Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...
16 / 1 / 2025

Διαβάζω τώρα το Lords of the Air του Graham Masterton. Απλά είχε τύχει να το βρω σ’ένα παλαιοβιβλιοπωλείο και το τσίμπησα γιατί μου άρεσε το εξώφυλλο και μου φάνηκε γαμάτο το concept της δυναστείας αεροπόρων μιας κάποιας εποχής.

Δεν έχω διαβάσει πολύ ακόμα, αλλά δεν έχω μετανιώσει που το ξεκίνησα.

Δεν είναι φαντασίας, φυσικά – είναι συμβατική λογοτεχνία – αλλά όσο το διαβάζω ένα πράγμα σκέφτομαι: Γιατί πολλά βιβλία φαντασίας να μην είναι έτσι;

Και εννοώ, από άποψη γραφής. Το ύφος είναι πολύ καλό, οι χαρακτήρες πολύ ζωντανοί, ο διάλογος... Δεν έχω παράπονο. Το διαβάζεις και απλά ρέει. Έχει γαμάτο ύφος.

Σε αντίθεση, πολλά βιβλία φαντασίας είναι αργοκίνητο και «βαριά», ή – δεν ξέρω πώς αλλιώς να το πω – σπασμωδικά γραμμένα. Δεν έχουν ωραίο ύφος.

Κάποια έχουν, αλλά είναι λίγα. Ορισμένα που μου έρχονται αμέσως στο μυαλό: Dune του Herbert, Amber του Zelazny, Song of Ice and Fire του Martin (τα πρώτα τρία βιβλία, τουλάχιστον· τα άλλα... όχι και τόσο).

Και αναρωτιέμαι: γιατί, ρε φίλε; Η φανταστική λογοτεχνία έτσι ακριβώς θα έπρεπε να γράφεται.

 

 

Επίσης . . .

Επιλογές Φεβρουαρίου (11/2)


Το ΙΝΚΑ καλεί τους πολίτες στις 19 Φεβρουαρίου να μην αγοράσουν τίποτα | Opera Air, το νέο browser που σου ζητά να χαλαρώσεις | Το Golden Axe επιστρέφει, δωρεάν | Wallace Smith (1888–1937) | Sabin Balasa (1932–2008) | Mimi Parent (1924 - 2005) | Πώς το ροζ έγινε χρώμα | Προσπάθησαν να προκαλέσουν βροχή με εκρηκτικές ύλες | Κολλητική ενούρηση | Photopea (Free Online Photo Editor) | Τρεις πολύ παράξενες βουβές ταινίες | Public and Private Life of Animals (1877) | Ένας διαδραστικός χάρτης με κρυφά νησιά

 

Το Βιβλίο και η Αγορά, Μέρος 1


Από παλιά τα βιβλία – και αναφέρομαι, κυρίως, στα λογοτεχνικά βιβλία – καθορίζονται από την Αγορά σε μεγάλο βαθμό. Δεν γράφω «ανέκαθεν», γιατί δεν είναι κάτι που ίσχυε ανέκαθεν. Είναι, όμως, κάτι που ίσχυε από αρκετά παλιά ώστε να μας κάνει να νομίζουμε ότι είναι κάτι που ίσχυε ανέκαθεν, ή ότι είναι κάτι το φυσιολογικό.

(Και προτού συνεχίσω, επειδή ξέρω πώς σκέφτονται ορισμένοι, σας λέω εκ των προτέρων ότι αυτά που θα ακολουθήσουν δεν είναι «κουμμουνιστική προπαγάνδα εναντίον της Αγοράς». Διαβάστε και θα ανακαλύψετε τι είναι. Κατά πάσα πιθανότητα, δεν είναι τίποτα από αυτά που νομίζετε.)

Θυμάμαι, όταν ήμουν μικρός, να μπαίνω σε ιστοσελίδες – του εξωτερικού, κυρίως, αν και δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία αυτό – και να διαβάζω για τα βιβλία σε σχέση με την Αγορά. Σε ποια «αγορά» απευθύνεσαι; ήταν μια συνήθης ερώτηση που γινόταν (και γίνεται) στους συγγραφείς (κυρίως του εξωτερικού). Ή: Να ξέρεις την αγορά στην οποία απευθύνεσαι – ώστε, δηλαδή, να γράψεις κάτι που μπορεί να απορροφηθεί από τη συγκεκριμένη αγορά – πχ, βιβλία τρόμου, βιβλία μυστηρίου, βιβλία ρομάντζα· ή σε ποιο περιοδικό θα στείλεις κάποιο διήγημα – οπότε, το περιοδικό τότε είναι η «αγορά».

Η κουβέντα περί Αγοράς, ή επιμέρους αγορών, και βιβλίων είναι απέραντη και πολυδιάστατη. Το λιγότερο που μπορεί να λέγεται είναι πόσα βιβλία τυπώνει ο καθένας, ή πόσα βιβλία «έχει διαθέσει» στην Αγορά, ή πόσα βιβλία έχει όντως πουλήσει. Αυτά δεν τα βρίσκεις, σίγουρα, μόνο σε ιστοσελίδες του εξωτερικού. Οι δικοί μας εκδότες φαίνεται πως έχουν μια εξαιρετική μανία με το να γράφουν μεγάλους αριθμούς επάνω στα εξώφυλλα των βιβλίων ή στα διαφημιστικά μηνύματα. Πόσα αντίτυπα είναι η τάδε έκδοση, πόσα έχουν πουληθεί. (Ορισμένα, δε, είναι τόσο υπερφίαλα που μάλλον το γέλιο προκαλούν, γιατί μόνο οι ανόητοι, ή οι αδαείς, μπορεί να πιστέψουν ότι αυτά τα νούμερα είναι αληθινά.)

Είτε, όμως, κάποια πράγματα γράφονται, ή συζητιούνται, για λόγους φτηνού εντυπωσιασμού, είτε για λόγους πρακτικά οικονομικούς, το θέμα είναι πως συνδέουν το βιβλίο άμεσα με την Αγορά, σε σημείο που σε κάνουν να πιστέψεις ότι, όχι μόνο δεν μπορεί να υπάρξει βιβλίο χωρίς την Αγορά, αλλά ούτε λογοτεχνία μπορεί να υπάρξει χωρίς την Αγορά, ούτε συγγραφείς μπορούν να υπάρξουν χωρίς την Αγορά, ούτε γενικά αφήγηση μπορεί να υπάρξει χωρίς την Αγορά (λες κι έχει ξαφνικά απαγορευτεί να συγκεντρωθούν μερικοί άνθρωποι γύρω από μια φωτιά κι ένας παραμυθάς ν’αρχίσει να τους λέει μια ιστορία).

[Συνέχισε να διαβάζεις]

 

Επιλογές Ιανουαρίου (28/1)


Σύγχρονη ζωγραφική με θεές από την ελληνική μυθολογία | Eric Laithwaite (1921-97) – οι εφευρέσεις του διαμόρφωσαν τον σημερινό κόσμο | OldMapsOnline | Τι διακρίνει το fiction από το nonfiction; | The Cryo Game – δωρεάν ιστορία επιστημονικής φαντασίας | Η επιστημονική φαντασία του Arthur Conan Doyle | Fanzines φαντασίας και τρόμου | Θα μάθετε να ελέγχετε το κινητό σας με τα πόδια! | Όσο πιο λίγα ξέρουν οι άνθρωποι για την τεχνητή νοημοσύνη τόσο πιο πολύ τούς αρέσει | O GRR Martin έγραψε επιστημονικό άρθρο για φανταστικό ιό | Ο Τραμπ δίνει εντολή να δημοσιευτούν τα αρχεία σχετικά με τη δολοφονία του Κένεντι | Η Παγίδα του Only Fans | Tο δωρεάν αρχείο του International Association for the Preservation of Spiritualist and Occult Periodicals | Santa Muerte, η Κυρά των Δακρύων, η σύγχρονη Θεά του Θανάτου | Ο Ήλιος – μια ιστορία χωρίς λέξεις από το 1919 | Το Θανάσιμο Βιβλίο για τα Άτακτα Παιδιά | Πέθανε ο David Lynch | Ο Μπόρχες σχολιάζει τον Τόλκιν