Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies, από τρίτους κυρίως, για απλή ανάλυση επισκεπτών (πχ, Google Analytics) και για social media (πχ, από το Twitter). Τα μόνα cookies που χρησιμοποιούμε εμείς είναι για θέματα λειτουργικότητας (πχ, για να μην εμφανίζεται ξανά αυτή η ειδοποίηση αφότου έχετε πατήσει το κουμπάκι). Κανένα από αυτά τα cookies, απ’ό,τι ξέρουμε, δεν είναι βλαβερό, και εμείς δεν εκμεταλλευόμαστε τις πληροφορίες σας με κανέναν τρόπο. Ωστόσο, αν θέλετε μπορείτε πολύ εύκολα να σβήσετε τα cookies από οποιονδήποτε browser, συνήθως πατώντας Shift+Ctrl+Del. Περισσότερες πληροφορίες για τα cookies μπορείτε να βρείτε στο www.whatarecookies.com.
Δύο συνοικίες της Ατέρμονης Πολιτείας, η Βαθμιδωτή και η Επίστρωτη, βρίσκονται από χρόνια σε μια κατάσταση οικονομικής αλληλεξάρτησης. Η μία συμπληρώνει την άλλη. Η Βαθμιδωτή παράγοντας, αποκλειστικά και μόνο, τεχνικούς εξοπλισμούς. Η Επίστρωτη παράγοντας τρόφιμα. Και καμιά από τις δυο συνοικίες δεν διανοείται να αλλάξει τον ρυθμό της ζωής των πολιτών της.
Μια μυστηριώδης γυναίκα με το όνομα Κορίνα παρουσιάζεται στην Επίστρωτη και μιλά με τους Εχθρούς του Πρωινού, τη μεγαλύτερη και χειρότερη συμμορία της συνοικίας, που είναι ο φόβος κι ο τρόμος των πολιτών αλλά και της αστυνομίας. Η Κορίνα προθυμοποιείται να τους βοηθήσει σ’ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο: να κλέψουν χρήματα κατευθείαν από το κεντρικό θησαυροφυλάκιο της Τράπεζας των Τεσσάρων.
Αλλά αυτό δεν είναι το μόνο που έχει η Κορίνα στο μυαλό της.
Πολύ σύντομα, τα πράγματα αρχίζουν ν’αλλάζουν για τις δύο συνοικίες καθώς οι ισορροπίες θρυμματίζονται...
Το Πρώτο Πανδιαστασιακό Ράλι Σεργήλης αρχίζει!
Μετά από τον διωγμό των δυνάμεων της Παντοκράτειρας, οι υλικές ζημιές στη
διάσταση της Σεργήλης είναι πολλές, και η οικονομία της έχει δεχτεί σοβαρό
πλήγμα. Προκειμένου ολόκληρη η διάσταση να ορθοποδήσει, οι πολιτικοί της
αποφασίζουν να οργανώσουν το Πρώτο Πανδιαστασιακό Ράλι Σεργήλης, που θα φέρει
χρήματα από πολλές άλλες διαστάσεις του Γνωστού Σύμπαντος.
Οι ραλίστες που θα αγωνιστούν είναι όλοι ικανοί και έμπειροι στην οδήγηση –
ήρωες των τροχών και του τιμονιού. Ανάμεσά τους είναι και η Ελοντί Αλλόγνωμη, ή,
όπως πολλοί στη Σεργήλη τη γνωρίζουν από την παλιά της ζωή ως τραγουδίστρια, η
Έκπτωτη Ελοντί. Στο παρελθόν, σε μικρή ηλικία, ήταν δόκιμη για ιέρεια της
Αρτάλης όταν οι πράκτορες της Παντοκράτειρας προσπαθούσαν ακόμα να εξαφανίσουν
τις γυναίκες που λάτρευαν αυτή τη θεά. Αργότερα, είχε μπει στους κόλπους της
Επανάστασης, αποζητώντας εκδίκηση. Τώρα, στο Πρώτο Πανδιαστασιακό Ράλι Σεργήλης,
το παρελθόν της Ελοντί θα συναντήσει το παρόν, κι εκείνη θ’ανακαλύψει
καινούργια, και ίσως τρομαχτικά, πράγματα για τον εαυτό της.
Ο Ζορδάμης, ένας παλιός εραστής της Έκπτωτης Ελοντί και δεινός ραλίστας,
συμμετέχει επίσης στο Πρώτο Πανδιαστασιακό Ράλι, και έχει κάνει μια σκοτεινή και
δαιμονική συμφωνία για να βεβαιωθεί ότι θα νικήσει. Επειδή
πρέπει να νικήσει: μυστηριώδεις δυνάμεις του υπόκοσμου της Σεργήλης
βρίσκονται στο κατόπι του, και φαίνονται έτοιμες να τον αφανίσουν αν δεν τους
δώσει ό,τι τους χρωστά...
Στο Πρώτο Πανδιαστασιακό Ράλι Σεργήλης, οι οδηγοί θα τρέξουν επάνω σε
αιωρούμενες ράμπες, επάνω σε δύσκολα εδάφη, μέσα στους άγριους δασότοπους
Φέρνιλγκαν, μέσα στις καυτές ερήμους της Σεργήλης, μέσα σε παγωμένα βουνά, ακόμα
και μέσα σε μια παράξενη ενδοδιάσταση με πράσινο ουρανό και κόκκινο ήλιο...
Η Σεργήλη έχει απελευθερωθεί από τους Παντοκρατορικούς· οι κάτοικοί της
μπορούν ξανά να λατρεύουν όποιους θεούς θέλουν. Η θρησκεία της Αρτάλης έχει
αναβιώσει. Η Αριστέα, μια από τις ιέρειές της, καταφέρνει να λάβει χρηματοδότηση
από την Πολιτειάρχη της Μέλβερηθ για την οικοδόμηση ενός καινούργιου ναού στα
άκρα της εν λόγω μεγαλούπολης. Αλλά σύντομα ανακαλύπτει ότι το χρηματικό δεν
είναι το μόνο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει. Οι Ανατολικοί Φρουροί, μια νέα
συμμορία που καταδυναστεύει τις ακροανατολικές συνοικίες της Μέλβερηθ, ζητούν
λεφτά για την προστασία του ναού – «προστασία» από την ίδια τη συμμορία, στην
πραγματικότητα. Η Αριστέα, αρνούμενη να πληρώσει, θα βρεθεί σε σύγκρουση μαζί
τους. Ευτυχώς, στο πλευρό της είναι ο Βασνάρος, ο Αγωνιστής των Δρόμων – γνωστός
και ως Τρελός Λύκος της Μέλβερηθ, κατά την περίοδο της κυριαρχίας των
Παντοκρατορικών.
Η Φάνρηβ, μια από τις σημαντικότερες πόλεις της Μοργκιάνης, ήταν κάποτε, πριν
από χρόνια, ελεύθερη με δικό της πολίτευμα. Σήμερα, είναι ένα προτεκτοράτο του
Βασιλείου της Χάρνωθ. Ο λαός της είναι διαιρεμένος: μια μερίδα υποστηρίζει τη
Βασιλική Αντιπρόσωπο· μια μερίδα είναι με το μέρος του παλιού Φύλακα της Φάνρηβ,
που έρχεται με στρατό από τον βορρά για να την ελευθερώσει· και μια άλλη μερίδα
των πολιτών είναι αυτονομιστές, που δεν θέλουν ούτε τους Χαρνώθιους στην πόλη
τους ούτε την επιστροφή του Φύλακα.
Οι Αιρετοί της Φάνρηβ είναι διαιρεμένοι όπως και ο λαός της, αποτελώντας
αντανάκλασή του.
Ο Άλφεντουρ αλ Έρεσναβ, Διπλωματικός Αντιπρόσωπος του Εμπορικού Συνδέσμου της
Νάζρηβ, έρχεται από την πόλη του με ελικόπτερο προς τη Φάνρηβ, καλεσμένος εκεί
από έναν παλιό του φίλο, τον Κασλάριν ωλ Μάρατεκ, Αιρετό της Συντεχνίας των
Αγροτών. Ο Κασλάριν πιστεύει πως έχει ένα σχέδιο για να σώσει τη Φάνρηβ προτού η
πόλη καταστραφεί από την οργή των αντίπαλων παρατάξεων. Και ζητά τη βοήθεια του
Άλφεντουρ, ο οποίος μπορεί να ασκήσει πιέσεις και στην Κέσριμιθ ωλ Ζαλτάρεμ, τη
Βασιλική Αντιπρόσωπο, και στο συμβούλιο των Αιρετών.
Όταν όμως ο Άλφεντουρ φτάνει στην πόλη, το κλίμα είναι ήδη έκρυθμο και, με
κάθε μέρα που περνά, χειροτερεύει. Η Αρχόντισσα Κέσριμιθ προσπαθεί με όλους τους
τρόπους – και με τα ελεγχόμενα μέσα μαζικής πληροφόρησης της Φάνρηβ – να
επηρεάσει τον λαό ώστε να τον τραβήξει με το μέρος του Βασιλείου της Χάρνωθ. Οι
υποστηρικτές του Φύλακα, που έρχεται με στρατό από τα βόρεια, πασχίζουν να
φέρουν τον κόσμο με τη δική τους πλευρά, ενώ αποφεύγουν και χτυπάνε τους
ανθρώπους των Χαρνώθιων. Και οι αυτονομιστές είναι εναντίον όλων, γεμίζοντας
τους δρόμους της πόλης με συνθήματα και απρόσμενες εκρήξεις.
Αλλά στη Φάνρηβ οι πιο επικίνδυνες ενέργειες γίνονται στα παρασκήνια. Σκιερές
μορφές στοιχειώνουν την Πόλη της Αέναης Νύχτας. Προδότες σχεδιάζουν πολιτικές
δολοφονίες. Κατάσκοποι παρακολουθούν κάθε κίνηση. Αδέλφια χάνουν την εμπιστοσύνη
που έχουν μεταξύ τους. Οι πάντες είναι ύποπτοι για τα πάντα.
Ο Πρίγκιπας Ανδρόνικος επιστρέφει στην πατρίδα του, την Απολλώνια, όπου
σύντομα ανακαλύπτει ότι τα πράγματα δεν είναι όπως τα είχε αφήσει. Κάποια
μυστηριώδης, σκοτεινή οργάνωση έχει απλώσει τα δίχτυα της μέσα στο Βασίλειο, και
φημολογείται, ψιθυριστά, ότι ακόμα κι ο αδελφός του Ανδρόνικου, ο Πρίγκιπας
Λούσιος, είναι αναμιγμένος σ’αυτήν.
Ο Ανδρόνικος θα βρεθεί σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, και θα χρειαστεί να
ζητήσει βοήθεια ακόμα κι από τους επαναστάτες άλλων διαστάσεων· διότι μέσα στην
ίδια του την πατρίδα κανένας δεν φαίνεται πλέον να μπορεί να θεωρηθεί
αξιόπιστος…
Εν τω μεταξύ, οι δυνάμεις της Παντοκράτειρας έρχονται από το Βόρειο Μέτωπο,
φέρνοντας έναν από τους πιο καταστροφικούς πολέμους στο Γνωστό Σύμπαν· ενώ από
τα νότια της διάστασης τερατουργήματα επιτίθενται από την Απολεσθείσα Γη,
μαστίζοντας το Βασίλειο σαν προαιώνια κατάρα.
Στην Απολλώνια, μια από καιρό πολιορκημένη διάσταση, τα πράγματα έχουν
αρχίσει να ξεφεύγουν από τον έλεγχο…
Η Αγγελική, μια φίλη της Παντοκράτειρας, βρίσκεται δολοφονημένη στη σουίτα
ενός ξενοδοχείου, με μυστηριώδεις τομές επάνω στο σώμα της. Ο εραστής της,
Ταγματάρχης Στίβεν Νέλκος, παρότι ήταν μαζί της εκείνη τη βραδιά, μοιάζει να
έχει πλήρη άγνοια του τι συνέβη. Και οι άνθρωποι της Παντοκράτειρας δεν
καταφέρνουν να ανακαλύψουν τίποτα.
Η Ρία-Μία, η Αρχιέρεια του Κρόνου, προτείνει στην Παντοκράτειρα έναν ιδιωτικό
ερευνητή, τον Φέλιξ Χάρλω, ο οποίος ίσως θα μπορούσε να βρει τον δολοφόνο.
Ωστόσο, ακόμα κι αυτός σύντομα θα συνειδητοποιήσει πως η περίπτωση είναι
εξαιρετικά περίπλοκη και δυσεπίλυτη, και οι δυνάμεις που είναι αναμιγμένες
ξεπερνούν τη δικαιοδοσία του αλλά και τις ικανότητες του μυαλού του...
Ένας ξεχασμένος κόσμος, μια διάσταση απομονωμένη από το υπόλοιπο σύμπαν.
Ένας υπερδιαστασιακός στρόβιλος – ένα
ρήγμα – σπάζει το στάσιμο πλέγμα της πραγματικότητάς του. Κι από εκεί,
έρχεται ένας μεγάλος προφήτης που θα αλλάξει τη ροή της ιστορίας του για
πάντα...
Ο Τάμπριελ, κάποτε σύζυγος της Παντοκράτειρας και μάγος του τάγματος των
Δεσμοφυλάκων, καταλήγει σαν ναυαγός σε μια διάσταση ανέγνωρη για εκείνον. Ένα
μέρος όπου κανένας δεν μιλά καμια γνωστή του γλώσσα. Μέσα στο μυαλό του, όμως,
παράδοξα, υπάρχουν εικόνες από αυτόν τον απομονωμένο κόσμο: και ο Τάμπριελ
συνειδητοποιεί πως δεν μπορεί να βρίσκεται τυχαία εδώ...
Μαζί του είναι η Ανταρλίδα, μια από τις Μαύρες Δράκαινες της Παντοκράτειρας
οι οποίες πλέον υπηρετούν την Επανάσταση εναντίον της. Ούτε εκείνη έχει ποτέ
ξανά δει ή ακούσει γι’αυτό τον κόσμο. Αλλά τώρα που οι δυο τους βρίσκονται εδώ,
σ’ένα ξένο, εχθρικό περιβάλλον, πρέπει να μάθουν να επιβιώνουν ώστε να
ξεκλειδώσουν τα μυστικά της διάστασης που θα τους δώσουν πρόσβαση στο Γνωστό
Σύμπαν, από το οποίο ήρθαν.
Παράξενα ανοίγματα παρουσιάζονται στη Χάρνταβελ: τρύπες επάνω στα ίδια τα
τοιχώματα της πραγματικότητάς της. Από μέσα τους διακρίνεται μια άλλη
πραγματικότητα, και πλάσματα έρχονται από εκεί τα οποία δεν έχουν ξαναβαδίσει
ποτέ στη Χάρνταβελ.
Οι Παντοκρατορικοί που ελέγχουν την εν λόγω διάσταση προσπαθούν να ερευνήσουν
το φαινόμενο, η συχνότητα εμφάνισης του οποίου δεν μειώνεται αλλά αυξάνεται με
ανησυχητικό ρυθμό. Η Αρίνη’σαρ, μάγισσα του τάγματος των Ερευνητών και σύζυγος
του Παντοκρατορικού Ταγματάρχη Τέρι Κάρμεθ, έχει αναλάβει να ανακαλύψει τι
συμβαίνει, συναντώντας πολλά εμπόδια στον δρόμο της.
Αλλά και ο Ανδρόνικος, ο Πρίγκιπας της Επανάστασης, ενδιαφέρεται για το
μυστηριώδες φαινόμενο γιατί η Χάρνταβελ συνδέεται άμεσα με τη δική του διάσταση,
την Απολλώνια. Οργανώνει μια αποστολή για να το ερευνήσει, και αναζητά τους
σωστούς ανθρώπους. Προσπαθεί να πείσει τον Γεράρδο να επιστρέψει στη Χάρνταβελ,
η οποία ήταν κάποτε πατρίδα του.
Ο Γεράρδος, όμως, είναι διστακτικός, επειδή είχε τους λόγους του που έφυγε
πριν από χρόνια. Ήταν ένας από τους ιερείς της Χάρνταβελ, που δεν μπορούν ποτέ
να την εγκαταλείψουν, καθώς αυτό σημαίνει τον θάνατό τους από μια δαιμονική
ακατονόμαστη δύναμη που κρύβεται μέσα τους. Αλλά ο Γεράρδος έχει επιβιώσει·
φεύγοντας από τη Χάρνταβελ νομίζει πως κατόρθωσε τελικά να διαλύσει το Εσώτερο
Θηρίο. Μπορεί, όμως, να είναι σίγουρος ότι αυτό δεν θα εμφανιστεί και πάλι εντός
του όταν ξαναγυρίσει στη Χάρνταβελ; Και είναι πρόθυμος να το ριψοκινδυνέψει για
να μάθει;
Η επιστροφή στην πατρίδα του μπορεί να τον φέρει σε σύγκρουση όχι μόνο με το
ιερατείο εκεί, αλλά και με μια δύναμη πιο διαβολική και εξαπλωμένη απ’ό,τι
μπορούσε ποτέ να φανταστεί.
Και, φυσικά, είναι και οι Παντοκρατορικοί στη Χάρνταβελ...
Μετά τη διάλυση της Συμπαντικής Παντοκρατορίας,
ληστές και κακούργοι λυμαίνονται τα άγρια εδάφη της Φεηνάρκια:
απομεινάρηδες των στρατών της Παντοκράτειρας αλλά και γηγενείς που
προσπαθούν να επωφεληθούν από την κατάσταση. Όταν ένας έμπορος από τη
Χόλκεραλ, ο Καντάρφιλ, δέχεται επίθεση από τους ληστές της Σαρντίκα-Νοθ,
μια ομάδα μισθοφόρων έρχεται απρόσμενα προς βοήθειά του για να τρέψει
τους ληστές σε φυγή. Σύντομα όμως ο Καντάρφιλ μαθαίνει πως οι σωτήρες
του είναι κι αυτοί πρώην Παντοκρατορικοί, όπως η Σαρντίκα-Νοθ.
Ονομάζονται Ζωντανοί-Νεκροί, και αρχηγός τους είναι ο Ζαώρδιλ ο
Σκοτωμένος – ένας άνθρωπος που κανονικά θα έπρεπε να είναι νεκρός. Δεν
έσωσαν, όμως, τον έμπορο από τη Σαρντίκα-Νοθ για να τον ληστέψουν οι
ίδιοι· αντιθέτως, τον καθοδηγούν ώστε να φτάσει, μέσω επικίνδυνων
ορεινών περασμάτων, στον προορισμό του: την πόλη της Νασόλκαθ. Εκεί, ο
Ζαώρδιλ ελπίζει να βρει περισσότερες δουλειές για τους μισθοφόρους του,
αλλά ανακαλύπτει πως οι φήμες κυκλοφορούν γρήγορα και είναι πολλοί που
ακόμα έχουν έντονο μίσος για όσους κάποτε υπηρετούσαν την Παντοκράτειρα.
Ωστόσο, υπάρχει και μια γυναίκα – πρώην Παντοκρατορική κι η ίδια – που
επιδιώκει συμμαχία, αν και σκιερή. Και ο Ηγεμόνας της Νασόλκαθ σύντομα
ετοιμάζεται για πόλεμο εναντίον ληστών, και συγκεντρώνει στρατό από
μισθοφόρους κάθε είδους…
Μια επανάσταση ξεκινά, αρχικά περιορισμένη αλλά δυνατή, και σύντομα εξαπλώνεται σαν φωτιά ανεξέλεγκτη. Μια κρυφή δύναμη τη θρέφει από τις σκιές της Πόλης. Εδραιωμένες πλουτοκρατίες καταρρέουν· οι πολιτάρχες της Ρελκάμνια ανησυχούν. Τρόμος και αναστάτωση απλώνονται γύρω από τον Ριγοπόταμο, καθώς προβλέπουν πόλεμο.
Ένας μεγάλος ηγέτης έχει εμφανιστεί και η Πόλη φαίνεται να ζητά το αντίβαρό του – έναν άνθρωπο από συνοικίες αρκετά μακρινές. Εχθρικές δυνάμεις τον θέλουν νεκρό, αλλά μυστηριώδεις συμπτώσεις έρχονται για να τον συντρέξουν. Μισθοφόροι και μαχητές κατευθύνονται προς το επίκεντρο του επικείμενου πολέμου.
Δύο Θυγατέρες της Πόλης αναζητούν ένα πολύτιμο κόσμημα που έκλεψε μια Αδελφή τους – ένα αινιγματικό κατασκεύασμα μιας αρχαίας Θυγατέρας που μπορεί να προκαλέσει μεγάλα προβλήματα στα λάθος χέρια.
Συμμορίες ξεσηκώνονται παντού, ακούγοντας το όνομα του Αλυσοδεμένου Ποιητή που έσπασε τις αλυσίδες του. Καιροσκόποι και πολεμοκάπηλοι πιστεύουν ότι έχουν κάτι να κερδίσουν. Παλιά καθεστώτα γκρεμίζονται, καινούργια παίρνουν τη θέση τους – καλύτερα ή χειρότερα;
Ένας ξεχασμένος χώρος ανοίγει, ξερνώντας πανωλεθρία και δαίμονες από άλλους χρόνους, τραυματίζοντας την Πόλη και φέρνοντας θλίψη στους κατοίκους της.
Οι Νομάδες των Δρόμων ταξιδεύουν στις οδούς και τις λεωφόρους της Ατέρμονης Πολιτείας, καθοδηγούμενοι από την Κυρά τους. Βαδίζοντας, πάντοτε βαδίζοντας. Προσελκύοντας κι άλλους από τις συνοικίες που περνούν. Ένα υπέροχο, μαγευτικό ταξίδι γι’αυτούς, το οποίο τους αποκαλύπτει ολοένα και περισσότερα μυστήρια της Πόλης· αλλά δεν θα αργήσει να τους βάλει και σε τρομερά προβλήματα. Θα βρεθούν ακόμα και στο έλεος αμφιλεγόμενων δυνάμεων ενώ θα θεωρούν τους εαυτούς τους, για πρώτη φορά, χαμένους μέσα στη Ρελκάμνια.
Μια εποχή μεγάλων αλλαγών, από τον Ριγοπόταμο ώς την Ανακτορική Συνοικία...
Ένας εξερευνητής από την Απολλώνια έχει χαθεί στο Πορφυρό Κενό,
ακολουθώντας τα ξεχασμένα ίχνη για κάποιο πιθανό απομεινάρι από τον Ενιαίο Κόσμο
– κάτι που και η Παντοκράτειρα πολύ πιθανόν να θέλει να πάρει στα χέρια της.
Ο Ανδρόνικος, ο Πρίγκιπας της Επανάστασης, προσπαθεί να προλάβει ένα τέτοιο
ενδεχόμενο, και να ξαναβρεί τον χαμένο εξερευνητή. Στέλνει την Ιωάννα, τη Μαύρη
Δράκαινα, και τον Σέλιρ’χοκ, έναν μάγο του τάγματος των Διαλογιστών, στην Άκρη,
μια πόλη εκεί όπου το σύμπαν τελειώνει και το Πορφυρό Κενό απλώνεται, γεμάτο
Αιωρούμενες Νήσους, Ανέμους, και ανείπωτα όντα.
Στην Άκρη, η Ιωάννα και ο Σέλιρ’χοκ θα βρουν συμμάχους – έναν καπετάνιο του
Κενού, μια Ανεμοσκόπο, έναν μονόφθαλμο κυνηγημένο άντρα – και θα ταξιδέψουν στα
βάθη του Πορφυρού Κενού, σφυροκοπημένοι από Ανέμους… και με έναν από τους πιο
επικίνδυνους πράκτορες της Παντοκράτειρας στο κατόπι τους.
Ο Κάραγγελ, Πρωτοσπαθάριος του Θρόνου της Ελρείσβα, επιστρέφει στη μεγάλη
πόλη φέρνοντας νέα για τη γενοκτονία της Λευκής φυλής του από μια μαζική επίθεση
Μελανών. Αποζητά εκδίκηση. Αλλά στην Ελρείσβα οι αποφάσεις δεν παίρνονται μόνο
από εκείνον. Ούτε καν μόνο από τον Βασιληά. Ο Πρωτοσπαθάριος Κάραγγελ πρέπει να
συνεννοηθεί με τον Παντοκρατορικό Επόπτη Ευρύμαχο Νάλφερ, που βρίσκεται εκεί,
κυρίως, για να ελέγχει τα ορυχεία ενέργειας της περιοχής. Οι Παντοκρατορικοί
αποδεικνύονται πρόθυμοι να βοηθήσουν τον Κάραγγελ στον αγώνα του για εκδίκηση
εναντίον των Μελανών, αλλά τα όπλα που φέρνουν είναι τόσο καταστροφικά που
κάνουν ακόμα και τον Πρωτοσπαθάριο να προβληματιστεί σχετικά με τις μεθόδους
τους. Και ποια μπορεί να είναι τα κίνητρά τους για τη βοήθεια που του
προσφέρουν;
Το ένα χωριό Μελανών μετά το άλλο αφανίζεται, μέσα στις καυτές ερήμους της
Αρβήντλια, καθώς η εκστρατεία των Παντοκρατορικών ταξιδεύει σαν λαίλαπα ολέθρου.
Ταυτόχρονα, ο Ανδρόνικος, Πρίγκιπας της Επανάστασης, η Ιωάννα η Μαύρη
Δράκαινα, και άλλοι επαναστάτες σύντροφοί τους έρχονται προς την Αρβήντλια μέσω
μιας διαστασιακής διόδου στη Σάρντλι. Αλλά δεν γνωρίζουν ακόμα τίποτα για την
καταστροφή που ο Πρωτοσπαθάριος του Θρόνου της Ελρείσβα και οι Παντοκρατορικοί
σύμμαχοί του έχουν εξαπολύσει εναντίον των Μελανών φυλών. Στόχος των επαναστατών
είναι η αποκωδικοποίηση ενός μυστηριώδους μηνύματος που, αν οι υποψίες τους
είναι σωστές, θα αλλάξει τα πάντα για την Επανάσταση και για την Παντοκρατορία
σ’όλο το Γνωστό Σύμπαν...
Φανταστικές Πόλεις #10: Οι Εσχατιές του Αστικού Πεδίου Ακόμα και οι πιο απέραντες πόλεις κάπου τελειώνουν...
Αυτό είναι το δέκατο άρθρο που γράφω για τις Φανταστικές Πόλεις. Η σειρά έχει παρατραβήξει. Με έχει κουράσει· κι όταν κάτι με έχει κουράσει, αποφασίζω να το τελειώνω παρά να αρχίσω να γράφω χωρίς ενθουσιασμό γιαυτό. Επιπλέον, δέκα άρθρα για ένα μόνο θέμα είναι πραγματικά πολλά, δεν είναι; Και μου τρώνε χρόνο και ενέργεια από άλλα που θέλω να γράψω και εννοώ πράγματα για αυτόν εδώ τον ιστότοπο. Κάθε φορά που γράφω ένα άρθρο για τις
Φανταστικές Πόλεις δεν γράφω κάτι άλλο που έχω κατά νου: και οι ιδέες δεν μου έχουν στερέψει, όχι ακόμα.
Σε περίπτωση που κάποιος δεν ξέρει τι είναι η σειρά άρθρων Φανταστικές Πόλεις, μπορεί να διαβάσει το πρώτο άρθρο της σειράς: Φανταστικές Πόλεις #1: Συνοικίες.
Αυτό, λοιπόν, είναι το τελευταίο άρθρο για τις Φανταστικές Πόλεις. Και είναι εορταστικό. Ναι:
εορταστικό. Πλούσιο σε ιδέες και περιεχόμενο, ελπίζω.
Διότι υπάρχει ένα πρόβλημα. Παρότι αυτή η σειρά έχει φτάσει τα δέκα άρθρα δεν μου έχει τελειώσει η θεματολογία. Είχα ακόμα αρκετά πράγματα να γράψω. Τι να κάνω, επομένως; Να γράψω έναν ψιλοανόητο επίλογο («Ευχαριστούμε που μας διαβάσατε· είθε πάντα αχανείς και μαγευτικές πόλεις να στοιχειώνουν τα όνειρά σας!») ή να συμπεριλάβω σε ένα τελευταίο σούπερ-άρθρο όλες τις ιδέες που κανονικά θα είχα αφιερώσει ένα άρθρο για την καθεμία;
Καθώς φτάνουμε στο τέλος μιας αχανούς και λαβυρινθώδους πολιτείας, ακούμε τους τελευταίους ανέμους στοιχειακής έμπνευσης που σφυρίζουν μέσα από τους δρόμους και τις σήραγγές της...
Κρυφές περιοχές, ψιθυρίζει ένας άνεμος που έρχεται από ένα σκιερό σοκάκι πλάι σένα ύποπτο στέκι... Τι είναι μια πόλη χωρίς κρυφές περιοχές; Χωρίς μέρη γνωστά μόνο σε λίγους; Ή ακόμα και σε έναν; Ή ακόμα και σε
κανέναν; Μέσα στις πόλεις μπορεί να υπάρχουν δρόμοι κρυμμένοι ανάμεσα από ψηλά οικοδομήματα, στους οποίους μπορεί κανείς να έχει πρόσβαση μόνο από συγκεκριμένες πόρτες. Ή επάνω στις ταράτσες και στα δώματα μπορεί να σχηματίζονται άλλοι δρόμοι, γνωστοί μόνο σε αναρχικούς, γάτες, και θεούς. Κρυφά πάρκα και πλατείες πιθανώς να ανοίγονται ανάμεσα σε οικήματα. Σήραγγες και υπόγειες προσβάσεις μπορεί να υπάρχουν παντού. Υπάρχει μία πόλη η φανερή πόλη και άλλη μία η κρυφή πόλη. Παράλληλες. Αλλά δεν ξέρουν όλοι πώς να βαδίσουν και στις δύο συγχρόνως...
Τεχνολογία! ψιθυρίζει ένας άνεμος που έρχεται μέσα από ένα παράξενο μηχανουργείο... Η τεχνολογία της πόλης είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά της στοιχεία. Διαφορετικά είναι φτιαγμένη μια πόλη του ατμού, διαφορετικά μια πόλη του ηλεκτρισμού, διαφορετικά μια πόλη του λίθου και του ξύλου. Και, φυσικά, μπορεί ο καθένας να σκεφτεί διάφορες δικές του τεχνολογίες, ευφάνταστους συνδυασμούς των γνωστών ή τελείως καινούργιες. Πώς θα μπορούσαν κάποιες πολυκατοικίες να αιωρούνται πάνω από το έδαφος ώστε αυτοκινητόδρομοι να ανοίγονται από κάτω τους; Πώς θα μπορούσε μια πόλη να επιπλέει πάνω σε μια θάλασσα από ενέργεια χαοτικής μετάλλαξης; Πώς λειτουργούν οι τηλεπικοινωνίες και τα οχήματα της πόλης; Αν εμφυτεύεις έναν μικρομηχανισμό μέσα στο κεφάλι σου και έτσι τηλεπικοινωνείς, τότε αυτή η πόλη θα έχει εξελιχτεί διαφορετικά από μια πόλη όπου πρέπει να πας μόνο σε συγκεκριμένα σημεία για να μιλήσεις μέσω τηλεπικοινωνιακού διαύλου αφού βάλεις στη θυρίδα του ένα αρκετά μεγάλο χρηματικό πόσο.
Ηθοποιοί, ψιθυρίζει ένας άνεμος που έρχεται από ένα θέατρο.
Καλλιτέχνες! συρίζει ένας άνεμος που έρχεται από μια γκαλερί. Δημοσιογράφοι, μουρμουρίζει ένας άνεμος που έρχεται μέσα από μια γιγάντια οθόνη... Όλοι αυτοί είναι άνθρωποι που παίζουν σημαντικό ρόλο στην κουλτούρα μιας πόλης. Αν υπάρχει δημοσιογραφία ή όχι κάνει τρομερή διαφορά στην πόλη· όπως και το πώς ακριβώς εξασκείται η δημοσιογραφία. Το ίδιο ισχύει για τους καλλιτέχνες και τους ηθοποιούς. Αντλούν από την πόλη για να δημιουργήσουν; ή δημιουργούν και η πόλη αντλεί από αυτούς για να εξελιχτεί; Ή μήπως κάτι ανάμεσα σαυτά τα δύο; Επίσης: χρειάζονται άδειες, ή κάτι άλλο το ιδιαίτερο; ή μπορεί ο καθένας να είναι δημοσιογράφος, ηθοποιός, καλλιτέχνης; Χρησιμοποιούνται ειδικές δυνάμεις, μυστικιστικές γνώσεις, ιδιαίτερα χαρίσματα σε όλ αυτά; Τι νοοτροπίες κυριαρχούν στην πόλη; Ποιες είναι οι βασικές κουλτούρες, ποιες οι υποκουλτούρες;
Μυστηριώδεις άγνωστοι, λέει ένας άνεμος που έρχεται από τα πέρατα της πόλης... Τι ρόλο παίζουν οι ξένοι στην πόλη; Τι είδους ανθρώπους τραβά η πόλη από έξω; Γιατί; Διαφορετικούς ανθρώπους προσελκύει ένα πειρατικό λιμάνι, διαφορετικούς ανθρώπους μια πόλη καλών τεχνών, διαφορετικούς ανθρώπους μια πόλη γεμάτη αγορές και χρηματιστήρια. Ποια είναι η νοοτροπία των κατοίκων προς τους ξένους και τους μυστηριώδεις αγνώστους; Τους θέλουν; Δεν τους θέλουν; Τους φοβούνται; Τους κυνηγάνε να τους σκοτώσουν; Τους αγαπάνε; Τους βλέπουν ακριβώς όπως και οποιονδήποτε πολίτη;
Έμποροι και εμπόριο, μουρμουρίζει ένας άνεμος που έρχεται από μια μεγάλη εναέρια αγορά πάνω από μια λίμνη γεμάτη καρχαρίες... Τι είδους αντικείμενα και υπηρεσίες πωλούνται και αγοράζονται μέσα στην πόλη; Τι εξάγει η πόλη; Τι εισάγει; Τι παράγει η πόλη που είναι μοναδικό; Τι της χρειάζεται οπωσδήποτε να εισάγει για την επιβίωσή της; Οι κάτοικοι τι γνώμη έχουν για τους εμπόρους; Δουλεμπόριο γίνεται; Εμπόριο ζώων; Εμπόριο απαγορευμένων ουσιών; Εμπόριο φυλακισμένων πνευμάτων; Τα ιερατεία πουλάνε τις ευλογίες τους; Πόσο κοστίζει ναγοράσεις ένα κέρατο θαλάσσιου δράκοντα; Τι είδους νομίσματα χρησιμοποιούνται; Χαρτονομίσματα υπάρχουν; Αν όχι, γιατί; Μήπως το εμπόριο δεν γίνεται
καν με νομίσματα αλλά με αντιπραγματισμό; Μήπως γίνεται με κάποιον ακόμα πιο παράξενο τρόπο; όπως το να ανταλλάσσεις φήμες και ιστορίες που έχεις ακούσει, ή να δίνεις ψυχική ενέργεια, ή να προσφέρεις όνειρα που έπιασες στον ύπνο σου, ή να δίνεις και να παίρνεις χρόνο, ή ευτυχία, ή κάποια παράξενη ουσία που βγαίνει μόνο σένα δάσος κοντά στην πόλη...
Τηλεπικοινωνίες, λέει ένας άνεμος βγαίνοντας μέσα από ένα δημόσιο τηλέφωνο... Δεν είναι ακριβώς ίδιο με την τεχνολογία αυτό. «Τηλεπικοινωνία» είναι κάθε τρόπος μακρινής επικοινωνίας. Μπορεί να μην έχει σχέση με τηλέφωνα. Το ταχυδρομείο είναι ένας τρόπος τηλεπικοινωνίας. Το να στέλνεις παράξενους ψιθύρους μέσα σε ανέμους είναι τηλεπικοινωνία. Το να δίνεις ένα μήνυμα στο στόμα ενός σκύλου και να τον στέλνεις κάπου είναι τηλεπικοινωνία. Μέσα σε μια μεγάλη πόλη το πώς οι κάτοικοι και οι ταξιδιώτες επικοινωνούν μεταξύ τους, όταν δεν βρίσκονται κοντά, είναι πολύ σημαντικό. Και οι τρόποι είναι πραγματικά άπειροι. Πυγολαμπίδες ίσως να μεταφέρουν ψυχικά μηνύματα, ή ίσως να χαράζεις επάνω σε πλάκες, σε συγκεκριμένα σημεία της πόλης, αυτά που θέλεις να πεις σε κάποιον ο οποίος ξέρει πού ακριβώς θα πάει για να τα βρει. Οι μακρινές επικοινωνίες μπορεί να γίνονται με μηχανήματα, με ζωντανά πλάσματα, με φυσικές δυνάμεις, με εξώκοσμες δυνάμεις, με μυστικισμό, ή απλά με διάφορους παράξενους και ευρηματικούς τρόπους.
Μυστικισμός και μαγεία, γράφει ένας άνεμος με στραφταλίζοντα φωτεινά γράμματα πάνω από μια ομιχλώδη πύλη... Αν στην πόλη παίζει σημαντικό ρόλο η μαγεία και ο μυστικισμός, τι ρόλος είναι αυτός; Πόσο μεγάλη δύναμη έχουν οι μάγοι και οι μύστες; Είναι παρακατιανοί; Είναι παράνομοι; Είναι βασιλιάδες; Είναι απλά έμποροι; Κρύβονται για λόγους που μόνο εκείνοι γνωρίζουν; Η μαγεία πώς διαμορφώνει την πόλη (αν τη διαμορφώνει καν); Μπορείς να φτιάξεις οικοδομήματα με μαγεία; Να τα κάνεις να αιωρούνται; Να δημιουργήσεις αόρατες πόρτες, ή τοίχους που εμφανίζονται και εξαφανίζονται; Θα μπορούσε η μαγεία να είναι υποκατάστατο της τεχνολογίας; Ή η μαγεία είναι το αντίθετο της τεχνολογίας; Ή, μήπως, μαγεία και τεχνολογία αλληλοσυμπληρώνονται; Ή, μήπως, απλά «μαγεία» είναι μια μορφή υπερεξελιγμένης τεχνολογίας;
Φανταστικά όντα, μουγκρίζει ένας άνεμος που βγαίνει μέσα από τα σαγόνια ενός κροκόδειλου που σέρνεται πάνω στις ταράτσες και κάνει μπανιστήρι από τις άκριες των παραθύρων... Τι πλάσματα υπάρχουν στην πόλη; Τα κλασικά; άλογα, γάτες, σκύλι, κοτσύφια, περιστέρια; Ή μήπως παραλλαγές αυτών; Άλογα με φτερά; Γάτες με ουρά σκορπιού; Κοτσύφια που εκτοξεύουν καταστροφικά ηχητικά κύματα; Περιστέρια που αποστηθίζουν μηνύματα και τα μεταφέρουν αυτολεξεί; Ή τα πλάσματα της πόλης είναι τελείως φανταστικά; Κάτι με έξι πόδια, γυαλιστερό μαύρο άτριχο δέρμα, μακρύ κεφάλι, σχιστά καταπράσινα μάτια, και φουντωτή ουρά από λευκές τρίχες; Και όλοι λένε, επιπλέον, να προσέχεις τα μυρμήγκια του είδους
γίρχιμ που, άμα σε τσιμπήσουν, μεταμορφώνεσαι σε κοχ-μοχ και περιφέρεσαι για πάντα στους κάτω υπονόμους...
Μυστικές οργανώσεις, ακούγεται να έρχεται ο ψίθυρος ενός ανέμου πίσω από τα κλειστά παντζούρια ενός ύποπτου οικήματος, μέσα στο οποίο μπορείς να κοιτάξεις μόνο από τον καθρέφτη ενός άλλου ύποπτου οικήματος που είναι κρυμμένο πίσω από μια γκαλερί σουρεαλιστικών έργων... Αλλά επειδή οι μυστικές οργανώσεις είναι μυστικές, δεν μπορούμε να πούμε πολλά γιαυτές. Θα πρέπει ο ταξιδευτής να ερευνήσει μόνος του. Αλλά, και πάλι, μάλλον τίποτα δεν θα βρει. Καλό θα ήταν, όμως, να έχει υπόψη του ότι υπάρχουν διαφόρων ειδών κρυφά συνθήματα με τα χέρια και απόκρυφες λέξεις και φράσεις. Καλό θα ήταν να ψάξει για κώδικες και να καταλάβει πώς λειτουργεί η στεγανογραφία. Καλό θα ήταν να έχει υπόψη του ότι κανένας δεν είναι αυτό που φαίνεται το βράδυ ο μπακάλης ανήκει σε μια σέχτα ατόμων που πηδάνε πάνω σε οροφές και συνομιλούν με τα όντα που γλιστράνε από τις παρυφές του Νυκτόκοσμου· και ο λαχειοπώλης δεν είναι παρά μέλος μιας οργάνωσης αδίστακτων δολοφόνων· για να μην πούμε για την καθαρίστρια του υπογείου που είναι, στην πραγματικότητα, από τον πλανήτη Βιιιιέρ. Καλό θα ήταν, επίσης, να μη γίνει κανείς τελείως παρανοϊκός...
Και κάπου εδώ φτάνουμε στο τέλος των Φανταστικών Πόλεων.