Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies, από τρίτους κυρίως, για απλή ανάλυση επισκεπτών (πχ, Google Analytics) και για social media (πχ, από το Twitter). Τα μόνα cookies που χρησιμοποιούμε εμείς είναι για θέματα λειτουργικότητας (πχ, για να μην εμφανίζεται ξανά αυτή η ειδοποίηση αφότου έχετε πατήσει το κουμπάκι). Κανένα από αυτά τα cookies, απ’ό,τι ξέρουμε, δεν είναι βλαβερό, και εμείς δεν εκμεταλλευόμαστε τις πληροφορίες σας με κανέναν τρόπο. Ωστόσο, αν θέλετε μπορείτε πολύ εύκολα να σβήσετε τα cookies από οποιονδήποτε browser, συνήθως πατώντας Shift+Ctrl+Del. Περισσότερες πληροφορίες για τα cookies μπορείτε να βρείτε στο www.whatarecookies.com.
Δύο συνοικίες της Ατέρμονης Πολιτείας, η Βαθμιδωτή και η Επίστρωτη, βρίσκονται από χρόνια σε μια κατάσταση οικονομικής αλληλεξάρτησης. Η μία συμπληρώνει την άλλη. Η Βαθμιδωτή παράγοντας, αποκλειστικά και μόνο, τεχνικούς εξοπλισμούς. Η Επίστρωτη παράγοντας τρόφιμα. Και καμιά από τις δυο συνοικίες δεν διανοείται να αλλάξει τον ρυθμό της ζωής των πολιτών της.
Μια μυστηριώδης γυναίκα με το όνομα Κορίνα παρουσιάζεται στην Επίστρωτη και μιλά με τους Εχθρούς του Πρωινού, τη μεγαλύτερη και χειρότερη συμμορία της συνοικίας, που είναι ο φόβος κι ο τρόμος των πολιτών αλλά και της αστυνομίας. Η Κορίνα προθυμοποιείται να τους βοηθήσει σ’ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο: να κλέψουν χρήματα κατευθείαν από το κεντρικό θησαυροφυλάκιο της Τράπεζας των Τεσσάρων.
Αλλά αυτό δεν είναι το μόνο που έχει η Κορίνα στο μυαλό της.
Πολύ σύντομα, τα πράγματα αρχίζουν ν’αλλάζουν για τις δύο συνοικίες καθώς οι ισορροπίες θρυμματίζονται...
Το Πρώτο Πανδιαστασιακό Ράλι Σεργήλης αρχίζει!
Μετά από τον διωγμό των δυνάμεων της Παντοκράτειρας, οι υλικές ζημιές στη
διάσταση της Σεργήλης είναι πολλές, και η οικονομία της έχει δεχτεί σοβαρό
πλήγμα. Προκειμένου ολόκληρη η διάσταση να ορθοποδήσει, οι πολιτικοί της
αποφασίζουν να οργανώσουν το Πρώτο Πανδιαστασιακό Ράλι Σεργήλης, που θα φέρει
χρήματα από πολλές άλλες διαστάσεις του Γνωστού Σύμπαντος.
Οι ραλίστες που θα αγωνιστούν είναι όλοι ικανοί και έμπειροι στην οδήγηση –
ήρωες των τροχών και του τιμονιού. Ανάμεσά τους είναι και η Ελοντί Αλλόγνωμη, ή,
όπως πολλοί στη Σεργήλη τη γνωρίζουν από την παλιά της ζωή ως τραγουδίστρια, η
Έκπτωτη Ελοντί. Στο παρελθόν, σε μικρή ηλικία, ήταν δόκιμη για ιέρεια της
Αρτάλης όταν οι πράκτορες της Παντοκράτειρας προσπαθούσαν ακόμα να εξαφανίσουν
τις γυναίκες που λάτρευαν αυτή τη θεά. Αργότερα, είχε μπει στους κόλπους της
Επανάστασης, αποζητώντας εκδίκηση. Τώρα, στο Πρώτο Πανδιαστασιακό Ράλι Σεργήλης,
το παρελθόν της Ελοντί θα συναντήσει το παρόν, κι εκείνη θ’ανακαλύψει
καινούργια, και ίσως τρομαχτικά, πράγματα για τον εαυτό της.
Ο Ζορδάμης, ένας παλιός εραστής της Έκπτωτης Ελοντί και δεινός ραλίστας,
συμμετέχει επίσης στο Πρώτο Πανδιαστασιακό Ράλι, και έχει κάνει μια σκοτεινή και
δαιμονική συμφωνία για να βεβαιωθεί ότι θα νικήσει. Επειδή
πρέπει να νικήσει: μυστηριώδεις δυνάμεις του υπόκοσμου της Σεργήλης
βρίσκονται στο κατόπι του, και φαίνονται έτοιμες να τον αφανίσουν αν δεν τους
δώσει ό,τι τους χρωστά...
Στο Πρώτο Πανδιαστασιακό Ράλι Σεργήλης, οι οδηγοί θα τρέξουν επάνω σε
αιωρούμενες ράμπες, επάνω σε δύσκολα εδάφη, μέσα στους άγριους δασότοπους
Φέρνιλγκαν, μέσα στις καυτές ερήμους της Σεργήλης, μέσα σε παγωμένα βουνά, ακόμα
και μέσα σε μια παράξενη ενδοδιάσταση με πράσινο ουρανό και κόκκινο ήλιο...
Η Σεργήλη έχει απελευθερωθεί από τους Παντοκρατορικούς· οι κάτοικοί της
μπορούν ξανά να λατρεύουν όποιους θεούς θέλουν. Η θρησκεία της Αρτάλης έχει
αναβιώσει. Η Αριστέα, μια από τις ιέρειές της, καταφέρνει να λάβει χρηματοδότηση
από την Πολιτειάρχη της Μέλβερηθ για την οικοδόμηση ενός καινούργιου ναού στα
άκρα της εν λόγω μεγαλούπολης. Αλλά σύντομα ανακαλύπτει ότι το χρηματικό δεν
είναι το μόνο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει. Οι Ανατολικοί Φρουροί, μια νέα
συμμορία που καταδυναστεύει τις ακροανατολικές συνοικίες της Μέλβερηθ, ζητούν
λεφτά για την προστασία του ναού – «προστασία» από την ίδια τη συμμορία, στην
πραγματικότητα. Η Αριστέα, αρνούμενη να πληρώσει, θα βρεθεί σε σύγκρουση μαζί
τους. Ευτυχώς, στο πλευρό της είναι ο Βασνάρος, ο Αγωνιστής των Δρόμων – γνωστός
και ως Τρελός Λύκος της Μέλβερηθ, κατά την περίοδο της κυριαρχίας των
Παντοκρατορικών.
Η Φάνρηβ, μια από τις σημαντικότερες πόλεις της Μοργκιάνης, ήταν κάποτε, πριν
από χρόνια, ελεύθερη με δικό της πολίτευμα. Σήμερα, είναι ένα προτεκτοράτο του
Βασιλείου της Χάρνωθ. Ο λαός της είναι διαιρεμένος: μια μερίδα υποστηρίζει τη
Βασιλική Αντιπρόσωπο· μια μερίδα είναι με το μέρος του παλιού Φύλακα της Φάνρηβ,
που έρχεται με στρατό από τον βορρά για να την ελευθερώσει· και μια άλλη μερίδα
των πολιτών είναι αυτονομιστές, που δεν θέλουν ούτε τους Χαρνώθιους στην πόλη
τους ούτε την επιστροφή του Φύλακα.
Οι Αιρετοί της Φάνρηβ είναι διαιρεμένοι όπως και ο λαός της, αποτελώντας
αντανάκλασή του.
Ο Άλφεντουρ αλ Έρεσναβ, Διπλωματικός Αντιπρόσωπος του Εμπορικού Συνδέσμου της
Νάζρηβ, έρχεται από την πόλη του με ελικόπτερο προς τη Φάνρηβ, καλεσμένος εκεί
από έναν παλιό του φίλο, τον Κασλάριν ωλ Μάρατεκ, Αιρετό της Συντεχνίας των
Αγροτών. Ο Κασλάριν πιστεύει πως έχει ένα σχέδιο για να σώσει τη Φάνρηβ προτού η
πόλη καταστραφεί από την οργή των αντίπαλων παρατάξεων. Και ζητά τη βοήθεια του
Άλφεντουρ, ο οποίος μπορεί να ασκήσει πιέσεις και στην Κέσριμιθ ωλ Ζαλτάρεμ, τη
Βασιλική Αντιπρόσωπο, και στο συμβούλιο των Αιρετών.
Όταν όμως ο Άλφεντουρ φτάνει στην πόλη, το κλίμα είναι ήδη έκρυθμο και, με
κάθε μέρα που περνά, χειροτερεύει. Η Αρχόντισσα Κέσριμιθ προσπαθεί με όλους τους
τρόπους – και με τα ελεγχόμενα μέσα μαζικής πληροφόρησης της Φάνρηβ – να
επηρεάσει τον λαό ώστε να τον τραβήξει με το μέρος του Βασιλείου της Χάρνωθ. Οι
υποστηρικτές του Φύλακα, που έρχεται με στρατό από τα βόρεια, πασχίζουν να
φέρουν τον κόσμο με τη δική τους πλευρά, ενώ αποφεύγουν και χτυπάνε τους
ανθρώπους των Χαρνώθιων. Και οι αυτονομιστές είναι εναντίον όλων, γεμίζοντας
τους δρόμους της πόλης με συνθήματα και απρόσμενες εκρήξεις.
Αλλά στη Φάνρηβ οι πιο επικίνδυνες ενέργειες γίνονται στα παρασκήνια. Σκιερές
μορφές στοιχειώνουν την Πόλη της Αέναης Νύχτας. Προδότες σχεδιάζουν πολιτικές
δολοφονίες. Κατάσκοποι παρακολουθούν κάθε κίνηση. Αδέλφια χάνουν την εμπιστοσύνη
που έχουν μεταξύ τους. Οι πάντες είναι ύποπτοι για τα πάντα.
Ο Πρίγκιπας Ανδρόνικος επιστρέφει στην πατρίδα του, την Απολλώνια, όπου
σύντομα ανακαλύπτει ότι τα πράγματα δεν είναι όπως τα είχε αφήσει. Κάποια
μυστηριώδης, σκοτεινή οργάνωση έχει απλώσει τα δίχτυα της μέσα στο Βασίλειο, και
φημολογείται, ψιθυριστά, ότι ακόμα κι ο αδελφός του Ανδρόνικου, ο Πρίγκιπας
Λούσιος, είναι αναμιγμένος σ’αυτήν.
Ο Ανδρόνικος θα βρεθεί σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, και θα χρειαστεί να
ζητήσει βοήθεια ακόμα κι από τους επαναστάτες άλλων διαστάσεων· διότι μέσα στην
ίδια του την πατρίδα κανένας δεν φαίνεται πλέον να μπορεί να θεωρηθεί
αξιόπιστος…
Εν τω μεταξύ, οι δυνάμεις της Παντοκράτειρας έρχονται από το Βόρειο Μέτωπο,
φέρνοντας έναν από τους πιο καταστροφικούς πολέμους στο Γνωστό Σύμπαν· ενώ από
τα νότια της διάστασης τερατουργήματα επιτίθενται από την Απολεσθείσα Γη,
μαστίζοντας το Βασίλειο σαν προαιώνια κατάρα.
Στην Απολλώνια, μια από καιρό πολιορκημένη διάσταση, τα πράγματα έχουν
αρχίσει να ξεφεύγουν από τον έλεγχο…
Η Αγγελική, μια φίλη της Παντοκράτειρας, βρίσκεται δολοφονημένη στη σουίτα
ενός ξενοδοχείου, με μυστηριώδεις τομές επάνω στο σώμα της. Ο εραστής της,
Ταγματάρχης Στίβεν Νέλκος, παρότι ήταν μαζί της εκείνη τη βραδιά, μοιάζει να
έχει πλήρη άγνοια του τι συνέβη. Και οι άνθρωποι της Παντοκράτειρας δεν
καταφέρνουν να ανακαλύψουν τίποτα.
Η Ρία-Μία, η Αρχιέρεια του Κρόνου, προτείνει στην Παντοκράτειρα έναν ιδιωτικό
ερευνητή, τον Φέλιξ Χάρλω, ο οποίος ίσως θα μπορούσε να βρει τον δολοφόνο.
Ωστόσο, ακόμα κι αυτός σύντομα θα συνειδητοποιήσει πως η περίπτωση είναι
εξαιρετικά περίπλοκη και δυσεπίλυτη, και οι δυνάμεις που είναι αναμιγμένες
ξεπερνούν τη δικαιοδοσία του αλλά και τις ικανότητες του μυαλού του...
Ένας ξεχασμένος κόσμος, μια διάσταση απομονωμένη από το υπόλοιπο σύμπαν.
Ένας υπερδιαστασιακός στρόβιλος – ένα
ρήγμα – σπάζει το στάσιμο πλέγμα της πραγματικότητάς του. Κι από εκεί,
έρχεται ένας μεγάλος προφήτης που θα αλλάξει τη ροή της ιστορίας του για
πάντα...
Ο Τάμπριελ, κάποτε σύζυγος της Παντοκράτειρας και μάγος του τάγματος των
Δεσμοφυλάκων, καταλήγει σαν ναυαγός σε μια διάσταση ανέγνωρη για εκείνον. Ένα
μέρος όπου κανένας δεν μιλά καμια γνωστή του γλώσσα. Μέσα στο μυαλό του, όμως,
παράδοξα, υπάρχουν εικόνες από αυτόν τον απομονωμένο κόσμο: και ο Τάμπριελ
συνειδητοποιεί πως δεν μπορεί να βρίσκεται τυχαία εδώ...
Μαζί του είναι η Ανταρλίδα, μια από τις Μαύρες Δράκαινες της Παντοκράτειρας
οι οποίες πλέον υπηρετούν την Επανάσταση εναντίον της. Ούτε εκείνη έχει ποτέ
ξανά δει ή ακούσει γι’αυτό τον κόσμο. Αλλά τώρα που οι δυο τους βρίσκονται εδώ,
σ’ένα ξένο, εχθρικό περιβάλλον, πρέπει να μάθουν να επιβιώνουν ώστε να
ξεκλειδώσουν τα μυστικά της διάστασης που θα τους δώσουν πρόσβαση στο Γνωστό
Σύμπαν, από το οποίο ήρθαν.
Παράξενα ανοίγματα παρουσιάζονται στη Χάρνταβελ: τρύπες επάνω στα ίδια τα
τοιχώματα της πραγματικότητάς της. Από μέσα τους διακρίνεται μια άλλη
πραγματικότητα, και πλάσματα έρχονται από εκεί τα οποία δεν έχουν ξαναβαδίσει
ποτέ στη Χάρνταβελ.
Οι Παντοκρατορικοί που ελέγχουν την εν λόγω διάσταση προσπαθούν να ερευνήσουν
το φαινόμενο, η συχνότητα εμφάνισης του οποίου δεν μειώνεται αλλά αυξάνεται με
ανησυχητικό ρυθμό. Η Αρίνη’σαρ, μάγισσα του τάγματος των Ερευνητών και σύζυγος
του Παντοκρατορικού Ταγματάρχη Τέρι Κάρμεθ, έχει αναλάβει να ανακαλύψει τι
συμβαίνει, συναντώντας πολλά εμπόδια στον δρόμο της.
Αλλά και ο Ανδρόνικος, ο Πρίγκιπας της Επανάστασης, ενδιαφέρεται για το
μυστηριώδες φαινόμενο γιατί η Χάρνταβελ συνδέεται άμεσα με τη δική του διάσταση,
την Απολλώνια. Οργανώνει μια αποστολή για να το ερευνήσει, και αναζητά τους
σωστούς ανθρώπους. Προσπαθεί να πείσει τον Γεράρδο να επιστρέψει στη Χάρνταβελ,
η οποία ήταν κάποτε πατρίδα του.
Ο Γεράρδος, όμως, είναι διστακτικός, επειδή είχε τους λόγους του που έφυγε
πριν από χρόνια. Ήταν ένας από τους ιερείς της Χάρνταβελ, που δεν μπορούν ποτέ
να την εγκαταλείψουν, καθώς αυτό σημαίνει τον θάνατό τους από μια δαιμονική
ακατονόμαστη δύναμη που κρύβεται μέσα τους. Αλλά ο Γεράρδος έχει επιβιώσει·
φεύγοντας από τη Χάρνταβελ νομίζει πως κατόρθωσε τελικά να διαλύσει το Εσώτερο
Θηρίο. Μπορεί, όμως, να είναι σίγουρος ότι αυτό δεν θα εμφανιστεί και πάλι εντός
του όταν ξαναγυρίσει στη Χάρνταβελ; Και είναι πρόθυμος να το ριψοκινδυνέψει για
να μάθει;
Η επιστροφή στην πατρίδα του μπορεί να τον φέρει σε σύγκρουση όχι μόνο με το
ιερατείο εκεί, αλλά και με μια δύναμη πιο διαβολική και εξαπλωμένη απ’ό,τι
μπορούσε ποτέ να φανταστεί.
Και, φυσικά, είναι και οι Παντοκρατορικοί στη Χάρνταβελ...
Μετά τη διάλυση της Συμπαντικής Παντοκρατορίας,
ληστές και κακούργοι λυμαίνονται τα άγρια εδάφη της Φεηνάρκια:
απομεινάρηδες των στρατών της Παντοκράτειρας αλλά και γηγενείς που
προσπαθούν να επωφεληθούν από την κατάσταση. Όταν ένας έμπορος από τη
Χόλκεραλ, ο Καντάρφιλ, δέχεται επίθεση από τους ληστές της Σαρντίκα-Νοθ,
μια ομάδα μισθοφόρων έρχεται απρόσμενα προς βοήθειά του για να τρέψει
τους ληστές σε φυγή. Σύντομα όμως ο Καντάρφιλ μαθαίνει πως οι σωτήρες
του είναι κι αυτοί πρώην Παντοκρατορικοί, όπως η Σαρντίκα-Νοθ.
Ονομάζονται Ζωντανοί-Νεκροί, και αρχηγός τους είναι ο Ζαώρδιλ ο
Σκοτωμένος – ένας άνθρωπος που κανονικά θα έπρεπε να είναι νεκρός. Δεν
έσωσαν, όμως, τον έμπορο από τη Σαρντίκα-Νοθ για να τον ληστέψουν οι
ίδιοι· αντιθέτως, τον καθοδηγούν ώστε να φτάσει, μέσω επικίνδυνων
ορεινών περασμάτων, στον προορισμό του: την πόλη της Νασόλκαθ. Εκεί, ο
Ζαώρδιλ ελπίζει να βρει περισσότερες δουλειές για τους μισθοφόρους του,
αλλά ανακαλύπτει πως οι φήμες κυκλοφορούν γρήγορα και είναι πολλοί που
ακόμα έχουν έντονο μίσος για όσους κάποτε υπηρετούσαν την Παντοκράτειρα.
Ωστόσο, υπάρχει και μια γυναίκα – πρώην Παντοκρατορική κι η ίδια – που
επιδιώκει συμμαχία, αν και σκιερή. Και ο Ηγεμόνας της Νασόλκαθ σύντομα
ετοιμάζεται για πόλεμο εναντίον ληστών, και συγκεντρώνει στρατό από
μισθοφόρους κάθε είδους…
Μια επανάσταση ξεκινά, αρχικά περιορισμένη αλλά δυνατή, και σύντομα εξαπλώνεται σαν φωτιά ανεξέλεγκτη. Μια κρυφή δύναμη τη θρέφει από τις σκιές της Πόλης. Εδραιωμένες πλουτοκρατίες καταρρέουν· οι πολιτάρχες της Ρελκάμνια ανησυχούν. Τρόμος και αναστάτωση απλώνονται γύρω από τον Ριγοπόταμο, καθώς προβλέπουν πόλεμο.
Ένας μεγάλος ηγέτης έχει εμφανιστεί και η Πόλη φαίνεται να ζητά το αντίβαρό του – έναν άνθρωπο από συνοικίες αρκετά μακρινές. Εχθρικές δυνάμεις τον θέλουν νεκρό, αλλά μυστηριώδεις συμπτώσεις έρχονται για να τον συντρέξουν. Μισθοφόροι και μαχητές κατευθύνονται προς το επίκεντρο του επικείμενου πολέμου.
Δύο Θυγατέρες της Πόλης αναζητούν ένα πολύτιμο κόσμημα που έκλεψε μια Αδελφή τους – ένα αινιγματικό κατασκεύασμα μιας αρχαίας Θυγατέρας που μπορεί να προκαλέσει μεγάλα προβλήματα στα λάθος χέρια.
Συμμορίες ξεσηκώνονται παντού, ακούγοντας το όνομα του Αλυσοδεμένου Ποιητή που έσπασε τις αλυσίδες του. Καιροσκόποι και πολεμοκάπηλοι πιστεύουν ότι έχουν κάτι να κερδίσουν. Παλιά καθεστώτα γκρεμίζονται, καινούργια παίρνουν τη θέση τους – καλύτερα ή χειρότερα;
Ένας ξεχασμένος χώρος ανοίγει, ξερνώντας πανωλεθρία και δαίμονες από άλλους χρόνους, τραυματίζοντας την Πόλη και φέρνοντας θλίψη στους κατοίκους της.
Οι Νομάδες των Δρόμων ταξιδεύουν στις οδούς και τις λεωφόρους της Ατέρμονης Πολιτείας, καθοδηγούμενοι από την Κυρά τους. Βαδίζοντας, πάντοτε βαδίζοντας. Προσελκύοντας κι άλλους από τις συνοικίες που περνούν. Ένα υπέροχο, μαγευτικό ταξίδι γι’αυτούς, το οποίο τους αποκαλύπτει ολοένα και περισσότερα μυστήρια της Πόλης· αλλά δεν θα αργήσει να τους βάλει και σε τρομερά προβλήματα. Θα βρεθούν ακόμα και στο έλεος αμφιλεγόμενων δυνάμεων ενώ θα θεωρούν τους εαυτούς τους, για πρώτη φορά, χαμένους μέσα στη Ρελκάμνια.
Μια εποχή μεγάλων αλλαγών, από τον Ριγοπόταμο ώς την Ανακτορική Συνοικία...
Ένας εξερευνητής από την Απολλώνια έχει χαθεί στο Πορφυρό Κενό,
ακολουθώντας τα ξεχασμένα ίχνη για κάποιο πιθανό απομεινάρι από τον Ενιαίο Κόσμο
– κάτι που και η Παντοκράτειρα πολύ πιθανόν να θέλει να πάρει στα χέρια της.
Ο Ανδρόνικος, ο Πρίγκιπας της Επανάστασης, προσπαθεί να προλάβει ένα τέτοιο
ενδεχόμενο, και να ξαναβρεί τον χαμένο εξερευνητή. Στέλνει την Ιωάννα, τη Μαύρη
Δράκαινα, και τον Σέλιρ’χοκ, έναν μάγο του τάγματος των Διαλογιστών, στην Άκρη,
μια πόλη εκεί όπου το σύμπαν τελειώνει και το Πορφυρό Κενό απλώνεται, γεμάτο
Αιωρούμενες Νήσους, Ανέμους, και ανείπωτα όντα.
Στην Άκρη, η Ιωάννα και ο Σέλιρ’χοκ θα βρουν συμμάχους – έναν καπετάνιο του
Κενού, μια Ανεμοσκόπο, έναν μονόφθαλμο κυνηγημένο άντρα – και θα ταξιδέψουν στα
βάθη του Πορφυρού Κενού, σφυροκοπημένοι από Ανέμους… και με έναν από τους πιο
επικίνδυνους πράκτορες της Παντοκράτειρας στο κατόπι τους.
Ο Κάραγγελ, Πρωτοσπαθάριος του Θρόνου της Ελρείσβα, επιστρέφει στη μεγάλη
πόλη φέρνοντας νέα για τη γενοκτονία της Λευκής φυλής του από μια μαζική επίθεση
Μελανών. Αποζητά εκδίκηση. Αλλά στην Ελρείσβα οι αποφάσεις δεν παίρνονται μόνο
από εκείνον. Ούτε καν μόνο από τον Βασιληά. Ο Πρωτοσπαθάριος Κάραγγελ πρέπει να
συνεννοηθεί με τον Παντοκρατορικό Επόπτη Ευρύμαχο Νάλφερ, που βρίσκεται εκεί,
κυρίως, για να ελέγχει τα ορυχεία ενέργειας της περιοχής. Οι Παντοκρατορικοί
αποδεικνύονται πρόθυμοι να βοηθήσουν τον Κάραγγελ στον αγώνα του για εκδίκηση
εναντίον των Μελανών, αλλά τα όπλα που φέρνουν είναι τόσο καταστροφικά που
κάνουν ακόμα και τον Πρωτοσπαθάριο να προβληματιστεί σχετικά με τις μεθόδους
τους. Και ποια μπορεί να είναι τα κίνητρά τους για τη βοήθεια που του
προσφέρουν;
Το ένα χωριό Μελανών μετά το άλλο αφανίζεται, μέσα στις καυτές ερήμους της
Αρβήντλια, καθώς η εκστρατεία των Παντοκρατορικών ταξιδεύει σαν λαίλαπα ολέθρου.
Ταυτόχρονα, ο Ανδρόνικος, Πρίγκιπας της Επανάστασης, η Ιωάννα η Μαύρη
Δράκαινα, και άλλοι επαναστάτες σύντροφοί τους έρχονται προς την Αρβήντλια μέσω
μιας διαστασιακής διόδου στη Σάρντλι. Αλλά δεν γνωρίζουν ακόμα τίποτα για την
καταστροφή που ο Πρωτοσπαθάριος του Θρόνου της Ελρείσβα και οι Παντοκρατορικοί
σύμμαχοί του έχουν εξαπολύσει εναντίον των Μελανών φυλών. Στόχος των επαναστατών
είναι η αποκωδικοποίηση ενός μυστηριώδους μηνύματος που, αν οι υποψίες τους
είναι σωστές, θα αλλάξει τα πάντα για την Επανάσταση και για την Παντοκρατορία
σ’όλο το Γνωστό Σύμπαν...
Μια συνέντευξη που έδωσα στο περιοδικό 2012 και στον
Γιώργο Χατζηκυριάκο.
Πολλοί θα θέλαμε να μάθουμε για την προσωπικότητα σου. Για εμάς είσαι ένας άνδρας ο οποίος στη δεύτερη δεκαετία της ζωής του έγραψε και έκδωσε μια πολυσέλιδη ιστορία φαντασίας που πρόκειται να αποτελέσει μία διλογία σταθμό στην ελληνική λογοτεχνία. Εσύ τι έχεις να πεις για τον εαυτό σου;
Δεν κάνω κάτι περισσότερο ή λιγότερο από αυτό που μου αρέσει. Έγραφα διάφορες ιστορίες φανταστικού περιεχομένου σχεδόν από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Πιστεύω πως εκείνο που έχει σημασία είναι να εξασκείσαι και να γίνεσαι καλύτερος, και μετά θα φτάσει μια στιγμή που θα μπορείς να πεις «Αυτό είναι! Αυτό πρέπει να πάει στο τυπογραφείο».
Ποια η γνώμη σου για το Φανταστικό και πως αυτό επηρεάζει τη ζωή σου;
Η λογοτεχνία φαντασίας είναι, κατά τη γνώμη μου, ένα από τα αρχαιότερα λογοτεχνικά είδη. Είναι ουσιαστικά ένα είδος που έχει διαμορφώσει τη ζωή και την κοινωνία μας εδώ και πολλούς αιώνες. Είναι εκείνο το μυθικό, υπερβατικό στοιχείο που ο άνθρωπος έχει ανάγκη. Για εμένα είναι ένα κανάλι έκφρασης χωρίς τους συμβατικούς περιορισμούς.
Σε ποια ηλικία ξεκίνησες τους ΠΤΕΡΑΡΓΥΡΟΥΣ και σε πόσο χρόνο χρειάστηκες για να το ολοκληρώσεις το πρώτο τους βιβλίο;
Τους Πτεράργυρους τούς ξεκίνησα πριν από ένα χρόνο περίπου και τους τελείωσα σε εφτά και κάτι μήνες, μαζί με την επιμέλεια του κειμένου και τις διορθώσεις. Πολλοί μού λένε ότι γράφω παράλογα γρήγορα, αλλά πραγματικά δεν είναι κάτι που μπορώ να κάνω για να το σταματήσω. Γράφω ανεξαρτήτως του τι έχω κατά νου να εκδώσω. Αν αυτό που έχω γράψει πιστεύω ότι αξίζει να δει το φως της ημέρας, το εκδίδω.
Από πόσο ετών ξεκίνησες να γράφεις διηγήματα;
Γύρω στα 12 πρέπει να ήμουν.
Έχεις κάποιες επιρροές που βοήθησαν τη γέννηση των ΠΤΕΡΑΡΓΥΡΩΝ;
Γενικότερες επιρροές, ναι. Συγγραφείς που έχουν επηρεάσει όλα μου τα έργα. Κάποιοι από αυτούς είναι Frank Herbert, G.R.R. Martin, Steven Erikson, Gene Wolfe, Roger Zelazny, R.E. Feist, Robin Hobb.
Ποια είναι η υπόθεση του βιβλίου;
Δε νομίζω ότι η υπόθεση ενός βιβλίου μπορεί να συνοψιστεί σε μερικές γραμμές. Ένα βιβλία πρέπει να διαβάζεται ως ενιαίο σύνολο για να έχει αξία. Αλλά αν επιμένεις... Μια οικογένεια εμπόρων, οι Πτεράργυροι, ύστερα από κάποιες πανωλεθρίες, χάνουν σχεδόν ό,τι έχουν από την περιουσία τους. Έτσι, αρχίζουν να προσπαθούν να ορθοποδήσουν, ενώ συγχρόνως ορισμένοι από αυτούς προσπαθούν να ανακαλύψουν ποιος κρύβεται πίσω από τις πανωλεθρίες. Είναι ένα μυθιστόρημα που αναφέρεται στον ανθρώπινο αγώνα και στην επιμονή των ανθρώπων να μην παραιτούνται ό,τι κι αν έχει συμβεί.
Λίγα λόγια για τους ήρωες;
Οι ήρωες στους Πτεράργυρους είναι κανονικοί άνθρωποι... ή όσο «κανονικοί» μπορούν πάντα να είναι οι χαρακτήρες ενός λογοτεχνήματος. Θεωρώ πως είναι χαρακτήρες που μπορεί να τους κατανοήσει ο οποιοσδήποτε αναγνώστης, είτε είναι λάτρης της λογοτεχνίας του φανταστικού είτε όχι. Είναι απλοί άνθρωποι που τυχαίνει να βρίσκονται μπλεγμένοι σε μια πολύ αλλόκοτη κατάσταση, και πρέπει να επιβιώσουν και να ακολουθήσει ο καθένας το δρόμο του.
Ποιο πιστεύεις είναι το δημοφιλέστερο μοτίβο ήρωα και ποιο είναι εκείνο που εσύ προτιμάς;
Αυτή τη στιγμή, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η λογοτεχνία του φανταστικού παγκοσμίως, αυτό δεν είναι τόσο εύκολο να απαντηθεί. Η πιο προφανής απάντηση δημοφιλέστερου μοτιβού ήρωα θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι ο Κόναν στη λογοτεχνία του φανταστικού (όχι απαραίτητα όπως έγραψε γι'αυτόν ο R.E. Howard, αλλά όπως εξελίχτηκε μετά από διάφορα κόμιξ και άλλους συγγραφείς). Όμως κάτι τέτοιο νομίζω θα ίσχυε πριν από μερικά χρόνια, όχι πλέον. Τώρα, υπάρχουν διάφορα ρεύματα στο είδος, και νομίζω ότι προτιμούνται ήρωες διαφόρων μοτίβων, ανάλογα με τα γούστα του κάθε αναγνώστη.
Προσωπικά, προτιμώ τους χαρακτήρες στους οποίους μπορώ να βρω κάτι το ανθρώπινο και κατανοητό. Καλή η υπέρβαση, αλλά από μόνη της δε νομίζω ότι επαρκεί. Επίσης, μ'αρέσει πάντα ο χαρακτήρας να έχει κάτι το ενδιαφέρον επάνω του, πράγματα που μπορώ συνεχώς να ανακαλύπτω είτε ως συγγραφέας είτε ως αναγνώστης και ποτέ να μην τον βαριέμαι.
Το βιβλίο σου βρίσκεται λίγο καιρό στη διάθεση μας. Τι έχεις να πεις για τη μέχρι στιγμής πορεία του;
Είναι πολύ νωρίς για να κρίνω, αλλά, από την ανταπόκριση που είδα, θα έλεγα πως πηγαίνει καλά. Είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα στην αγορά όταν είσαι και πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας και πρωτοεμφανιζόμενος εκδοτικός οίκος. Πρέπει να κερδίσεις και την εμπιστοσύνη του κοινού και την εμπιστοσύνη των βιβλιοπωλείων. Χρειάζεται πολλή δουλειά.
Σίγουρα κάθε αρχή και δύσκολη, ειδικά για έναν πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα. Τουλάχιστον η ως τώρα απήχηση του έργου σου στο αναγνωστικό κοινό σου δίνει ώθηση να συνεχίσεις;
Ναι.
Η δική μου εμπειρία μου έχει σχηματίσει το συμπέρασμα πως οι Έλληνες δεν διαβάζουν Λογοτεχνία του Φανταστικού. Τι πιστεύεις πως φταίει για αυτό;
Και από τη δική μου εμπειρία στο ίδιο συμπέρασμα έχω φτάσει. Αλλά νομίζω πρόκειται για κάτι που συμβαίνει παγκοσμίως. Και στις άλλες χώρες η λογοτεχνία φαντασίας δεν πουλάει πολύ περισσότερο από ό,τι πουλάει, αναλογικά πάντα, και στην Ελλάδα. Εδώ, βέβαια, ίσως να υπάρχει και μια γενικότερη οπισθοδρόμηση επάνω σε κάποια θέματα. Υπάρχουν πράγματα που στο εξωτερικό θεωρούνται δεδομένα, ενώ εδώ ή φαίνονται παράξενα ή είναι τελείως άγνωστα. Πχ, ο Έλληνας δείχνει να δυσκολεύεται να διαβάσει βιβλίο πάνω από 200 σελίδες. Δεν δείχνει να έχει εκείνη την επιθυμία να «χωθεί» μέσα σε μια μεγάλη ιστορία και να απολαύσει κάθε στιγμή της. Εκτός αυτού, υπάρχουν διάφορα ταμπού ως προς τα πράγματα που ξεφεύγουν απ'το συνηθισμένο: και η φανταστική λογοτεχνία είναι ο ορισμός της λογοτεχνίας που ξεφεύγει απ'τα συνηθισμένα πλαίσια. Αυτή είναι η αποστολή της, και γι'αυτό την αγαπάμε, εξάλλου.
Πάντως, δε θα έπρεπε να βλέπουμε τα πράγματα μαύρα. Έχουν γίνει πολλά θετικά βήματα στην Ελλάδα που προωθούν το είδος. Πριν από κάποια χρόνια, πχ, ζητούσες λογοτεχνία του φανταστικού στα βιβλιοπωλεία και μπορεί να τύχαινε, σε πολλές περίπτωσης, να μην ξέρουν για τι πράγμα τούς έλεγες. Και μετά, παρουσιάστηκαν οι εκδόσεις Anubis, κυκλοφορώντας τόσο μεγάλο αριθμό βιβλίων φαντασίας που, πλέον, ακόμα και ο πιο ανενημέρωτος βιβλιοπώλης δεν μπορούσε παρά να γνωρίζει για την ύπαρξη του είδους. Το θεωρώ πολύ μεγάλο και τολμηρό βήμα αυτό που έγινε από τις εκδόσεις Anubis. Άνοιξε την αγορά. Αν δεν είχε γίνει, δεν ξέρω αν μικρές εκδόσεις, όπως ο Φανταστικός Ορίζοντας, θα μπορούσαν ποτέ να έχουν ελπίδα να σταθούν.
Τι πιστεύεις για τους Έλληνες δημιουργούς στον τομέα της Φαντασίας(ολόκληρου του φάσματος); Εσύ τι θα τους συμβούλευες;
Αναμφισβήτητα, έχουμε κάποιους πολύ καλούς λογοτέχνες στον χώρο, όπως ο Μάκης Πανώριος, η Βάσω Χρήστου, ο Μιχάλης Αντωνόπουλος, ο Γιώργος Μπαλάνος, ο Παντελής Γιαννουλάκης, και ας μην παραλείψουμε να αναφέρουμε τον Θωμά Μαστακούρη που έχει κάνει εξαιρετική δουλειά στον χώρο των μεταφράσεων. Επίσης, στον χώρο των κόμιξ ακούγονται τελευταία κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες νέες φωνές όπως Γιάννης Ρουμπούλιας, Νεκτάριος Χρυσός, κ.α. Και είμαι σίγουρος πως ξεχνάω πολλούς ακόμα από διάφορες πλευρές του φάσματος.
Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο να συμβουλέψω, ούτε νομίζω πως είναι αυτή η θέση μου. Το μόνο που θα ήθελα να πω είναι να συνεχίζουν όλοι την καλή δουλειά που έχουν αρχίσει.
Σχετικά με τους εκδοτικούς οίκους της χώρας μας τι γνώμη έχεις;
Θα έπρεπε να λάβουν πιο σοβαρά υπόψη τους τη λογοτεχνία φαντασίας από Έλληνες δημιουργούς. Καλές οι μεταφράσεις, και σίγουρα χρειάζεται να διαβάσουμε τους ξένους λογοτέχνες, αλλά γιατί όχι και δική μας, εγχώρια παραγωγή; Δε νομίζω ότι στη χώρα που γεννήθηκε και έγραψε ο Όμηρος λείπει ούτε η φαντασία ούτε ο οίστρος.
Είσαι καλλιτέχνης άρα αγωνιστής. Τι μήνυμα έχεις να δώσεις στον κόσμο;
Να συνεχίσει ο καθένας να αγωνίζεται για εκείνο που πιστεύει, να μην παραδίνεται.
Και κάτι επιπλέον στους συμπατριώτες σου;
Αυτό ήθελα να το αναφέρω στην προηγούμενη ερώτηση που μου έκανες σχετικά με τους εκδοτικούς οίκους, αλλά δεν ήμουν σίγουρος αν θα ταίριαζε τόσο. Τώρα μου δίνεις την ευκαιρία. Ένα από τα πράγματα που θεωρώ αρνητικά στους Έλληνες και πιστεύω πως θα έπρεπε να ξεπεράσουν είναι το γεγονός ότι φαίνεται να στρέφουν υπερβολικά τη ματιά τους προς το παρελθόν. Σίγουρα, οφείλουμε να ξέρουμε την παράδοσή μας, η οποία είναι μεγάλη και σπουδαία, όμως δεν ωφελεί να εκθειάζεις το παρελθόν όταν δεν κάνεις σχέδια για το μέλλον. Έχει ακουστεί να λέγεται από ανθρώπους στο εξωτερικό: «Οι Έλληνες έδωσαν τα φώτα... και μετά τα έσβησαν.» Θα ήθελα να μας δω να τους διαψεύδουμε. Τα φώτα δε χρειάζεται να μένουν σβηστά.
Κώστα, σε ευχαριστώ πολύ! Εύχομαι η ιστορία σου και η συνέχειες της να επιτύχουν και να κερδίσουν μία άξια θέση στις καρδιές των όσων λατρεύουν την τέχνη του Φανταστικού. Keep the Flame alive!