Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...
9 / 7 / 2020

Μόλις επέστρεψα από διακοπές δύο εβδομάδων χωρίς άμεση πρόσβαση στο Διαδίκτυο, όχι επειδή δεν μπορούσα να έχω αλλά επειδή δεν ήθελα. Στις διακοπές κάνω διακοπή.

Ήμουν σ’ένα νησί που θεωρείται πολύ τουριστικό (και δεν λέω ποιο είναι, για να μη θεωρηθεί ότι προσπαθώ να διαφημίσω ή να δυσφημίσω) αλλά τώρα έμοιαζε σαν να είχε επιστρέψει 20 χρόνια προς το παρελθόν, από άποψη κίνησης τουλάχιστον. Δε θυμάμαι ποτέ ξανά να έχω δει τέτοια ερημιά σ’αυτό το μέρος.

Ο κορονοϊός έκανε κι εδώ τη δουλειά του.

Ο εσωτερικός τουρισμός που μας έλεγαν ότι θα κινηθεί έχει κινηθεί ελάχιστα – ίσως επειδή ο κόσμος ακόμα φοβάται πολύ, ή δεν έχει λεφτά – αλλά, ούτως ή άλλως, δεν φαίνεται να μπορεί να αναπληρώσει το κενό του διεθνή τουρισμού.

Τέλη Ιουνίου μπήκα μερικές φορές σε ΚΤΕΛ αυτού του νησιού και ήμουν ο μοναδικός επιβάτης – λες και το είχα νοικιάσει ολόκληρο! Παραλίες που άλλες φορές ήταν γεμάτες ξαπλώστρες με ξένους τουρίστες ήταν τώρα έρημες, κι έβλεπες έναν άνθρωπο κάπου στο βάθος...

Το μόνο καλό ήταν πως στο νησί ο κόσμος δεν φορούσε μάσκες παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις. Αλλά γιατί να τις φορέσει; Από τι να προστατευτεί; Από μικρόβια στον θαλασσινό αέρα; Ακόμα και μέσα σε λεωφορείο με 2-3 επιβάτες είναι ανούσιες οι μάσκες όταν οι επιβάτες κάθονται ο ένας στην αρχή, ο άλλος στη μέση, κι ο άλλος στο τέλος.

Ξενοδοχεία που παλιά ήταν γεμάτα ξένους τουρίστες τώρα στοίχημα ήταν αν είχαν έναν άνθρωπο από το εξωτερικό. Τα καταστήματα άνοιγαν αργά και έκλειναν νωρίς.

Αρχές Ιουλίου, η κίνηση αυξήθηκε λίγο. Λίγο.

Μπορώ να πω ότι προσωπικά μού άρεσε αυτή η ερημιά. Υπήρχε μια ησυχία, μια άνεση. Ένα άπλωμα. Είχες την αίσθηση ότι όλος ο χώρος είναι δικός σου. Και εννοείται πως το σκηνικό θύμιζε βιβλίο του Ballard, αν και όχι το Vermilion Sands, που είναι και το αγαπημένο μου.

Όμως όλα αυτά δεν είναι καθόλου καλά για τους ανθρώπους που ζουν στο νησί – και σε πολλά άλλα ελληνικά νησιά ή τουριστικές περιοχές της Ελλάδας – και περιμένουν αυτό τον καιρό να βγάλουν μερικά λεφτά για να περάσουν τον χειμώνα. Ακόμα και τώρα αν ο τουρισμός αρχίσει να είναι όπως παλιά – πράγμα που αποκλείεται να συμβεί – πάλι θα έχουν πρόβλημα, πάλι θα έχουν χάσει.

Η κατάσταση είναι κακή με κεφαλαίο κάπα.

Και μετά, τα mainstream media δείχνουν ένα πανηγύρι που έγινε κάπου, από κάποιους «ανεύθυνους», και κράζουν προσοχή! μην κολλήσουμε πανούκλα...

Μη φοβάστε, δεν πρόκειται να κολλήσετε πανούκλα από αυτό. Έχει πέσει χειρότερη επιδημία από τον κορονοϊό, παγκοσμίως.

 

 

Επίσης . . .

Τελείωσε ο Οφιομαχητής;


Κάθε τέλος είναι και μια αρχή

Η Αναζήτηση του Οφιομαχητή τελειώνει στον 7ο τόμο της σειράς. Η βασική ιστορία ολοκληρώνεται, και αποκεί και πέρα... η ζωή συνεχίζεται. Δεν γράφω ποτέ για φανταστικούς κόσμους που όταν η ιστορία τελειώσει είναι σαν να τελειώνουν κι αυτοί. Είναι κόσμοι όπου, θεωρητικά, μπορείς να συνεχίσεις να γράφεις επ’άπειρον καθώς το ένα γεγονός διαδέχεται το άλλο, όπως και στην πραγματικότητα.

Ωστόσο, όλες οι ιστορίες πρέπει να έχουν κάποιο τέλος, και όλες οι αναζητήσεις επίσης. Η αναζήτηση του Οφιομαχητή τελειώνει στον 7ο τόμο. Και, όπως πάντα λέω, δεν είναι το τέλος που έχει σημασία· είναι ο δρόμος. Όλη η διαδρομή που κάνεις, με το μυαλό σου, ακολουθώντας τον Οφιομαχητή, για να φτάσεις ώς εκεί.

Η Αναζήτηση του Οφιομαχητή, λοιπόν, ναι, τελειώνει. Αλλά μετά ακολουθεί μια επόμενη σειρά στον τρίτο κύκλο του Θρυμματισμένου Σύμπαντος, η οποία έχει τίλο Το Κλεμμένο Βασίλειο και αποτελείται από έξι τόμους. Αυτή η σειρά είναι συνέχεια της Αναζήτησης του Οφιομαχητή αλλά όχι από εκείνες τις συνέχειες που είναι αδύνατον να διαβαστούν χωρίς να έχεις διαβάσει τα προηγούμενα. Η πλοκή στο Κλεμμένο Βασίλειο διαδραματίζεται, ουσιαστικά, σε άλλο κόσμο – σε άλλη διάσταση του Θρυμματισμένου Σύμπαντος – απ’ό,τι η πλοκή στην Αναζήτηση του Οφιομαχητή. Ο Οφιομαχητής, ωστόσο, είναι και εδώ... ή, μάλλον, περίπου ο Οφιομαχητής.

Όχι, δεν σας δουλεύω. Θα καταλάβετε τι εννοώ μόνο αν διαβάσετε το Κλεμμένο Βασίλειο.

[Συνέχισε να διαβάζεις]

 

Επιλογές Δεκεμβρίου (9/12)


The Whistling Room (1952) – Τα Γνωστικά Ευαγγέλια – Οι Ταρό κάρτες των Hawkwind – Τα κολάζ του Jeff Keen (1962-1967) – Kenneth Grant και HP Lovecraft – Το ελληνικό «θαύμα»: πτωχεύσεις, ακρίβεια, εξάντληση – Voyage to the Prehistoric Planet (1965) – Ο Elon Musk έφαγε πρόστιμο για το X – Mark Twain και Nikola Tesla – Ο παράξενος κόσμος του David Lynch – Η μέθοδος του Ray Bradbury – Atlanta Surrealist Group – Μια βίβλος 600 χρονών – Μια συμμορία στραγγαλιστών της Ινδίας – Και πολλά ακόμα στο LinX!

 

Ο Άρχοντας των Βυθών – Η Αναζήτηση του Οφιομαχητή, Τόμος 7


Η αναζήτηση του Οφιομαχητή για τους Τρομερούς Καπνούς και το χαμένο παρελθόν του τον οδηγεί σε συναντήσεις με παλιούς φίλους και γνωστούς, καθώς και σε ολοένα και πιο απίθανα μέρη: μέχρι που καταλήγει στο πιο απίθανο μέρος σ’ολάκερη την Υπερυδάτια, και εκεί τον περιμένει ένας θανάσιμος εχθρός και όντα για τα οποία δεν είχε ξανακούσει σε όλα του τα ταξίδια...

...ενώ, πριν από μερικά χρόνια, ένας μαυρόδερμος ταξιδιώτης με υπερφυσική δύναμη φτάνει στην Κυκλόπολη έχοντας σκοπό να βοηθήσει μια φίλη που εκτιμά πολύ, κι αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να αναμειχθεί σε μια υπόθεση μαζικής δηλητηρίασης και φυλάκισης μιας ολόκληρης πόλης.

Κατεβάστε το