Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...
12 / 3 / 2021

Από τότε που ξεκίνησε η πανδημία ώς τώρα, έχω γράψει δυόμισι βιβλία (όχι για τον κορονοϊό), και λέω δυόμισι επειδή στο ένα ήμουν ήδη στη μέση όταν η κατάσταση ξεκίνησε. Αλλά αυτό δεν είναι ακόμα ένα post για τον κορονοϊό. Τώρα διορθώνω ένα βιβλίο και, όταν συμβαίνει αυτό, έχω πολλή δουλειά και, συγχρόνως, μπορεί να προσέξω και διάφορα γλωσσολογικά θέματα που έχουν ενδιαφέρον.

Τελευταία, πρόσεξα το απλά και το απλώς.

Τσεκάροντας δύο λεξικά – αυτό του Μπαμπινιώτη και το Μείζον Τεγόπουλου-Φυτράκη – βλέπεις ότι θεωρούν πως το απλά, ως επίρρημα, σημαίνει «με απλό τρόπο» και τίποτε άλλο, ενώ το απλώς σημαίνει «μόνο» και τίποτε άλλο.

Διαφωνώ, όμως, με αυτό· και δεν είναι η πρώτη φορά που διαφωνώ με κάποια «επίσημη» άποψη για τη γλώσσα – βλ., πχ, το post μου για το επιτίθεμαι/επιτίθομαι.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, πιστεύω ότι το απλά έχει περισσότερες χρήσεις, κι αυτό αποδεικνύεται από την καθημερινότητα. Το απλά μπορεί άνετα να έχει και την έννοια του «μόνο».

Ας δούμε κάποια καθημερινά παραδείγματα:

  • Δεν ήθελα να σε προσβάλλω, απλά τη γνώμη μου είπα.
  • Τα παιδιά απλά περνούσαν τον δρόμο, δεν έκαναν τίποτα κακό.
  • Αυτός ο δρόμος δεν είναι και τόσο στρωτός, απλά είναι πιο γρήγορος.

Όλες αυτές οι περιπτώσεις, σύμφωνα με τα λεξικά, με την «επίσημη» χρήση, θα έπρεπε να είχαν γραφτεί με απλώς, όχι με απλά. Το απλά υποτίθεται ότι πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο για πράγματα όπως: «Έκανε τη δουλειά απλά και γρήγορα» – δηλαδή, «με απλό τρόπο και γρήγορο τρόπο».

Αυτό όμως καταρρίπτεται από την ίδια την καθημερινή χρήση της γλώσσας, όπου το απλά χρησιμοποιείται και ως «με απλό τρόπο» και ως «μόνο», χωρίς κανένα πρόβλημα στην κατανόηση.

Αντιθέτως, το απλώς δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να πεις «με απλό τρόπο». Πχ, δεν μπορείς να γράψεις: «Έκανε τη δουλειά απλώς και γρήγορα» για να εννοήσεις ότι την έκανε με απλό τρόπο – δεν βγάζει νόημα. Το απλώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για προτάσεις όπως: «Δεν ήθελα να σε προβάλλω, απλώς τη γνώμη μου είπα».

Αυτά, για εμένα, σημαίνουν το εξής: Το απλά μπορεί να χρησιμοποιεί και για να εννοήσεις «με απλό τρόπο» και ως «μόνο»· αλλά το απλώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο ως «μόνο». Δηλαδή, το απλά έχει περισσότερες χρήσεις, και δεν υπάρχει κανένας ουσιαστικός λόγος να περιορίσεις τις χρήσεις του. Ούτε μπορεί να γίνει συντακτικό μπλέξιμο και να μην ξέρουμε τι θέλεις να πεις, γιατί καταλαβαίνουμε αμέσως τι θέλεις να πεις από τα συμφραζόμενα. Και, σε τελική ανάλυση, αν ποτέ υπάρχει κίνδυνος σύγχυσης στον λόγο, μπορείς πάντα να χρησιμοποιήσεις εναλλακτικά το απλώς για τις περιπτώσεις του «μόνο».

 

 

Επίσης . . .

Επιλογές Ιουνίου (17/6)


A Book of Marionettes (1920) — Απεικονίσεις ακέφαλων (περ. 1175–1724) — Arent van Bolten — The Magician (W. Somerset Maugham) — Durenstein της Evelyn Waugh — Playing Catch, του Algernon Blackwood — Martin Monnickendam (1874–1943) — Βασικά βιβλία Sword & Planet (Don Wollheim, Edwin L. Arnold, Otis Adelbert) — Η Φαντασία ως το Κέντρο της Πραγματικότητας — Τρέιλερ ALIEN: EARTH του Ridley Scott — Jon Foreman — Το Sword & Sorcery του Pinnacle Books — Ιστορίες με ταξίδια στην τέταρτη διάσταση — Ο αρχαίος φόβος για τους ζωντανούς-νεκρούς

 

Φανταστικά Βιβλία


Όχι βιβλία φαντασίας· αυτά που είναι μόνο στο μυαλό μας

Υπάρχουν βιβλία φαντασίας, και μέσα σε αυτά υπάρχουν και φανταστικά βιβλία. Φανταστικά βιβλία, επίσης, μπορούν να υπάρξουν και σε βιβλία συμβατικής λογοτεχνίας, αλλά αυτό είναι πιο σπάνιο.

Ένα από τα γνωστότερα φανταστικά βιβλία είναι, φυσικά, το Νεκρονομικόν. Σύμφωνα με κάποιους δεν είναι καν φανταστικό αλλά υπάρχει· έχω, μάλιστα, μία μεταφρασμένη έκδοσή του από τις εκδόσεις Κάκτος. Δεν ξέρω, όμως, αν όντως μπορείς να καλέσεις τους δαίμονες για τους οποίους γράφει· δεν το έχω ποτέ δοκιμάσει. Οπότε, εδώ αναφέρομαι στο Νεκρονομικόν καθαρά ως φανταστικό βιβλίο, όπως το παρουσίαζε ο Lovecraft μέσα από τις αφηγήσεις του. Είναι ίσως το γνωστότερο φανταστικό βιβλίο σε αναγνώστες της φανταστικής λογοτεχνίας.

Αλλά υπάρχουν και πολλά ακόμα.

Κατ’αρχήν, όλα τα βιβλία που εμφανίζονται μέσα σε έναν φανταστικό κόσμο είναι, προφανώς, φανταστικά. Όμως, όταν αναφερόμαστε σε φανταστικό βιβλίο, μιλάμε για κάτι που ξεχωρίζει μέσα στην αφήγηση, κάτι που έχει συγκεκριμένο τίτλο και χρησιμότητα. Κάτι που μπορεί να έχει τη δυνατότητα να γίνει ακόμα και καλτ, όπως το Νεκρονομικόν.

[Συνέχισε να διαβάζεις]

 

Επιλογές Ιουνίου (4/6)


Καταπληκτικά γκράφιτι & Φάρος (εργοστάσιο τεχνητής νοημοσύνης στην Ελλάδα) & Ορολογία επιστημονικής φαντασίας από τα pulp & David Schleinkofer (1952-2025) & 366 παράξενες ταινίες & Ulrich Eichberger & «Παλιομοδίτικες» εικονογραφήσεις για το Hobbit (Tove Jansson) & Ο χάρτης της ξωτικοχώρας (Bernard Sleigh) & Δαιμονολογία & Unicodia (δωρεάν ο πιο ολοκληρωμένος πίνακας χαρακτήρων στον κόσμο) & Rafael Silveira & Ed Binkley & Οι Βίκινγκς στον Δρόμο του Μεταξιού & Citizen Sleeper: Spindlejack (δωρεάν σόλο roleplaying game) & Δαίδαλος (ο νέος ελληνικός υπερυπολογιστής) & Ατέρμονα links στο LinX (φυσικά)