Κάποιοι συγγραφείς γράφουν γρήγορα, κάποιοι αργά. Σε αυτό το άρθρο φοβάμαι πως θα είμαι προκατειλημμένος. Κάνοντας σύγκριση ανάμεσα στη γρήγορη και στην αργή γραφή, δεν μπορώ να βρω και πολλά πλεονεκτήματα της αργής. Ίσως να φταίει που πάντα ήμουν γρήγορος συγγραφέας.

Υπάρχουν πολλές προκαταλήψεις για τους γρήγορους συγγραφείς. Υπάρχει, κατ’αρχήν, εκείνο το παλιό γνωμικό που μας λέει ότι «το καλό το πράγμα αργεί να γίνει». Όπως όλα τα γνωμικά, όμως, δεν αληθεύει πάντα. Όταν εδώ μιλάω για γρήγορη γραφή, δεν μιλάω για βιαστική γραφή, Έχει τύχει να μου πουν «Γιατί βιάζεσαι να το τελειώσεις;» ή «Άσ’ το να ωριμάσει». Αλλά ποτέ δεν βιάζομαι να τελειώσω τίποτα· απλά γράφω με τον φυσιολογικό μου ρυθμό. Και πάντα θέλω να δω τι θα γίνει παρακάτω στην ιστορία που γράφω: και ο μόνος τρόπος για να το μάθω αυτό είναι να γράψω κι άλλο. Όσο για το να «ωριμάσει», τι είναι, ρε παιδιά; Φρούτο; Η ωριμότητα έρχεται μέσα από την ίδια τη διαδικασία, μέσα από την ίδια την πράξη, όχι από την απραξία. Και η συγγραφή είναι πράξη.

Υπάρχει η προκατάληψη ότι αυτός που γράφει γρήγορα γράφει βιαστικά, δηλαδή τσαπατσούλικα, απρόσεχτα, όλο λάθη πάσης φύσεως. Δεν είναι αλήθεια. Όταν μιλάω για γρήγορη γραφή, δεν προτείνω κανείς να κάνει κάτι λιγότερο από το καλύτερο δυνατό που μπορεί εκείνη τη δεδομένη στιγμή. Ούτε να γράφει πιο γρήγορα απ’ό,τι μπορεί. Απλώς να μη χρονοτριβεί, να μη χάνει χρόνο άδικα. Δεν θα ωριμάσει αν το αφήσεις «στο συρτάρι». Το πιο πιθανό είναι ότι μπορεί να ξεχαστεί και να σαπίσει.

Η γρήγορη γραφή δεν είναι κακογραφία. Λέγοντας γρήγορη γραφή, εννοώ ότι πρέπει – φυσικά – να είναι και καλή. Δεν έχει νόημα να γράφεις κάτι αν δεν το γράφεις όσο καλύτερα μπορείς.

[Συνέχισε να διαβάζεις]

Το σύνδρομο του «κεντρικού ήρωα» / William Blake & Λονδίνο / Ο βαβυλώνιος χάρτης του κόσμου / Ψεύτικοι λυκάνθρωποι στις γοτθικές ιστορίες / Οι 10 καλύτερες σκηνές μάχης στο είδος της φαντασίας (1980-1985) / Οι 10 καλύτερες σκηνές μάχης του Ray Harryhausen / Billy Graham / Ένα αρχείο με το θρυλικό περιοδικό NEW WORLDS (δωρεάν pdf) / Αόρατες πτυχές του Voynich Manuscript αποκαλύπτονται / Οι αρχαίοι Πίκτες / Η Κόλαση είναι αληθινή / Βικτοριανές συσκευές κατά του αυνανισμού / Η φανταστική τέχνη του Bob Pepper (1938 – 2019) / Ένα timeline για το Battlestar Galactica

Αυτή είναι μια συλλογή με διηγήματα και νουβέλες του Robert E. Howard τα οποία έχει επιλέξει ο S.M. Stirling. Δεν είναι ιστορίες με τους πιο δημοφιλείς ήρωες του Howard, όπως Κόναν, Καλ, και Σόλομον Κέιν. Είναι κάποιες από τις λιγότερο γνωστές ιστορίες του, οι οποίες όμως με γοήτευσαν με το βαρβαρικό μεγαλείο τους. Είχα καιρό να διαβάσω βιβλίο που να μη βλέπω την ώρα να το ξαναπιάσω για να δω τι γίνεται παρακάτω. Και ήταν διηγήματα και νουβέλες, όχι ένα ολόκληρο μυθιστόρημα. Κι όμως – ούτε μία από αυτές τις διηγήσεις δεν έτυχε να με απογοητεύσει.

Η συλλογή περιλαμβάνει τις εξής ιστορίες: House of Arabu· The Garden of Fear· The Twilight of the Grey Gods· Spear and Fang· Delenda Est· Marchers of Valhalla· Sea Curse· Out of the Deep· In the Forest of Villefère· και Wolfshead.

Οι μισές από αυτές διαδραματίζονται στο μακρινό παρελθόν του κόσμου μας, το οποίο είναι, ουσιαστικά, σαν άλλος κόσμος. Ή είναι μια φανταστική εποχή, ή μια εποχή που η φαντασία του Howard την έχει αλλοιώσει έτσι που μοιάζει σαν φανταστική. Παντού υπάρχουν εφιαλτικοί δαίμονες και παράξενη μαγεία.

[Συνέχισε να διαβάζεις]