Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...
13 / 1 / 2020

Πολλοί, ανάμεσα στους οποίους και εμείς, οι Έλληνες, μιλάνε για “ένδοξο” παρελθόν, για “παλιές ημέρες” που τότε “τα πάντα ήταν καλύτερα”, που η κοινωνία είχε “αξίες”, που οι άνθρωποι ήταν πιο έξυπνοι, που είχαν ακόμα και πιο ανεπτυγμένη τεχνολογία, ή υπήρχαν “ανώτερες” φυλές (ναι, το τελευταίο είναι η κλασική μυθολογία του ναζισμού). Και αυτό έχει περάσει και σε πολλές αφηγήσεις, ιστορίες, και παραμύθια: ότι παλιά υπήρχε κάτι το ένδοξο, κάτι το καλύτερο, κάτι το ανώτερο από το τωρινό. Πάρε για παράδειγμα τους μύθους του Βασιλιά Αρθούρου – κάποτε ήταν ένας καλός βασιλιάς με καλούς ιππότες, και τα λοιπά και τα λοιπά. Πάρε για παράδειγμα ακόμα και το Star Wars: στην αρχική τριλογία ο Όμπιουαν λέει στον Λουκ, στην αρχή, ότι το φωτόσπαθο είναι ένα όπλο από μια καλύτερη, “ευγενέστερη” εποχή.

Και, φυσικά, αυτό είναι ένα concept που έχει περάσει και σε πάρα πολλά βιβλία φανταστικής λογοτεχνίας, όπου υπήρχε παλιά μια εποχή που στα πάντα ήταν καλύτερη από την τωρινή.

Είναι ένα ευχάριστο παραμύθι, μπορεί να αποτελέσει ακόμα και αποτελεσματική προπαγάνδα, αλλά είναι κατά βάση αυτό: μύθος. Δεν υπήρχε ποτέ εποχή που ήταν σε όλα καλύτερη. Και όσοι συγγραφείς, ακόμα και βιβλίων φαντασίας, θέλουν να είναι ειλικρινείς το δείχνουν αυτό, έστω κι αν οι λαοί που παρουσιάζουν μες στα βιβλία τους φαίνεται να πιστεύουν στο παραμύθι του ένδοξου παρελθόντος.

Φυσικά, υπήρχαν κοινωνίες στο παρελθόν που ήταν πολύ ανεπτυγμένες από διάφορες απόψεις – κοινωνικά, επιστημονικά, φιλοσοφικά, νοητικά, τεχνολογικά. Ίσως να υπήρχαν ακόμα και τεχνολογίες που δεν υπάρχουν σήμερα, ή χαμένες επιστήμες. Ίσως, μάλιστα, στο παρελθόν να υπήρχαν πράγματα που κανείς σήμερα δεν μπορεί να φανταστεί, ή δεν τολμά να υποθέσει, ή προτιμά να αποκρύπτει όταν κάποιο “ανεξήγητο” σημάδι παρουσιάζεται.

Αλλά... καλύτερη εποχή; Στα πάντα;

Είσαι σοβαρός;

Δεν υπήρχε ποτέ τέτοιο πράγμα. Σε όλες τις εποχές είχαν και τα προβλήματά τους. Αυτό μπορείς να το παρατηρήσεις αν προσέξεις τι λέει η αντικειμενική Ιστορία. Και αυτό είναι και το πιο λογικό να υποθέσεις, άλλωστε. Οι άνθρωποι πάντα ήταν άνθρωποι, και πάντα έκαναν τις ίδιες, ή παρόμοιες, μαλακίες. Δεν υπάρχουν τέλειοι άνθρωποι, ή τέλειες φυλές. Δυστυχώς. Αν υπήρχαν, τώρα θα ζούσαμε σε παράδεισο. Θα τα είχαν καταφέρει πλέον.

Κι αυτό, νομίζω, είναι αρκετά σημαντικό να έχει κανείς υπόψη του προτού μπει στο τρυπάκι τού παλιά-ίσον-καλά. Παλιά δεν σημαίνει καλά. Παλιά, απλά, σημαίνει διαφορετικά.

 

 

Επίσης . . .

Επιλογές Ιουνίου (17/6)


A Book of Marionettes (1920) — Απεικονίσεις ακέφαλων (περ. 1175–1724) — Arent van Bolten — The Magician (W. Somerset Maugham) — Durenstein της Evelyn Waugh — Playing Catch, του Algernon Blackwood — Martin Monnickendam (1874–1943) — Βασικά βιβλία Sword & Planet (Don Wollheim, Edwin L. Arnold, Otis Adelbert) — Η Φαντασία ως το Κέντρο της Πραγματικότητας — Τρέιλερ ALIEN: EARTH του Ridley Scott — Jon Foreman — Το Sword & Sorcery του Pinnacle Books — Ιστορίες με ταξίδια στην τέταρτη διάσταση — Ο αρχαίος φόβος για τους ζωντανούς-νεκρούς

 

Φανταστικά Βιβλία


Όχι βιβλία φαντασίας· αυτά που είναι μόνο στο μυαλό μας

Υπάρχουν βιβλία φαντασίας, και μέσα σε αυτά υπάρχουν και φανταστικά βιβλία. Φανταστικά βιβλία, επίσης, μπορούν να υπάρξουν και σε βιβλία συμβατικής λογοτεχνίας, αλλά αυτό είναι πιο σπάνιο.

Ένα από τα γνωστότερα φανταστικά βιβλία είναι, φυσικά, το Νεκρονομικόν. Σύμφωνα με κάποιους δεν είναι καν φανταστικό αλλά υπάρχει· έχω, μάλιστα, μία μεταφρασμένη έκδοσή του από τις εκδόσεις Κάκτος. Δεν ξέρω, όμως, αν όντως μπορείς να καλέσεις τους δαίμονες για τους οποίους γράφει· δεν το έχω ποτέ δοκιμάσει. Οπότε, εδώ αναφέρομαι στο Νεκρονομικόν καθαρά ως φανταστικό βιβλίο, όπως το παρουσίαζε ο Lovecraft μέσα από τις αφηγήσεις του. Είναι ίσως το γνωστότερο φανταστικό βιβλίο σε αναγνώστες της φανταστικής λογοτεχνίας.

Αλλά υπάρχουν και πολλά ακόμα.

Κατ’αρχήν, όλα τα βιβλία που εμφανίζονται μέσα σε έναν φανταστικό κόσμο είναι, προφανώς, φανταστικά. Όμως, όταν αναφερόμαστε σε φανταστικό βιβλίο, μιλάμε για κάτι που ξεχωρίζει μέσα στην αφήγηση, κάτι που έχει συγκεκριμένο τίτλο και χρησιμότητα. Κάτι που μπορεί να έχει τη δυνατότητα να γίνει ακόμα και καλτ, όπως το Νεκρονομικόν.

[Συνέχισε να διαβάζεις]

 

Επιλογές Ιουνίου (4/6)


Καταπληκτικά γκράφιτι & Φάρος (εργοστάσιο τεχνητής νοημοσύνης στην Ελλάδα) & Ορολογία επιστημονικής φαντασίας από τα pulp & David Schleinkofer (1952-2025) & 366 παράξενες ταινίες & Ulrich Eichberger & «Παλιομοδίτικες» εικονογραφήσεις για το Hobbit (Tove Jansson) & Ο χάρτης της ξωτικοχώρας (Bernard Sleigh) & Δαιμονολογία & Unicodia (δωρεάν ο πιο ολοκληρωμένος πίνακας χαρακτήρων στον κόσμο) & Rafael Silveira & Ed Binkley & Οι Βίκινγκς στον Δρόμο του Μεταξιού & Citizen Sleeper: Spindlejack (δωρεάν σόλο roleplaying game) & Δαίδαλος (ο νέος ελληνικός υπερυπολογιστής) & Ατέρμονα links στο LinX (φυσικά)