Είχα δει από καιρό την ταινία Captain Blood – παλιά ταινία αλλά αρκετά καλή, ακόμα και για τα σημερινά δεδομένα. Μου άρεσε το γεγονός ότι ήταν, επιτέλους, μια σοβαρή ταινία με πειρατές – κάτι που μοιάζει να προσπαθεί να εκλείψει τελευταία.
Είχα, λοιπόν, υπόψη μου να διαβάσω και το ομώνυμο βιβλίο στο οποίο είναι βασισμένη η ταινία, αλλά όλο κάτι άλλο τύχαινε και το άφηνα για μετά. Τώρα ήρθε πια η ώρα του. Και ανακάλυψα, μάλιστα, ότι δεν είναι ένα, αλλά ολόκληρη τριλογία. Είπα να ξεκινήσω από το πρώτο, και βλέπουμε. Έχω διαβάσει περίπου το μισό μέχρι στιγμής, και οι εντυπώσεις μου είναι καλές, αν και κάποια πράγματα μέσα στο βιβλίο είναι, αναμενόμενα, απαρχαιωμένα.
Είναι γραμμένο σε ανοιχτή οπτική γωνία τρίτου προσώπου αλλά με εξωτερικό αφηγητή ο οποίος γίνεται φανερός: δηλαδή, κάνει σχέδια, κριτικάρει ακόμα και τους χαρακτήρες σε κάποιες περιπτώσεις – τις πράξεις τους, τις νοοτροπίες τους. Αυτό γενικά δεν είναι κάτι που μου αρέσει. Παρότι είμαι λάτρης της ανοιχτής οπτικής γωνίας τρίτου προσώπου, μου φαίνεται λιγάκι κιτς να υπάρχει αφηγητής-παντογνώστης που κάνει τέτοια σχόλια μες στην ιστορία. Ωστόσο, αν είναι να γράψεις κάτι τέτοιο, δεν θα μπορούσα να φανταστώ καλύτερο τρόπο για να το κάνεις απ’ό,τι ο Sabatini, ο συγγραφέας του Captain Blood. Στην αρχή νόμιζα ότι απλά θα ήταν ένας τελείως απρόσωπος, ξεκάρφωτος αφηγητής-παντογνώστης· μετά, όμως, διαπίστωσα ότι γράφει μες στο βιβλίο πώς έμαθε για τις περιπέτειες του Captain Blood, ποιες είναι οι πηγές του· κι αυτό, τουλάχιστον, δίνει κάποια ουσία στην ύπαρξη αφηγητή.
Ένα άλλο θέμα είναι ο διάλογος. Παρότι δεν είναι γενικά κακός – είναι αρκετά πνευματώδης, ακόμα και για τα δικά μου γούστα – μοιάζει κι αυτός απαρχαιωμένος. Χρησιμοποιούνται εκφράσεις και λεξιλόγιο που σήμερα θα θεωρούσες αστείο να χρησιμοποιήσεις.
Και ο βασικός χαρακτήρας, ο Peter Blood, κάπου-κάπου νομίζεις ότι παραείναι τέλειος για να είναι πραγματικός. Υπάρχει τίποτα δεν μπορεί να κάνει καλά; Είναι τρομερός γιατρός, τρομερός μαχητές, πολύ έξυπνος, ξέρει να κρίνει τον χαρακτήρα των άλλων, είναι ετοιμόλογος και πειστικός, έχει αρχηγική παρουσία...
Παρ’όλ’ αυτά, η ιστορία εξελίσσεται μέχρι στιγμής σε μια εξαιρετική πειρατική περιπέτεια που σήμερα δύσκολα συναντάς παρόμοια. Έχει κάτι το οποίο σε συνεπαίρνει και διαβάζεις ακάθεκτος τη μια σελίδα μετά την άλλη.