Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...
4 / 2 / 2020

Πολλές φορές δεν μπορώ να καταλάβω πώς είναι δυνατόν σε κάποιους να αρέσει μια μορφή τέχνης αλλά να απεχθάνονται μια άλλη, ειδικά στον χώρο των τεχνών του φανταστικού. Για παράδειγμα, πώς είναι δυνατόν να αρέσουν σε κάποιον οι πίνακες του Frank Frazzeta αλλά να απεχθάνεται σουρεαλιστές όπως ο Max Ernst, ή αντιστρόφως. Μπορώ να καταλάβω ότι κάποιος μπορεί να έχει μια προτίμηση, αλλά όχι ότι κάτι από αυτά τού αρέσει ενώ το άλλο δεν θέλει ούτε να το βλέπει.

Και θα μου πεις, Ποια σχέση έχει, ρε φίλε, ο Frazzeta με τον Ernst; Καμία σχέση δεν έχουν!


Frank Frazzeta


Max Ernst

Μα, δεν είναι προφανές; Ο ένας είναι προέκταση του άλλου, φυσικά! Ή, από μια διαφορετική άποψη, είναι ίσως οι δύο όψεις του ίδιους νομίσματος. Του ίδιου νομίσματος. Και το νόμισμα είναι η Φαντασία. Γι’αυτό κιόλας μπορώ να γράψω ιστορίες όπου οι ήρωες είναι σαν να βγήκαν από πίνακα του Frazzeta αλλά περιφέρονται σε σκηνικά που είναι σαν να βγήκαν από πίνακα του Ernst.

Για εμένα δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά ανάμεσα σε αυτές τις μορφές. Είναι το ίδιο πράγμα, σε άλλη... μορφή.

 

 

Επίσης . . .

Lud-in-the-Mist, της Hope Mirrlees


Τελειώνοντας αυτό το βιβλίο, είχα πια καταλάβει γιατί θεωρείται κλασικό και καλτ. Είναι ακριβώς το είδος του βιβλίου που μπορεί να θεωρηθεί τέτοιο. Έχει μια διαχρονική ιδιαιτερότητα, και μια γενική παραδοξότητα που γαργαλά τη φαντασία.

 

Επιλογές Απριλίου (15/4)


|> Το πρώτο μοντέλο τεχνητής νοημοσύνης αφιερωμένο στη φύση & 12 αριστουργηματικά 3D γκράφιτι & Ο μυστηριώδης θάνατος του Mark Lombardi που ζωγράφιζε συνωμοσίες & The Book of Jade & Οι εκπαραθυρωτές της Πράγας (1419–1997) & BIG CAT BANG! & Συνέντευξη του Glen Cook & Θα πρέπει να υπάρχει προειδοποίηση για το περιεχόμενο στα λογοτεχνικά βιβλία; & Memory Hole: ένα κανάλι στο Youtube με αποτρόπαια και αλλόκοτα βίντεο & Riddle of the Ring: επιτραπέζιο από το 1977 & Ο Μαύρος Χοίρος στην κέλτικη μυθολογία & Χειρόγραφο από τον 19ο αιώνα γεμάτο γάτες & Ο Gullivar Jones στον Άρη & Unprofessional του Rudyard Kipling & Website με εικόνες φτιαγμένες από τεχνητή νοημοσύνη & Weird Islands (1921) του Jean de Bosschère <|

 

Διαφορετικοί Χαρακτήρες


Γιατί, υπάρχουν και άλλοι;

Αν παρατηρήσεις τη λογοτεχνία, και όχι μόνο τη φανταστική, βλέπεις ότι πολύ σπάνια αναφέρεται στον μέσο άνθρωπο, στον συνηθισμένο άνθρωπο, τον καθημερινό, αυτόν που δεν έχει καμία ιδιαιτερότητα. Ίσως, μάλιστα, ποτέ να μην αναφέρεται σε αυτόν. Τώρα, καθώς προσπαθώ να θυμηθώ ένα βιβλίο, ή έστω ένα διήγημα, με τέτοιο ήρωα, δεν μπορώ.

Οι ήρωες συνήθως ξεφεύγουν από τον μέσο όρο της ανθρωπότητας, και όχι πάντα επειδή είναι υπερβατικοί. Ξεφεύγουν γιατί είναι διαφορετικοί. Πολύ συχνά διαβάζουμε για χαρακτήρες που είναι, ελλείψει καλύτερου όρου, αφυπνισμένοι με κάποιο τρόπο, δηλαδή έχουν κατανοήσει κάτι που οι άλλοι δεν καταλαβαίνουν ή δεν του δίνουν σημασία ή δεν τους ενδιαφέρει.

Σε διάφορα μυθιστορήματα φαντασίας, ο ήρωας ή έχει ανακαλύψει κάποιες «δυνάμεις», ή είναι πιο δυνατός, ή «εκλεκτός», ή απλά πιο αντιδραστικός σε σχέση με την κοινωνική κατάσταση που επικρατεί γύρω του. Αυτό το τελευταίο συνήθως συμβαίνει και στα μυθιστορήματα που δεν είναι φαντασίας. Ο ήρωας, με κάποιο τρόπο, διαφοροποιείται. Δεν διαβάζουμε για έναν άνθρωπο που είναι «κανονικός», αλλά για κάποιον που ξεφεύγει από τον μέσο όρο. Ή για κάποιους – γιατί, πολλές φορές, τα μυθιστόρημα δεν έχουν μόνο έναν βασικό χαρακτήρα.

[Συνέχισε να διαβάζεις]