Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...
9 / 7 / 2020

Μόλις επέστρεψα από διακοπές δύο εβδομάδων χωρίς άμεση πρόσβαση στο Διαδίκτυο, όχι επειδή δεν μπορούσα να έχω αλλά επειδή δεν ήθελα. Στις διακοπές κάνω διακοπή.

Ήμουν σ’ένα νησί που θεωρείται πολύ τουριστικό (και δεν λέω ποιο είναι, για να μη θεωρηθεί ότι προσπαθώ να διαφημίσω ή να δυσφημίσω) αλλά τώρα έμοιαζε σαν να είχε επιστρέψει 20 χρόνια προς το παρελθόν, από άποψη κίνησης τουλάχιστον. Δε θυμάμαι ποτέ ξανά να έχω δει τέτοια ερημιά σ’αυτό το μέρος.

Ο κορονοϊός έκανε κι εδώ τη δουλειά του.

Ο εσωτερικός τουρισμός που μας έλεγαν ότι θα κινηθεί έχει κινηθεί ελάχιστα – ίσως επειδή ο κόσμος ακόμα φοβάται πολύ, ή δεν έχει λεφτά – αλλά, ούτως ή άλλως, δεν φαίνεται να μπορεί να αναπληρώσει το κενό του διεθνή τουρισμού.

Τέλη Ιουνίου μπήκα μερικές φορές σε ΚΤΕΛ αυτού του νησιού και ήμουν ο μοναδικός επιβάτης – λες και το είχα νοικιάσει ολόκληρο! Παραλίες που άλλες φορές ήταν γεμάτες ξαπλώστρες με ξένους τουρίστες ήταν τώρα έρημες, κι έβλεπες έναν άνθρωπο κάπου στο βάθος...

Το μόνο καλό ήταν πως στο νησί ο κόσμος δεν φορούσε μάσκες παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις. Αλλά γιατί να τις φορέσει; Από τι να προστατευτεί; Από μικρόβια στον θαλασσινό αέρα; Ακόμα και μέσα σε λεωφορείο με 2-3 επιβάτες είναι ανούσιες οι μάσκες όταν οι επιβάτες κάθονται ο ένας στην αρχή, ο άλλος στη μέση, κι ο άλλος στο τέλος.

Ξενοδοχεία που παλιά ήταν γεμάτα ξένους τουρίστες τώρα στοίχημα ήταν αν είχαν έναν άνθρωπο από το εξωτερικό. Τα καταστήματα άνοιγαν αργά και έκλειναν νωρίς.

Αρχές Ιουλίου, η κίνηση αυξήθηκε λίγο. Λίγο.

Μπορώ να πω ότι προσωπικά μού άρεσε αυτή η ερημιά. Υπήρχε μια ησυχία, μια άνεση. Ένα άπλωμα. Είχες την αίσθηση ότι όλος ο χώρος είναι δικός σου. Και εννοείται πως το σκηνικό θύμιζε βιβλίο του Ballard, αν και όχι το Vermilion Sands, που είναι και το αγαπημένο μου.

Όμως όλα αυτά δεν είναι καθόλου καλά για τους ανθρώπους που ζουν στο νησί – και σε πολλά άλλα ελληνικά νησιά ή τουριστικές περιοχές της Ελλάδας – και περιμένουν αυτό τον καιρό να βγάλουν μερικά λεφτά για να περάσουν τον χειμώνα. Ακόμα και τώρα αν ο τουρισμός αρχίσει να είναι όπως παλιά – πράγμα που αποκλείεται να συμβεί – πάλι θα έχουν πρόβλημα, πάλι θα έχουν χάσει.

Η κατάσταση είναι κακή με κεφαλαίο κάπα.

Και μετά, τα mainstream media δείχνουν ένα πανηγύρι που έγινε κάπου, από κάποιους «ανεύθυνους», και κράζουν προσοχή! μην κολλήσουμε πανούκλα...

Μη φοβάστε, δεν πρόκειται να κολλήσετε πανούκλα από αυτό. Έχει πέσει χειρότερη επιδημία από τον κορονοϊό, παγκοσμίως.

 

 

Επίσης . . .

Ο Ρομαντισμός στη Φανταστική Λογοτεχνία


Η ρομαντική παράδοση έχει πολύ βαθιές ρίζες

Ο ρομαντισμός, η ρομαντική παράδοση, είναι ένα είδος που ξεκίνησε την περίοδο του Μεσαίωνα. Φυσικά, είχαμε γενναίους ήρωες και από πιο παλιά, όπως τους δικούς μας, ελληνικούς ήρωες – τον Ηρακλή, τον Οδυσσέα, τον Αχιλλέα, τον Βελλεροφόντη – αλλά και ήρωες άλλων αρχαίων παραδόσεων, όπως τον Γκίλγκαμες. Κανένας από αυτούς, όμως, δεν εντάσσεται στις ρομαντικές αφηγήσεις, και όχι μόνο επειδή ανήκουν σε άλλη χρονική περίοδο· υπάρχει και μια ουσιαστική διαφορά στο ύφος των ίδιων των ηρώων και στις περιπέτειές τους.

Η ρομαντική παράδοση περιλαμβάνει κυρίως ιππότες, και πιθανώς να έχει ξεκινήσει από τη Γαλλία. Περιλαμβάνει τους Ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης, τον Αρθούρο και το Εξκάλιμπερ, τον Πάρσιβαλ και το Δισκοπότηρο, τον Ρολάνδο – τέτοιου είδους ήρωες. Περιλαμβάνει, επίσης, ήρωες όπως τον Ρομπέν των Δασών και τον Ιβανόη, δίκαιους παρανόμους που προσπαθούν «να σώσουν το Βασίλειο». Κι αν κάποιοι νομίζουν ότι αυτή η παράδοση δεν είναι ελληνική, κάνουν λάθος: έχουμε και δικούς μας ήρωες αυτού του είδους, από τη βυζαντινή περίοδο κυρίως, χαρακτήρες όπως τον Διγενή Ακρίτα.

Αυτοί οι ήρωες – στις ιστορίες, τουλάχιστον – είναι πάντα άνθρωποι με κάποιο ιδεώδες ή κάποια ιδανικά: έχουν έναν σκοπό, ακολουθούν κάποιον κώδικα. Υπερασπίζονται τους αδυνάτους, προσπαθούν να αποδώσουν δικαιοσύνη, προσπαθούν να επαναφέρουν μια χαοτική κατάσταση σε αρμονία – το κλασικό «να σώσουν το Βασίλειο». Είναι γενικά ευγενικοί, ανεξαρτήτως αν είναι και ευγενικής καταγωγής ή όχι· πάντα κρατάνε τον λόγο τους, μάχονται ακόμα και με άμεσο κίνδυνο της ζωής τους για «το σωστό και το δίκαιο». Πολλές φορές βασανίζονται και διχάζονται από τα ίδια τους τα ιδεώδη και τον κώδικα τιμής τους.

[Συνέχισε να διαβάζεις]

 

Επιλογές Ιουνίου (17/6)


A Book of Marionettes (1920) — Απεικονίσεις ακέφαλων (περ. 1175–1724) — Arent van Bolten — The Magician (W. Somerset Maugham) — Durenstein της Evelyn Waugh — Playing Catch, του Algernon Blackwood — Martin Monnickendam (1874–1943) — Βασικά βιβλία Sword & Planet (Don Wollheim, Edwin L. Arnold, Otis Adelbert) — Η Φαντασία ως το Κέντρο της Πραγματικότητας — Τρέιλερ ALIEN: EARTH του Ridley Scott — Jon Foreman — Το Sword & Sorcery του Pinnacle Books — Ιστορίες με ταξίδια στην τέταρτη διάσταση — Ο αρχαίος φόβος για τους ζωντανούς-νεκρούς

 

Φανταστικά Βιβλία


Όχι βιβλία φαντασίας· αυτά που είναι μόνο στο μυαλό μας

Υπάρχουν βιβλία φαντασίας, και μέσα σε αυτά υπάρχουν και φανταστικά βιβλία. Φανταστικά βιβλία, επίσης, μπορούν να υπάρξουν και σε βιβλία συμβατικής λογοτεχνίας, αλλά αυτό είναι πιο σπάνιο.

Ένα από τα γνωστότερα φανταστικά βιβλία είναι, φυσικά, το Νεκρονομικόν. Σύμφωνα με κάποιους δεν είναι καν φανταστικό αλλά υπάρχει· έχω, μάλιστα, μία μεταφρασμένη έκδοσή του από τις εκδόσεις Κάκτος. Δεν ξέρω, όμως, αν όντως μπορείς να καλέσεις τους δαίμονες για τους οποίους γράφει· δεν το έχω ποτέ δοκιμάσει. Οπότε, εδώ αναφέρομαι στο Νεκρονομικόν καθαρά ως φανταστικό βιβλίο, όπως το παρουσίαζε ο Lovecraft μέσα από τις αφηγήσεις του. Είναι ίσως το γνωστότερο φανταστικό βιβλίο σε αναγνώστες της φανταστικής λογοτεχνίας.

Αλλά υπάρχουν και πολλά ακόμα.

Κατ’αρχήν, όλα τα βιβλία που εμφανίζονται μέσα σε έναν φανταστικό κόσμο είναι, προφανώς, φανταστικά. Όμως, όταν αναφερόμαστε σε φανταστικό βιβλίο, μιλάμε για κάτι που ξεχωρίζει μέσα στην αφήγηση, κάτι που έχει συγκεκριμένο τίτλο και χρησιμότητα. Κάτι που μπορεί να έχει τη δυνατότητα να γίνει ακόμα και καλτ, όπως το Νεκρονομικόν.

[Συνέχισε να διαβάζεις]