβληθούν μέτρα που θα είναι απαίσια, φασιστικά, και διχαστικά από τον Σεπτέμβριο. Ένα γενικευμένο Απαρτχάιντ, όπου ο ανεμβολίαστος δεν θα μπορεί να μπει σε κανέναν κλειστό χώρο – ούτε σε καταστήματα τροφίμων ούτε σε λεωφορεία ούτε πουθενά. Ίσως να τον κυνηγάνε ακόμα και στους δρόμους. Οι εμβολιασμένοι θα εξαναγκάζονται να εμβολιάζονται ξανά, για να συνεχίζουν να είναι εμβολιασμένοι. Οι παρενέργειες θα γίνεται συστηματική προσπάθεια να αποκρύπτονται. Ο κόσμος θα υποφέρει και θα καταπιέζεται είτε είναι εμβολιασμένος είτε ανεμβολίαστος. Ο κόσμος θα αρρωσταίνει από τα ίδια τα εμβόλια. Τα «κρούσματα» συνεχώς θα αυξάνονται, και η τρομοπανδημία θα συνεχίζεται. Ο θάνατος θα είναι σύντροφός μας πιστός, όχι εξαιτίας της «πανδημίας» πλέον, αλλά εξαιτίας διάφορων ασθενειών που θα αρχίσουν να εμφανίζονται (όλως τυχαίως). Τα φάρμακα θα πωλούνται σαν καραμέλες.

Ο κόσμος θα υποφέρει και θα καταπιέζεται με μόνη πραγματική αιτία την διάθεση επιβολής ελέγχου από ορισμένες ελίτ και τη διάθεση για κερδοσκοπία μέσω της πώλησης φαρμάκων που κανονικά δεν θα χρειαζόταν να πωλούνται σε τέτοιες ποσότητες.

Αυτό θα συνεχιστεί ώς τα τέλη του 2021, και πιθανότατα και όλο το 2022, παρά τις διαμαρτυρίες που θα γίνονται. Ίσως, μάλιστα, οι διαμαρτυρίες να ποινικοποιηθούν. Ωστόσο, ολοένα και περισσότερος κόσμος θα αρχίσει να αντιλαμβάνεται τη φρικαλεότητα τού τι συμβαίνει και ότι δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για τέλος της πανδημίας επειδή κάποιοι θέλουν η πανδημία να διαιωνίζεται και το υγειονομικό διαβατήριο (ξεκάθαρη παραβίαση προσωπικών δεδομένων) να γίνεται τρόπος (και τρόμος) ζωής και διαρκούς ελέγχου των πάντων.

Αναμενόμενα, όμως, η αντίδραση και όλη αυτή η ταλαιπωρία και η μιζέρια του κόσμου θα δημιουργήσουν ρήξεις. Οι κυβερνήσεις, φυσικά, δεν θα κάνουν πίσω· θα συνεχίσουν τον χαβά τους.

Και τι συμβαίνει όταν έχεις δύο αντίπαλες παρατάξεις που η μία είναι άκρως φανατική και αμετακίνητη ενώ η άλλη καταπιέζεται και δεν αντέχει άλλο;

Πόλεμος.

Αλλά θα είναι ένας παράξενος πόλεμος. Θα είναι ένας παγκόσμιος εμφύλιος πόλεμος, όπου οι πολίτες κάθε χώρας θα είναι εναντίον της κυβέρνησής τους και εναντίον της παγκόσμιας τυραννίας που προσπαθεί να επιβληθεί.

Κάποιοι έλεγαν ότι ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος δεν θα γίνει ποτέ επειδή υπάρχουν υπερσύγχρονα, τρομερά καταστροφικά όπλα που θα ισοπέδωναν τα πάντα αν ποτέ συνέβαινε.

Αυτός ο πόλεμος εναντίον της κορονοκρατίας θα είναι εκ των έσω, θα είναι εμφύλιου τύπου, δεν θα είναι μεταξύ κρατών, δεν θα εκτοξευτούν πύραυλοι. Ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος θα είναι η κοινωνία που τρώει τον εαυτό της σαν τέρας που έχει παραφρονήσει.

Ελάτε τώρα και βγάλτε με ψεύτη. Σας παρακαλώ. Γιατί, αν φτάσουμε σε τέτοια σημεία, τότε αυτός ο κόσμος είναι πολύ πιο σκατά απ’ό,τι φανταζόμουν.

*

Τι προτείνω, προσωπικά και μόνο, για την αποφυγή τέτοιων φρικτών καταστάσεων;

Δε θα περίμενα ποτέ ότι θα το έλεγα αυτό, γιατί πιστεύω πως πρέπει να υπάρχει ελευθερία επιλογής, ακόμα και σε όσους θέλουν να πάρουν ίσως κάτι βλαπτικό όπως είναι τα ναρκωτικά ή όπως είναι αυτά τα μη-εμβόλια της κορονοκρατίας.

Τώρα, όμως, θα το πω. Μία είναι η λύση για να τους σπάσετε πλήρως τον τσαμπουκά: ΜΗΝ ΕΜΒΟΛΙΑΖΕΣΤΕ, ρε ανόητοι! Και όσοι έχετε εμβολιαστεί ήδη, μην ξαναεμβολιαστείτε ποτέ.

Όταν δεν εμβολιάζεστε μαζικά, τι θα κάνουν; Θα εξαναγκαστούν να διαλυθούν. Τα πάντα τα έχουν επικεντρώσει γύρω από αυτά τα εμβόλια. Είναι καταφανές. Τα πάντα, από την αρχή, οδηγούσαν στην επιβολή των εμβολιασμών και στην, εν συνεχεία, επιβολή του υγειονομικού διαβατηρίου. Στην καταστρατήγηση, δηλαδή, κάθε δημοκρατικού δικαιώματος και προσωπικής ελευθερίας – ακόμα και των βασικών ελευθεριών επάνω στο σώμα σου.

ΜΗΝ ΕΜΒΟΛΙΑΖΕΣΤΕ.

ΜΗΝ ΥΠΑΚΟΥΤΕ ΚΑΝΕΝΑ ΜΕΤΡΟ. Μην κάνετε τίποτα από αυτά που σας λένε. Μην περιορίζεστε από τίποτα.

Σε τελική ανάλυση, είναι δυνατόν να μιλάμε για «νόμους» όταν αυτοί οι νόμοι αλλάζουν ανά δύο εβδομάδες; Ποια αξιοπιστία έχουν; Ποια εγκυρότητα μπορεί ποτέ να έχουν; Γιατί να τους πάρουμε σοβαρά; Πείτε μου τώρα ποιος είναι ο νόμος σχετικά με τις μάσκες αυτή τη στιγμή; Όχι, πείτε μου! Γιατί εγώ δεν θυμάμαι, τόσες φορές που τον έχουν αλλάξει.

Αυτά είναι αστεία πράγματα. Εκτός του ότι οι νόμοι τους είναι αντισυνταγματικοί και εναντίον του διεθνούς δικαίου και της βιοηθικής, αλλάζουν και κάθε {[τυχαία ζαριά] + 5} ημέρες.

Ο κ. Κων/νος Φαρσαλινός είχε πει σε μια εκπομπή ότι ο νόμος αλλάζει ανά πάσα στιγμή. Αλλά το Δίκαιο και η Ηθική είναι πάνω από τον νόμο.

Και, σύμφωνα με το Δίκαιο και την Ηθική, υποχρεωτικές ιατρικές πράξεις – όπως εμβολιασμός – δεν νοούνται. Τέλος συζήτησης.

Όλα τα παραπάνω είναι καθαρά ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ μου απόψεις. Δεν ωθώ κανέναν να κάνει τίποτα, ή να μην κάνει τίποτα. Απλά λέω τη γνώμη μου γενικά και αόριστα.

Ας πράξει ο καθένας όπως νομίζει και όπως τον οδηγεί η συνείδησή του.

Ένα πράγμα μόνο το δηλώνω ξεκάθαρα: Δεν εμβολιάζομαι με καμία δύναμη, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει τον θάνατό μου. Κανείς δεν θα με υποχρεώσει σε μια ιατρική πράξη που δεν θέλω να κάνω. Είμαι γενικά εναντίον των φαρμάκων, δεν παίρνω φάρμακα παρά μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, πολύ σπάνιες, και δεν σκοπεύω να αρχίσω τώρα επειδή θέλει να μου το επιβάλλει η Κουλή κυβέρνηση.

Να πάει να γαμηθεί η Κουλή κυβέρνηση.

*

(Για τυχόν πληκτρολογικά ολισθήματα σε αυτό το κείμενο δεν φταίει ο μη-εμβολιασμός μου· φταίει ο δαίμων του πληκτρολογίου, όπως πάντα.)